ตอน บทที่ 311 เตะครั้งเดียวลอย จาก วิสารทแพทย์เทวัญ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 311 เตะครั้งเดียวลอย คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายความสามารถแปลก วิสารทแพทย์เทวัญ ที่เขียนโดย หูหยานล่วนหยู เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เยี่ยชิวยืนอยู่ที่เดิม สีหน้าสงสัยมาก
ถ้าไม่ใช่เขาเปิดดวงตาสวรรค์แล้ว ก็ไม่มีทางค้นพบว่าหมู่บ้านโม่กั้นจะมีกลิ่นอายความตายขนาดนี้
กลิ่นอายความตายที่เข้มข้น ราวกับหมึกที่เข้มข้น
“ดูเหมือนว่า หมู่บ้านนี้เหมือนคนตายไปมากแล้ว ถ้าหากฉันมาช้าอีกก้าวเดียว เกรงว่าคนในหมู่บ้านนี้คงจะตายหมด”
เยี่ยชิวพูดกับตัวเอง
“นายเป็นใคร?”ทันใดนั้น เสียงที่เคร่งขรึมก็ดังขึ้นมาจากด้านหลัง
เยี่ยชิวหันหน้าไปมอง เห็นชาวบ้านหลายคน ในมือถือกระบอง มองเยี่ยชิวเหมือนกับเผชิญหน้าศัตรูคนสำคัญ
“เจ้าหนุ่ม ฉันไม่สนใจว่านายเป็นใคร มาที่นี่ทำไม รีบไสหัวออกไป”
ชายวัยกลางคนในมือถือถุงใส่ยาเส้น สีหน้าบึ้งตึงพลางพูดกับเยี่ยชิว“มาทางไหนกลับไปทางนั้น นี้คือฉันหวังดีกับนาย”
พูดจบ เขาก็สูบยาเส้นเข้าเต็มปอด
เยี่ยชิวมองชายวัยกลางคนพลางยิ้มและพูด“คุณน่าจะเป็นผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านโม่กั้น เกอต้าจ้วงใช่ไหม?”
“อย่าพยายามตีสนิทกับฉัน รีบไสหัวไป”ชายวัยกลางคนพูดตำหนิ
ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้พูดว่าตัวเองคือเกอต้าจ้วง แต่น้ำเสียงที่เขาพูด เยี่ยชิวก็แน่ใจแล้ว ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ก็คือผู้ใหญ่บ้านเกอต้าจ้วง
เยี่ยชิวพูด“ผู้ใหญ่เกอ คุณไม่ให้ผมเข้าหมู่บ้าน เพราะว่าในหมู่บ้านเกิดโรคระบาด ใช่ไหม?”
“รู้แล้วนายยังจะถาม?”เกอต้าจ้วงถลึงตาใส่พลางพูดตะโกน“ไสหัวออกไป”
“ผมรู้ว่าคุณหวังดีกับผม แต่ว่า ผมยังออกไปไม่ได้ ”เยี่ยชิวพูด
เกอต้าจ้วงขมวดคิ้วขึ้น“นายหมายความว่าอะไร?”
“ผมขอแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการ ผมชื่อเยี่ยชิว มาจากเจียงโจว”เยี่ยชิวพูด“รู้ว่าพวกคุณที่นี่เกิดโรคระบาด สำนักงานอนามัยเจียงโจวให้ก็เห็นความสำคัญ ผมได้รับคำสั่งให้เป็นหัวหน้าทีมแพทย์ และตรวจสอบเรื่องโรคระบาด”
ได้ฟัง เกอต้าจ้วงก็ชะงักไปเล็กน้อย
ชาวบ้านหลายคนก็ยิ่งไม่เชื่อ
“ผู้ใหญ่บ้าน เจ้าหนุ่มนี้กำลังหลอกเราไหม?ดูยังไง เขาก็ไม่เหมือนเป็นหัวหน้าทีมการรักษา”
“ใช่ฉันก็คิดว่าเขากำลังพูดโกหก”
“ผู้ใหญ่บ้าน ไล่เขาออกไปเถอะ”
สายตาของเกอต้าจ้วงตกลงบนตัวของเยี่ยชิว และถาม“นายพูดว่าเบื้องบนส่งนายมา แล้วหลักฐานล่ะ?”
“หลักฐานอยู่ที่นี่”เยี่ยชิวหยิบหลักฐานออกมาจากในกระเป๋ากางเกง ส่งไปให้เกอต้าจ้วง
เกอต้าจ้วงรับหลักฐานมาดู เยี่ยชิว อายุยี่สิบสี่ปี เป็นหัวหน้าแผนกแพทย์แผนจีนของโรงพยาบาลเจียงโจว
“แม่ง พวกเราพบว่าที่นี่มีโรคระบาด แต่ส่งหมอแพทย์แผนจีนมา นี้ไม่ใช่ลูกวัวไหม?”เกอต้าจ้วงพูดด่า
ชาวบ้านที่อยู่ข้างกายเขาก็พูด“นี้ยุคสมัยไหนแล้ว แพทย์แผนจีนสามารถรักษาโรคอะไรได้?”
“เบื้องบนส่งหมอแพทย์แผนจีนมาเพื่ออะไร?หรือว่าไม่สนใจความเป็นความตายของหมู่บ้านโม่กั้นของพวกเราแล้ว?”
“จบเห่!หมู่บ้านพวกเราต้องจบเห่แน่!”
“……”
กลุ่มคนทอดถอนใจ ไม่เชื่อว่าเยี่ยชิวสามารถแก้ไขปัญหาของพวกเขาได้
“วางแผนตามสถานการณ์ตรงหน้า เป็นได้แค่เพ้อฝัน แต่ไม่ว่ายังไง ในเมื่อคนก็มาแล้ว ก็ให้เขาตรวจสอบสักหน่อย”
เกอต้าจ้วงนำหลักฐานคืนให้เยี่ยชิว และถาม“นายพูดว่านายเป็นหัวหน้าทีมรักษา แล้วสมาชิกคนอื่นในทีมล่ะ?”
เยี่ยชิวพูด“หลังจากที่ผมได้รับแจ้ง ผมก็รีบมาที่นี่ทันที สมาชิกคนอื่นในทีมกำลังเดินทางมา”
“หวังว่าสมาชิกคนอื่นของเขาจะเชื่อถือได้”เกอต้าจ้วงทำได้เพียงปลอบโยนตัวเอง
ทันใดนั้น
“พวกเรามาร้องเพลงมาตุภูมิที่รัก จากนี้ไปเราจะมีความเจริญรุ่งเรืองและมีแข็งแกร่ง…”
เสียงริงโทนของโทรศัพท์ดังขึ้นมา
“หมอเยี่ย เพิ่งจะพูดคุยกับนายสักพัก ดูออกว่านายเป็นคนดี ฟังลุงพูดแนะนำ ถ้าหากเกิดอะไรขึ้น นายก็รีบกลับไปเถอะ”เกอต้าจ้วงพูด“หว่านเอ๋อร์เป็นหลานสาวของฉัน ถ้าหากนายเกิดเรื่องในหมู่บ้านของพวกเรา ฉันไม่รู้จะบอกเธอยังไง”
เยี่ยชิวยิ้มและพูด“ลุงเกอ เป้าหมายที่ผมมาที่นี่ ก็คือช่วยแก้ไขปัญหาของพวกคุณ ปัญหาแก้ไขไม่ได้ ผมก็ไม่กลับไป”
“นายเด็กคนนี้ ทำไมถึงหัวแข็งขนาดนี้…แม่ง ใครนำก้อนหินใหญ่ขนาดนี้มาไว้ที่นี่?”
เกอต้าจ้วงพูดด่าขึ้นมากะทันหัน
เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นมอง ถนนด้านหน้า มีก้อนหินขนาดใหญ่ มีน้ำหนักสี่ถึงสองสามร้อยกิโลกรัม
“ผู้ใหญ่บ้าน ก้อนหินนี้เหมือนหล่นลงมาจากบนเขาเอง”ชาวบ้านคนหนึ่งพูด
เกอต้าจ้วงเงยหน้ามอง บนเขาปรากฏรอยก้อนหินแตกจริงๆ
“มา ทุกคนช่วยกัน พวกเรานำก้อนหินย้ายออกไป”เกอต้าจ้วงพูด
“ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น ผมทำเอง”เยี่ยชิวพูดจบ ก็เดินไปทางก้อนหิน
เห็นการกระทำของเขา ชาวบ้านหลายคนก็มองหน้ากันเลิกลั่น
“ผู้ใหญ่บ้าน เขาจะทำอะไร?”
“เขาอยากจะย้ายก้อนหินเอง?”
“ก้อนหินนั่นหนักสองสามร้อยกิโลกรัม?”
“เขาเป็นคนในเมืองรูปร่างผอมเหมือนตะเกียบ จะสามารถย้ายก้อนหินได้เหรอ?”
“ไม่เจียมกะลาหัวจริงๆ!”
“รอดูก่อนเถอะ”เกอต้าจ้วงไม่ได้หัวเราะเยี่ยชิว เขารู้สึกว่า เรื่องไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
เห็นเยี่ยชิวย้ายก้อนหินไปด้านหลัง ถีบออกไปด้วยขาข้างเดียว
ผลัวะ!
ก้อนหินใหญ่หนักสองสามร้อยกิโลกรัม ก็เหมือนกับฟุตบอล ถูกเยี่ยชิวเตะครั้งเดียวลอยออกไปแล้ว ทันทีหลังจากนั้น“ปัง เสียงก้อนหินก็แตก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...