วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2222

อมตะชางเหม่ยเห็นเยี่ยชิวนั่งขัดสมาธิก็อึ้งไปชั่วขณะ

นี่เจ้าจะหมายความว่าอะไร?

คิดจะทะลวงระดับตรงนี้เลยหรือ?

ข้ากำลังโชว์อยู่แท้ๆ ยังโชว์ไม่จบเลย!

แต่ดูเหมือนว่าเยี่ยชิวได้เข้าสู่สภาวะตรัสรู้แล้ว

เขานั่งขัดสมาธิกลางอากาศ รอบตัวมีแสงสีทองล้อมราวกับเทพเจ้า ผู้ไม่มีสิ่งใดมากล้ำกรายได้

เยี่ยชิวร่ายวิชามังกรศักดิ์สิทธิ์เก้าชั้นเชิง เดินลมปราณได้อย่างลื่นไหล จนกระทั่งเกิดการสั่นสะเทือนกับกฎแห่งสวรรค์อีกครั้ง

พลังแห่งโชคลาภเหมือนสายรุ้งหลากสีหล่นลงมาจากท้องฟ้า โอบล้อมเยี่ยชิวทั้งร่าง

ชั่วพริบตาเดียว เยี่ยชิวก็กลายเป็นจุดสนใจของทุกคน

อมตะชางเหม่ยรู้สึกว่าตัวเองอยู่ตรงนี้เริ่มจะไร้ความหมาย คิดในใจว่า "ไอ้เด็กเปรต รอให้เจ้าทะลวงระดับสำเร็จก่อนเถอะ จากนั้นค่อยมาสู้กัน ข้าจะให้เจ้ารู้ว่า ข้านี่แหละบางครั้งก็เหนือกว่าเจ้าได้เหมือนกัน"

คิดได้ดังนั้น อมตะชางเหม่ยจึงเก็บแก่นวิญญาณทั้งเก้าของตนและลอยลงสู่พื้นดิน

ขณะที่บนอากาศนั้น...

ในจิตของเยี่ยชิวมีความคิดนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นมา สิ่งที่เขาเคยไม่เข้าใจ ตอนนี้กลับราวกับไหลลื่นไร้สะดุด ความคิดของเขาเริ่มประสานเข้ากับเต๋าแห่งสวรรค์

ณ ขณะนั้นเอง เยี่ยชิวรู้สึกว่าทุกสิ่งรอบตัวเหมือนหายไปหมด เสียงทุกอย่างเงียบสนิท เขาเหมือนล่องลอยอยู่ในจักรวาลกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต รอบตัวเต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับ

เขาไม่ได้สังเกตเลยว่า พลังแห่งโชคลาภกำลังชำระล้างร่างกายของเขา

ไม่นานหลังจากนั้น

"ฮึ่ม!"

แก่นวิญญาณทั้งเก้าปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเยี่ยชิว

เมื่อผู้คนเห็นแก่นวิญญาณทั้งเก้าบรรยากาศในที่นั้นก็ปะทุขึ้นทันที

"พระเจ้า! คุณชายเยี่ยฝึกฝนจนมีแก่นวิญญาณถึงเก้าดวง!"

"พรสวรรค์ของคุณชายเยี่ยช่างหาได้ยากยิ่งนักในหมื่นคน!"

"......"

แต่ความประหลาดใจยังไม่สิ้นสุด เมื่อศีรษะของเยี่ยชิวปรากฏแก่นวิญญาณ

แก่นวิญญาณดวงที่สิบ！

"อะไรนะ! คุณชายเยี่ยบรรลุถึงขอบเขตสูงสุดของแก่นวิญญาณแล้ว!"

"นี่มัน... เป็นไปได้ยังไง?"

"เราต้องใช้เวลาหลายร้อยปีเพื่อสร้างแก่นวิญญาณเพียงดวงเดียว แต่คุณชายเยี่ย กลับสร้างได้ถึงสิบดวง! เขาเป็นอัจฉริยะเหนือธรรมดาจริงๆ!"

"เมื่อก่อนที่รู้ว่าหยุนซีที่เป็นนักปราชญ์หญิงหลงใหลในตัวเขา ข้ายังไม่ยอมรับ แต่ตอนนี้ข้ายอมรับแล้ว เมื่อเปรียบกับคุณชายเยี่ย ข้าก็เป็นเพียงแค่เศษฝุ่น!"

"......"

หน้าประตูตำหนักที่ประชุม

หยุนซานถึงกับตะลึง "เจ้าหนูคนนี้ บรรลุถึงขอบเขตสูงสุดของแก่นวิญญาณได้จริงๆ ช่างเก่งกาจนัก!"

แม้แต่เขาเองก็ต้องยอมรับว่าพรสวรรค์ของเยี่ยชิวนั้นน่าทึ่ง

จื่อหยางเทียนจุนยิ้ม "เมื่อบรรลุถึงขอบเขตสูงสุดของแก่นวิญญาณ การทะลวงสู่ระดับทงเสินก็ขึ้นอยู่กับแค่ความตั้งใจเพียงครั้งเดียว"

"แต่อยากรู้ว่าเขาจะลองหรือไม่?"

จื่อหยางเทียนจุนมองไปที่เยี่ยชิวด้วยความคาดหวัง

หยุนซานเอ่ยถาม "ท่านผู้อาวุโสสูงสุดลองอะไรหรือ?"

จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า: "ข้าเคยให้คำแนะนำกับเยี่ยชิวไป แต่เขาจะทำตามหรือไม่นั้น ข้าเองก็ไม่แน่ใจ แม้ว่าเขาจะลองทำ แต่จะสำเร็จหรือไม่นั้นก็ไม่มีใครรู้"

หยุนซานยิ่งอยากรู้ขึ้นไปอีก จึงถามว่า:"คำแนะนำอะไรหรือ?"

จื่อหยางเทียนจุนตอบ:"รวมแก่นวิญญาณทั้งสิบให้เป็นหนึ่งเดียว"

"อะไรนะ!?" หยุนซานถึงกับตะลึง

เขาแทบจินตนาการไม่ออกเลยว่า การรวมแก่นวิญญาณทั้งสิบให้เป็นหนึ่งเดียวจะต้องใช้ความกล้าหาญและจิตใจที่มั่นคงเพียงใด

เพราะหากล้มเหลว แก่นวิญญาณทั้งสิบจะเสียหายจนสิ้น แม้ผู้ฝึกตนจะไม่เสียชีวิต แต่ก็จะได้รับบาดเจ็บที่ยากจะเยียวยา