วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2721

ทันทีที่ท่านถังชางไห่เอ่ยประโยคนี้ ห้องประชุมใหญ่ก็เดือดพล่านขึ้นมา

สมบัติล้ำค่าที่ถังเจียเก็บรักษาไว้ นั่นคือของที่แม้ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ก็ใฝ่ฝัน คราวนี้ เพื่อหาให้ได้ว่าฆาตกรที่สังหารถังหลี่และรองผู้อาวุโสที่สองเป็นใคร หัวหน้าตระกูลถึงกับยอมทุ่มสุดตัว เห็นชัดว่าความตั้งใจจะล้างแค้นของเขาเด็ดเดี่ยวเพียงใด

บรรยากาศในห้องประชุมใหญ่ขึ้นถึงจุดเดือด สมาชิกตระกูลต่างกระซิบซุบซิบ ถกกันไม่ขาดปาก

บางคนรู้สึกประหลาดใจกับการตัดสินใจของหัวหน้าตระกูล ท่านถังชางไห่ ขณะที่อีกหลายคนแววตาแน่วแน่ แสดงความเห็นชอบและสนับสนุนความเด็ดเดี่ยวของหัวหน้าตระกูล

ท้ายที่สุดแล้ว การตายของถังหลี่และรองผู้อาวุโสที่สอง สำหรับทั้งถังเจีย ล้วนเป็นความอัปยศและความเจ็บปวดที่ยอมรับไม่ได้โดยสิ้นเชิง

“หัวหน้าตระกูล การกระทำนี้จะไม่พอเหมาะไปหน่อยหรือ?”

สมาชิกตระกูลผู้สูงวัยคนหนึ่งก้าวออกมา ขมวดคิ้วแน่น เห็นชัดว่าเขากังวลกับการใช้สมบัติล้ำค่าเพื่อออกประกาศรางวัลจับกุมฆาตกร จึงกล่าวว่า “หัวหน้าตระกูล ก็แค่จะจับผู้บุกรุกจากภายนอกคนหนึ่งเท่านั้น คนในถังเจียของเราใช่ว่าจะไม่มีฝีมือ เหตุใดต้องยุ่งยากถึงเพียงนี้?”

ท่านถังชางไห่มองกวาดทั้งห้องด้วยสายตาคมกริบ น้ำเสียงหนักแน่นมั่นคง “ทุกคน แค้นของลี่เอ๋อร์กับรองผู้อาวุโสที่สอง จะปล่อยผ่านไม่ได้เด็ดขาด”

“แม้ผมยังไม่เคยพบเย่ฉางเซิง แต่การที่เขาสามารถสังหารลี่เอ๋อร์และรองผู้อาวุโสที่สองได้ ย่อมเห็นว่าเขาเจ้าเล่ห์มาก วิธีปกติคงใช้ไม่ได้ผล”

“จำไว้ สมบัติล้ำค่ามีค่า แต่เกียรติของตระกูลและแค้นสายเลือด ยิ่งไม่อาจมองข้าม!”

กล่าวถึงตรงนี้ แววตาท่านถังชางไห่ฉายความเจ็บปวดวูบหนึ่ง ก่อนจะแปรเป็นความแน่วแน่ เขากล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ผมตัดสินใจแล้ว ออกประกาศจับพร้อมรางวัลทันที ให้หลายตระกูลใหญ่รับรู้โดยเร็ว ถังเจียยินดีเอาสมบัติล้ำค่า แลกตัวเย่ฉางเซิง!”

“อีกอย่าง เย่ฉางเซิง ต้องจับเป็น”

ห้องประชุมใหญ่วุ่นวายขึ้นมาอีกครั้ง

คราวนี้ ผู้คนยิ่งถูกความเด็ดเดี่ยวและความกล้าหาญของหัวหน้าตระกูล ท่านถังชางไห่ ปลุกเร้า

ทุกคนพากันพยักหน้า แสดงความพร้อมจะทำตามคำสั่งของหัวหน้าตระกูล ร่วมกันสู้เพื่อการล้างแค้นและศักดิ์ศรีของตระกูล

แล้วพายุที่เกี่ยวข้องกับสมบัติล้ำค่าของถังเจียและเย่ชิว ก็เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ ในเขตต้องห้ามแห่งชีวิต

ไม่นานนัก

ห้องประชุมใหญ่เหลือเพียงท่านถังชางไห่กับรองผู้อาวุโสที่สามอยู่สองคน

“หัวหน้าตระกูล……” รองผู้อาวุโสที่สามเพิ่งเอ่ย ก็ถูกท่านถังชางไห่ขัดขึ้น

“น้องสาม เจ้าเป็นน้องชายของผม ที่นี่ก็ไม่มีคนอื่น ทำไมยังเรียกผมว่า ‘หัวหน้าตระกูล’ อยู่อีก จะทำตัวห่างเหินกับผมไปถึงไหน? เรียก ‘พี่ใหญ่!’”

“พี่ใหญ่?”

รองผู้อาวุโสที่สามชะงักไปเล็กน้อย หลายปีมาแล้วที่ไม่ได้เรียกแบบนั้น

“น้องสาม เมื่อครู่เจ้าตั้งใจจะพูดอะไร?” ท่านถังชางไห่ถาม

รองผู้อาวุโสที่สามสีหน้าขึงขังขึ้น พูดว่า “พี่ใหญ่ เรื่องของเย่ฉางเซิง ผมรู้ข้อมูลบางอย่าง”

“อืม?” ท่านถังชางไห่ประหลาดใจเล็กน้อย “ลองเล่ามา”

รองผู้อาวุโสที่สามว่า “พี่ใหญ่ ยังจำเรื่องเมื่อวันก่อนที่ระฆังสวรรค์ปฐพีเผยอันดับได้ไหม? ผมจำได้ว่าเย่ฉางเซิงปรากฏอยู่บนอันดับมังกรซ่อนเร้น”

ท่านถังชางไห่ครุ่นคิดชั่วครู่ เงยหน้าขึ้นฉับไวแล้วกล่าวว่า “ผมนึกออกแล้ว”

“อันดับหนึ่งของอันดับมังกรซ่อนเร้นก็คือเย่ฉางเซิง ระฆังสวรรค์ปฐพีบอกว่าเขาได้รับโชคชะตาแห่งเผ่าอสูรแบบสมบูรณ์ และครึ่งหนึ่งของโชคชะตาแห่งเผ่ามนุษย์ มีพรสวรรค์จักรพรรดิ”

“เย่ฉางเซิงอยู่ในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร เหตุใดจึงมาปรากฏในเขตต้องห้ามแห่งชีวิต?”

รองผู้อาวุโสที่สามเตือนว่า “พี่ใหญ่ ลืมหรือเปล่าว่าลี่เอ๋อร์ออกไปทำอะไร?”

“เขาเป็นผู้ล่า ก็ย่อมออกไปล่าผู้บุกรุกจากภายนอก……” ท่านถังชางไห่พูดถึงตรงนี้ ก็พลันเข้าใจ “ผมรู้แล้ว เป็นลี่เอ๋อร์นั่นแหละ ระหว่างที่ออกล่าผู้บุกรุกจากภายนอก เขาไปเจอเย่ฉางเซิงเข้า”

“จากนั้นทั้งสองก็เปิดฉากต่อสู้ดุเดือด เย่ฉางเซิงฆ่าลี่เอ๋อร์กับรองผู้อาวุโสที่สอง”

ปัง!

ท่านถังชางไห่ฟาดฝ่ามือลงบนพนักเก้าอี้ด้วยโทสะ “ผู้บุกรุกจากภายนอกคนหนึ่ง กล้าฆ่าลูกชายของผม น่าชิงชังสิ้นดี!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน