วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2452

ห้าเทวะทัณฑ์ดำเนินไปเป็นเวลา15นาที

15นาทีผ่านไป

เมฆสายฟ้าหายไป ฟ้าดินกลับมาสงบ

เมื่อเห็นสภาพของเว่ยอู่ซินและเยี่ยชิวแล้ว ขันทีวังกับเจ้าวัวต้าลี่ต่างก็เบิกตากว้าง ด้วยความตกใจ

เห็นเพียงเยี่ยชิวยืนอยู่ที่นั่น เสื้อขาวปลิวไสวตามลม ร่างกายไม่มีบาดแผลแม้แต่น้อย ราวกับเซียนผู้สูงส่ง เหนือโลก

หันไปมองเว่ยอู่ซินเขานั่งทรุดอยู่กับพื้นผมเผ้ายุ่งเหยิงใบหน้าดำคล้ำ ร่างกายเหมือนถ่านไม้มีบาดแผลนับไม่ถ้วนทั่วร่าง และมีกระแสไฟฟ้าพุ่งออกมาจากบาดแผลเป็นครั้งคราวส่งเสียงเปรี๊ยะปร๊ะ

" ทำไมถึงเป็นแบบนี้? "

ขันทีวังอึ้งไปเลย

องค์ชายเหนี่ยวนำ สวรรค์ลงโทษไม่ใช่เพื่อจะใช้สวรรค์ลงโทษกำจัดคู่ต่อสู้หรอกหรือ?

ทำไมตอนนี้เยี่ยฉังเซิง กลับไม่เป็นอะไรเลย ราวกับดื่มเลือดบริสุทธิ์ของสัตว์เทพ แล้วยังกระโดดโลดเต้นอย่างมีชีวิตชีวา แต่อองค์ชายกลับเหมือนคนพิการอนาถถึงเพียงนี้?

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ขันทีวังรีบบินเข้าไปหาเว่ยอู่ซินแล้วถามว่า " องค์ชาย ท่าน... "

" พรวด! " เว่ยอู่ซินอ้าปากพ่นเลือดสกปรกใส่หน้า ขันทีวังแล้วด่าเสียงดังสุดแรงว่า " ไอ้สารเลว! "

" องค์ชาย ท่านเป็นอะไรไป? อย่าทำให้บ่าวตกใจเลย! " ขันทีวังพูดอย่างร้อนรน

เขาเห็นได้ว่าตอนนี้สภาพของเว่ยอู่ซินไม่ดีเอาเสียเลย

" ก็เพราะเจ้าไง เจ้าที่ออกความคิดบ้าๆ... " เว่ยอู่ซินอยากจะเอาขันทีวังให้ตาย

ขันทีวังเคยเสนอให้เขาใช้สวรรค์ลงโทษกำจัดเยี่ยฉังเซิง ซึ่งเขาได้นำความคิดนั้นไปใช้ จึงเป็นเหตุให้เขาต้องมาเจอสภาพที่เลวร้ายเช่นนี้

ขันทีวังรู้สึกงุนงงอย่างมาก ถามว่า " องค์ชาย บ่าวทำผิดอะไร? "

" ท่านเป็นอะไรไป? "

เมื่อขันทีวังพูดถึงตรงนี้ ก็พลันจับข้อมือของเว่ยอู่ซินทันใดนั้นเขาก็เหมือนได้รับผลกระทบครั้งใหญ่ อายุยืนยาวขึ้นร้อยปีในพริบตา

" องค์ชาย ท่าน... "

น้ำตาไหลอาบแก้มของขันทีวัง

ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าทำไมเว่ยอู่ซินถึงอยู่ในสภาพนี้ ก็เพราะเว่ยอู่ซินล้มเหลวในการผ่านด่านทดสอบแห่งสวรรค์ เส้นลมปราณทั่วร่างขาดสะบั้น พลังชีวิตได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก

แม้จะยังมีโอกาสฟื้นตัว แต่เว่ยอู่ซินก็จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยหลายร้อยปี หรือแม้กระทั่งเป็นพันปีจึงจะสามารถฟื้นตัวได้เต็มที่

พูดได้เลยว่าเว่ยอู่ซินกลายเป็นคนพิการไปแล้ว

และเว่ยอู่ซินก็สูญเสียคุณสมบัติในการรวมจงโจวให้เป็นหนึ่งเดียว

ลองคิดดูสิหากต้องรออีกหลายร้อยหรือเป็นพันปี แม้ว่าเว่ยอู่ซินจะมีความทะเยอทะยานในการต่อสู้ รูปแบบของ จงโจวก็คงเปลี่ยนไปนานแล้ว

หลายร้อยหลายพันปีนั้น สามารถเกิดเรื่องราวที่ไม่อาจคาดคิดได้มากมาย!

หัวใจของขันทีวังเยียบเย็น เขานึกไม่ถึงเลยว่าศิษย์ที่เขาฟูมฟักมากับมือ องค์ชายที่เขาชื่นชมที่สุด กลับต้องมาลงเอยแบบนี้

อีกทั้งเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องถึงกลายเป็นแบบนี้?

" องค์ชาย เกิดอะไรขึ้นกันแน่? "

" ด้วยพรสวรรค์และระดับการบ่มเพาะของท่านการผ่านด่านทดสอบแห่งสวรรค์มันต้องไม่ใช่ปัญหาสิ? "

" ก่อนหน้านี้บ่าวเห็นองค์ชายนำห้าเทวะทัณฑ์ในตำนานลงมาด้วยซ้ำ นั่นแสดงว่าท่านมีศักยภาพที่จะเป็น จักรพรรดิ "

" องค์ชาย... "

เว่ยอู่ซินด่าด้วยเสียงอ่อนแรงว่า " ไอ้โง่ ห้าเทวะทัณฑ์นั่น เยี่ยฉังเซิงเป็นคนสร้างขึ้นมาต่างหาก "

อะไรนะ?

ขันทีวังตกใจ หันไปมองเยี่ยชิวจากนั้นสายตาของเขาก็ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาถึงได้สังเกตเห็นว่ากลิ่นอายบนตัวเยี่ยชิวนั่นได้เปลี่ยนไปแล้ว

นั่นคือกลิ่นอายที่มีเฉพาะยอดฝีมือระดับปราชญ์เท่านั้น!

" เยี่ยฉังเซิงชำระบริสุทธิ์แล้ว! "

" นี่... "

ขันทีวัง พูดไม่ออก

สวรรค์ลงโทษนั่นเป็นองค์ชายที่เหนี่ยวนำมาไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมผู้ที่ชำระบริสุทธิ์กลับเป็นเยี่ยฉังเซิง?

" องค์ชาย บ่าวเคยพูดไว้ตั้งแต่ตอนที่เริ่มติดตามพระองค์ว่าจะร่วมเป็นร่วมตายกับท่าน " ขันทีวังพูดด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยว " วันนี้เป็นวันที่บ่าวจะทำตามสัญญาแล้ว"

" ท่านไว้ใจเถอะ แม้ว่าเยี่ยฉังเซิงจะชำระบริสุทธิ์แล้ว บ่าวก็จะช่วยท่านแก้แค้นให้ได้ "

" โปรดดูไว้เถิด บ่าวจะไปสังหารเยี่ยฉังเซิงเดี๋ยวนี้ "

ขันทีวังพูดจบก็ลุกขึ้นยืน หันหลังเดินตรงไปหาเยี่ยชิวใบหน้าเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร

" ต้าลี่จัดการให้เรียบร้อย อย่าได้ปรานี " เยี่ยชิวสั่ง

" ครับ! " เจ้าวัวต้าลี่แวบหายไป แล้วปรากฏตัวขึ้นขวางหน้าขันทีวัง

" ขันทีเฒ่า ได้เวลาให้เจ้าได้เห็นพลังที่แท้จริงของข้าแล้ว " เจ้าวัวต้าลี่ไม่มีความกังวลอีกต่อไป และใช้ หมัดเทพทันทีที่ลงมือ

ปัง ปัง!

หมัดสองหมัดพุ่งออกไป ทันใดนั้นขันทีวังยังไม่ทันได้ส่งเสียงกรีดร้อง ร่างกายของเขาก็ถูกหมัดซัดจนกลายเป็นละอองเลือด เสียชีวิตไปในทันที

" ขันทีวัง..." เว่ยอู่ซินตาเบิกโพลงด้วยความโกรธแค้น

เขาไม่คิดเลยว่าขันทีวัง ซึ่งเป็นยอดฝีมือระดับนักบุญใหญ่จะตายแบบนี้

และยังตายไปก่อนเขาอีกด้วย

" ทำไมท่านไม่ฟังข้าเลยนะ... " เว่ยอู่ซินน้ำตาไหลพรากหัวใจเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

ถ้าขันทีวังฟังเขา รีบหนีไปในตอนนั้นด้วยระดับการบ่มเพาะของขันทีวังก็ยังมีโอกาสที่จะรอดชีวิตกลับไปยัง ต้าเว่ยได้ แต่ขันทีวังกลับเลือกที่จะแก้แค้นให้เขา

" ท่านอาจารย์ ข้าเป็นคนทำให้ท่านต้องตาย "

เว่ยอู่ซินพูดอย่างรู้สึกผิด เดิมทีการเดินทางมาต้าโจวครั้งนี้ เขาก็เต็มไปด้วยความคาดหวังใครจะรู้ว่าสุดท้ายกลับมาอยู่ในสภาพนี้

ทั้งหมดนี้ต้องโทษ เยี่ยฉังเซิง!

เว่ยอู่ซินมองไปที่เยี่ยชิวแล้วพูดด้วยความเจ็บแค้นว่า " เยี่ยฉังเซิงถึงข้าจะกลายเป็นผีข้าก็จะไม่ปล่อยเจ้าไป! "

" งั้นเจ้าก็ไปเป็นผีซะ! " เยี่ยชิวกำลังจะลงมือ

ทันใดนั้นเองก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น " โปรดไว้ชีวิตด้วยเถอะ! "