วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 353

“เพล้ง”

เยี่ยชิวคว้าขวดเหล้า แล้วฟาดลงบนหัวของชายหัวโล้น

หลังจากนั้นทันที เยี่ยชิวก็คว้าคอของชายหัวโล้นแล้วเอาหัวโขกกับจาน

ปึง!

ทันใดนั้น เลือดก็กระเซ็นจากศีรษะของชายหัวโล้น

ผู้อำนวยการหลี่ตกใจมาก เขาไม่คิดว่าเยี่ยชิวจะรุนแรงขนาดนี้

สำหรับเหล่าพวกพ้องพี่น้องที่ชายหัวโล้นพามาด้วย เมื่อพวกเขาเห็นเจ้านายของพวกเขาถูกเยี่ยชิวตรึงไว้บนโต๊ะ พวกเขาก็รีบล้อม และชี้ไปที่เยี่ยชิวและตะโกนด้วยความโกรธ

“ไอ้สารเลว ปล่อยบอสของฉันซะ!”

“ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าแกซะ!”

อย่างไรก็ตาม เยี่ยชิวเพิกเฉยต่อกลุ่มชายนั้น แต่มองไปที่ชายหัวโล้นแล้วพูดว่า "ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณเพิ่งตบหน้าฉันด้วยมือขวาใช่ไหม?"

เมื่อชายหัวโล้นเห็นดวงตาของเยี่ยชิว หัวใจของเขาก็กระตุก และถามว่า "แก แกคิดจะทำอะไร?"

“ฉันบอกคุณไปแล้ว ว่าฉันไม่ชอบให้ชายหน้าไหนมาตบหน้าฉัน” เมื่อเยี่ยชิวพูดจบ เขาก็หยิบส้อมขึ้นมาจากโต๊ะ แล้วแทงอย่างแรง

ปัก!

ส้อมทะลุหลังมือของชายหัวโล้น แล้วตอกมือขวาลงบนโต๊ะ

“อ้าก...” ชายหัวโล้นร้องด้วยความเจ็บปวด

เมื่อเห็นฉากนี้ กลุ่มชายเหล่านั้นก็ยิ่งหวาดกลัวและโกรธมากขึ้น และพวกเขาก็หยิบมีดและไม้ที่พวกเขาถือติดตัวออกมา

“ปล่อยบอสของฉันซะ!”

“ไม่อย่างนั้น ฉันจะหั่นแกเป็นชิ้นๆ!”

“……”

เยี่ยชิวมองไปที่กลุ่มชายเหล่านั้นที่กำลังตะโกนใส่เขา และยิ้ม: "ถ้ากล้าขู่ฉันอีกครั้ง เชื่อหรือไม่ ว่าฉันจะฆ่าบอสของพวกแกก่อนเลย?"

“แก…”

ชายกลุ่มนั้นโกรธมาก แต่เมื่อชายหัวโล้นอยู่ในมือของเยี่ยชิว พวกเขาจึงไม่กล้าที่จะหุนหันพลันแล่น

หลิวเชาไม่คาดคิดว่าสิ่งต่างๆ จะลามปามเช่นนี้ เขาเดินไปหน้าเยี่ยชิวและด่าออกมา : "ไอ้สารเลว ปล่อยเหล่าหวังไปซะ..."

ก่อนที่เขาจะพูดจบ เยี่ยชิวก็เตะเขาออกไป

“อ้าก...” หลิวเฉากรีดร้องและปลิวไปสามถึงสี่เมตร และล้มพรรคพวกของชายหัวโล้นล้มไปหลายคน

เซี่ยงเหล่าให้ความสนใจกับการกระทำของเยี่ยชิว เมื่อหลิวเชาถูกเตะออกไป เซี่ยงเหล่าก็ขมวดคิ้ว และคิดในใจ เด็กคนนี้ช่างโหดร้ายนัก!

จากนั้น สายตาของเยี่ยชิว ก็จ้องมองไปที่ชายหัวโล้นอีกครั้ง

“ไม่ใช่ว่าคุณเจ๋งนักไม่ใช่เหรอ? ขอฉันดูว่าคุณจะเจ๋งกว่านี้อีกไหม”

ชายหัวโล้นอดทนต่อความเจ็บปวด จ้องมองเยี่ยชิวอย่างขุ่นเคือง และพูดว่า "ไอ้สารเลว ถ้าแกกล้าตีฉันอีกละก็ แกได้จบชีวิตแน่!"

“แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”

"ฉันบอกให้ ฉันมาจากหลงเหมิน!"

“คุณเคยได้ยินเรื่องหลงเหมินมั้ย? แก๊งที่ใหญ่ที่สุดในโลก!”

“หากแกกล้าแตะต้องฉันล่ะก็ พี่น้องหลงเหมินจะไม่ปล่อยแกไปแน่นอน” ชายหัวโล้นกัดฟันและพูดกับเยี่ยชิว: “ฉันจะให้โอกาสแก คุกเข่าลงและขอโทษฉันซะ ใช้มือของแกทั้งสองข้าง ไม่งั้นฉันจะให้แกตายอย่างน่าเอน็จนาถ”

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา ชายกลุ่มนั้นก็ตะโกนใส่เยี่ยชิว:

“ไอ้สารเลว ปล่อยบอสของฉันซะ”

“พวกเรามาจากหลงเหมิน ถ้าแกแตะต้องบอสของฉัน อยากจะเป็นศัตรูกับหลงเหมินสินะ?”

“ฉันแนะนำ ทางที่ดีอย่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนจะดีกว่า”

เยี่ยชิวเมินเฉยชายกลุ่มนั้น และถามชายหัวโล้นว่า: "คุณชื่ออะไร?"

“ลูกผู้ชายไม่เคยปิดบังชื่อของตน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม หวังเทียนเป้า” ชายหัวโล้นตอบ

หวังเทียนเป้า?