วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2404

ฝูงชนตกตะลึง

เยี่ยฉังเซิงหมายความว่าอย่างไร?

เขาต้องการท้าทายพวกเราทุกคนหรือไม่?

ทันใดนั้น ทุกคนก็โกรธแค้น

“เยี่ยฉังเซิง คุณหยิ่งเกินไป!”

“ฉันยอมรับว่าพรสวรรค์ด้านบทกวีของคุณไม่มีใครเทียบได้ แต่การไล่พวกเราออกมาอย่างเปิดเผยนั้น มันมากเกินไป”

“มาร่วมมือกันเอาชนะเยี่ยฉังเซิงกันเถอะ!”

“……”

สถานที่จัดงานเต็มไปด้วยเสียงตะโกนประณาม

โชคดีที่คำพูดเพียงอย่างเดียว ไม่สามารถทำให้ใครจมน้ำตายได้ มิฉะนั้น เยี่ยชิวคงตายไปแล้วเป็นพันครั้ง

แม้แต่เจ้าหน้าที่และนายพลของราชวงศ์ต้าโจวก็ยังรู้สึกว่าเยี่ยชิวหยิ่งเกินไป ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนที่เข้าร่วมการแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่งลูกเขย ต่างก็มาจากภูมิหลังที่โดดเด่นและมีทักษะที่โดดเด่น

แม้จะเป็นเรื่องจริงที่เยี่ยชิวเก่งเรื่องบทกวี แต่บทกลอนก็ทดสอบไหวพริบ

“ท่านชายเยี่ยเย่อหยิ่งเกินไป”

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาแพ้? ถ้าอย่างนั้นตำแหน่งลูกเขยของต้าโจวจะอยู่เหนือเขาตลอดไป”

“ถ้าเขาแพ้ จักรพรรดิจะเสียหน้า และเราก็จะเสียหน้าเช่นกัน เพราะจักรพรรดิเป็นผู้ออกคำสั่งให้เขาเป็นลูกเขยของต้าโจว”

“……”

อีกด้านหนึ่ง

เว่ยอู่ซินและชินเจียงต่างก็ดีใจกันในใจ

เยี่ยฉังเซิง คุณกำลังขุดหลุมฝังศพของตัวเอง!

“เนื่องจากพี่เยี่ยมั่นใจมากในการท้าทายพวกเราทุกคน มาแข่งขันกับเขากันเถอะ” ชินเจียงหัวเราะ “ทุกคน คิดประโยคแรกที่ดีที่จะนำเสนอให้พี่เยี่ยตอบหน่อย”

เว่ยอู่ซินมองไปที่เยี่ยชิวแล้วพูดว่า “พี่เยี่ย ถ้าคุณแพ้รอบนี้ล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น?”

เยี่ยชิวตอบว่า “คำว่า ‘แพ้’ ไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของฉัน”

อวดดี!

เว่ยอู่ซินกล่าวว่า “ไม่ใช่เรื่องของการกลัว แต่แค่เผื่อไว้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณแพ้จริงๆ?”

ขันทีวังกล่าวว่า “เยี่ยฉังเซิง เดิมพันกันไหม? ถ้าคุณแพ้ คุณต้องยอมแพ้ในการชิงตำแหน่งลูกเขยของต้าโจว”

“ตกลง” เยี่ยชิวยิ้มกว้างและกล่าวว่า “แต่ถ้าฉันชนะ คุณต้องตบตัวเองสามครั้งต่อหน้าทุกคนที่นี่ ตกลงไหม?”

“ตกลง!” ขันทีวังเห็นด้วยอย่างกระตือรือร้น

“แล้วพวกคุณล่ะ เต็มใจที่จะเดิมพันไหม” เยี่ยชิวมองเว่ยอู่ซินและชินเจียง

“มาเดิมพันกันเถอะ! เราจะทำตามเงื่อนไขของคุณ” เว่ยอู่ซินและชินเจียงตอบพร้อมกัน

หากพวกเขาแพ้ มันก็แค่เรื่องของการตบตัวเองสามครั้ง แต่ถ้าพวกเขาชนะ เยี่ยฉังเซิงจะสูญเสียโอกาสที่จะเป็นลูกเขยของต้าโจวไปโดยสิ้นเชิง

บทกวีที่เขาเขียนไว้ก่อนหน้านี้จะไร้ค่า

จะเป็นอย่างไรหากพรสวรรค์ด้านบทกวีของคุณพิเศษ?

จะเป็นอย่างไรหากบทกวีของคุณน่าทึ่ง?

ตราบใดที่คุณแพ้ เราก็มีโอกาสที่จะเป็นลูกเขยของต้าโจวและคว้าหญิงสาวที่สวยงามมาได้

แค่คิดถึงความงามที่น่าทึ่งของหนิงอันก็ทำให้ทุกคนตื่นเต้น

“เอาล่ะ อย่าเสียเวลาอีกต่อไป เริ่มกันเลย!” เยี่ยชิวพูดด้วยรอยยิ้ม “พวกคุณควรคิดอะไรที่ท้าทายกว่านี้ ถ้าฉันชนะแบบไม่ต้องออกแรง คุณจะดูแย่”

หยิ่งยโสแค่ไหนก็ได้ คุณจะได้มีเวลาร้องไห้ในไม่ช้า

ทุกคนหัวเราะเยาะในใจ

“ใครจะไปก่อน?” ชินเจียงถาม

“เนื่องจากฉันเป็นคนเสนอการแข่งขัน ฉันคิดว่าฉันควรไปก่อน!” ขันทีวังกระแอมคอแล้วพูดว่า “เยี่ยฉังเซิง ฟังดีๆ ประโยคแรกของฉันคือ: ใบไม้เพียงใบเดียวบนเรือลำเดียว มีแขกที่ว่างงานสองหรือสามคนอยู่บนเรือ มีพายสี่ใบและใบเรือห้าใบ ผ่านแนวปะการังหกแห่งและโค้งเจ็ดแห่ง ประสบกับความปั่นป่วนแปดครั้งและการต่อสู้เก้าครั้ง น่าเสียดายที่มาช้าไปสิบนาที”

ทันใดนั้น ผู้ชมจำนวนมากก้มหัวลงด้วยความคิดลึกซึ้ง

ความยอดเยี่ยมของบทกลอนคู่นี้ อยู่ที่การแทรกตัวเลขหนึ่งถึงสิบ ทำให้การตอบรับมีความท้าทายอย่างยิ่ง

ขณะที่ทุกคนกำลังครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง อมตะชางเหม่ยก็หัวเราะออกมาทันที

“ฮ่าฮ่าฮ่า อะไรมันยากขนาดนั้นในซีรีส์จากหนึ่งถึงสิบ”

“ไอ้หนูน้อย ฉันช่วยจับคู่ให้”

อมตะชางเหม่ยพูดต่อ “คู่สามีภรรยาสองคนทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูลูกสามคน ขณะเดียวกันก็ต้องดูแลผู้เฒ่าสี่คน ใช้เงินไปหกกระเป๋า ทำงานเจ็ดวันต่อสัปดาห์ ใช้เงินแปดแสนเหรียญเพื่อซื้ออาคารที่ยังสร้างไม่เสร็จขนาดเก้าสิบตารางเมตร ใช้สิบชีวิตที่ยากลำบาก”

ในขณะนั้น มีคนพูดขึ้น

“ถึงแม้จะมีตัวเลขสิบตัว แต่แนวคิดทางศิลปะยังด้อยกว่ามาก”

“ยิ่งกว่านั้น บรรทัดแรกของขันทีวังก็ไปจากหนึ่งถึงสิบ และบรรทัดของคุณก็เหมือนกัน ลำดับของตัวเลขไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ตรงกัน”

“จำนวนตัวอักษรก็เกิน……”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน