วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2208

เยี่ยชิวและเยี่ยหวู่ซวงมองไปที่จื่อหยางเทียนจุนด้วยสีหน้าสงสัย

"ท่านอาจารย์ อะไรคือเรื่องที่กล่าวตรงกันหมด？" เยี่ยหวู่ซวงถาม

จื่อหยางเทียนจุนถามเยี่ยชิว : " เจ้ายังได้หรือไม่ ในวันนี้เอง ที่นางฟ้าไป๋ฮวาขอให้ข้าช่วยนางสืบหาฆาตกรที่ทำการสังหารวังร้อยดอกไม้ ในตอนนั้นข้าบอดว่าอะไร ? "

เยี่ยชิวคิดครู่นึ่ง แล่วตอบว่า : " ท่านอาาจารย์บอกว่า ฆตากรที่สังหารวังร้อยดอกไม้นั้นมีำลังยุทธ์ที่แข็งแกร่งมาก ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ เตรียมจักรพรรดิ แต่ก็ต้องเป็นขั้นนักปราชญ์ "

"ถูกต้อง " จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า : " ฆาตกรที่สังหารวังร้อยดอกไม้ ต้องมีฝีมือที่ไม่ธรรมดา หลังจากที่เขาทำการสังหารวังร้อยดอกไม้แล้ว เขาก็ได้ทำการทำลายร่องรอยทุกอย่างทิ้ง จึงทำให้ข้าไม่สามารถทำการอนุมานเรื่องที่เกิดขึ้นได้ "

ตอนนั้นข้าเองก็สงสัยแล้วว่าวังร้อยดอกไม้ที่อยู่ใสตงฮวงเป็นเพียงสำนักเล็กๆ ทำไมถึงได้ทำให้กลุ่มที่มีความแข็งแกร่งเช่นนี้มาเข้าตัวได้ "

"ถ้าดูจากตอนนี้แล้ว ฆาตกรที่สังหารวังร้อยดอกไม้ นั้นก็คือท่ายมดินแดนนรกคนนั้นแน่ๆ "

เยี่ยชิว กล่าวว่า : " ข้าจำได้ว่าตอนนั้นท่านอาจารย์เคยพูดว่า แม้ว่าฝีมือการลบร่องรอยของฆตากรนั้นจะฉลาดแต่ตอนที่ท่านทำการอนุมานท่านก็สัมผัสถึงกลิ่นอายของเผ่าปีศาจ "

"ถ้าเป็นเช่นนี้ ท่ายยมของดินแดนนรก น่าจะเป็นคนของเผ่าปีศาจงั้นเหรอ? "

"แย่แล้ว "

ทันใดนั้น เยี่ยชิว ก็ตะโกนด้วยความประหลาดใจ

"เกิดอะไรขึ้น ? " จื่อหยางเทียนจุน ถาม

เยี่ยชิวกล่าวว่า ：" ท่านอาจารย์คงไม่ทราบสินะว่า ตอนที่ข้าอยู่ในโลกมนุษย์ข้าได้รู้จักกับเด็กที่น่าสงสารคนหนึ่ง เขาชื่อว่าหู่จื่อ หู่จื่อนั้นได้นับข้าเป็นอาจารย์ ต่อมาเขากลังยุทธ์ของเขาได้เข้ามาที่โลกฝึกเซียน ในไม่นานนี้ะวกข้าพึ่งได้เจอกัน หู่จื่อในตอนนี้คือนายน้อยของเผ่าปีศาจ "

"ถ้าหากท่านยมอยู่ที่ดินแดนนรก งั้นหู่จื่อก็มีอัตรายสิ ? "

จื่อหยางเทียนจุน คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า: " ถ้าหากท่านยม เป็นคนในเผ่าปีศาจจริง ๆ ด้วยระดับำลังยุทธ์และวิธีการของเขา เขาจะไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน ตำแหน่งของเขาในเผ่าปีศาจต้องสูงมากแน่ "

" ลองคิดดู คนแบบนี้ถ้าอยากควบคุมเผ่าปีศาจ เขาคงจะทำไปนานแล้ว "

"หู่จื่อ สามารถเป็นนายน้อยของเผ่าปีศาจได้ แสดงว่าท่านยม งั้นต้องไม่มีเจตนาร้ายต่อหู่จื่อ "

จื่อหยางเทียนจุน พูดถึงตรงนี้ก็ขมวดคิ้วอีกครั้ง: " หรือว่าดินแดนนรกจะฟังคำสั่งจากเผ่าปีศาจ? "

เยี่ยหวู่ซวง กล่าวด้วยเสียงต่ำว่า: " ถ้าดินแดนนรกฟังคำสั่งจากเผ่าปีศาจจริง ๆ แสดงว่าเผ่าปีศาจจะต้องมีการวางแผนการใหญ่ "

" ไม่ใช่สิ! " เยี่ยชิว กล่าว " ถ้าดินแดนนรกฟังคำสั่งจากเผ่าปีศาจ ทำไมท่านยมก็ไม่มีเหตุผลที่จะส่งคนไปลอบสังหารท่านพ่อสิ "

" ดินแดนนรกในโลกการฝึกเซียน นอกจากหนานหลิ่งแล้วที่อื่น ๆ จะมีสาขาย่อยอยู่มากมาย ข้อมูลต้องก็ต้องมีความคล่องตัวสูง "

" ดังนั้นท่านยม ต้องรู้ความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับหู่จื่อ มีปัจจัยของข้าอยู่ เขาก็คงไม่สามารถมาทำการลอบสังหารท่านพ่อได้ "

เยี่ยหวู่ซวง กล่าวต่อไปว่า: " จะเป็นไปได้ไหมว่าเป้าหมายที่ท่านยม ลอบสังหารข้าเพื่อทำให้เจ้ากับหู่จื่อ กลายเป็นศัตรูกัน เพื่อที่จะสามารถควบคุมหู่จื่อได้? "

เยี่ยชิว ส่ายหัว: " เป็นไปไม่ได้ "

" ประการแรก ท่านอาจารย์เพิ่งบอกไปว่า ถ้าท่านยม เป็นคนในเผ่าปีศาจ ตำแหน่งของเขาต้องสูงมาก เป้าหมายที่ต้องการควบคุมหู่จื่อก็เพื่อที่จะสามารถควบคุมเผ่าปีศาจ ซึ่งด้วยพลังของเขาเขาก็สามารถทำได้ตั้งนานแล้ว "

" ประการที่สอง การลอบสังหารท่านพ่อ เพื่อทำให้ข้ากับหู่จื่อ กลายมาเป็นศัตรูกัน เป็นวิธีที่โง่เขลาเกินไป ยังไม่เท่าลอบสังหารข้าโดยตรงเลยล่ะ "

" ประการที่สาม ด้วยวิธีการทำงานของดินแดนนรก พวกเขาจะไม่ทำเรื่องให้ยุ่งยากแบบนี้ "

จื่อหยางเทียนจุนพยักหน้า ：" เยี่ยชิว วิเคาระห์ได้มีเหตุผล "

เยี่ยหวู่ซวง ก็ขมวดคิ้วขึ้นมา ：" งั้นก็แปลกล่ะสิ ข้าไม่เคยไปทำให้ดินแดนนรกขัดใจอะไร และยิ่งไม่รู้จักท่านยมอะไรนั่น ทำไมข้าถึงสั่งคนมาลอบสังหารข้า "

ไมเพียงแต่เยี่ยหวู่ซวงไม่เข้าใจ เยี่ยชิวและจื่อหยางเทียนจุนก็มีความสงสัยภายในใจอย่างหนัก

ผ่านไปสักพัก

จื่อหยางเทียนจุน กล่าวว่า ：" อย่าไปคิดเลยดีกว่า คิดเยอะไปก็ปวดหัว ปล่อยทุกอย่างนี้ให้กับเวลา ข้าเชื่อว่าพวกข้าจพต้องสืบหาความจริงได้แน่ ๆ "

เยี่ยชิว กล่าววว่า : " ท่านอาจารย์พูดถูก ทุกอย่างทุกสิ่งนี้พวกข้าจะต้องสืบหาความจริงได้แน่ๆ "

"แล้วอีกอย่าง สาขาตงฮวงในดินแดนนรกก็ถูกท่านอาจารย์กำจัดแล้ว สำหรับดินแดนนรกแล้วถึงว่าเป็นการเสียหายอย่างหนัก ข้าเชื่อว่าท่านยมต้องไม่ปล่อยว่าแน่ๆ "

" หรือไม่แน่ อีกไม่นานคนของดินแดนนรกก็จะต้องมาหาพวกข้าแน่ "