แฮปปี้สแควร์
ร้านกาแฟสตาบัค
เยี่ยชิวและฉินหว่านนั่งตรงข้ามกัน
ทั้งสองคนยังคงไม่พูดอะไร
เยี่ยชิวกำลังเรียบเรียงคำพูดในหัว โดยคิดว่าจะขอโทษฉินหว่านยังไงดี เพื่อให้ได้รับอภัย อย่างไรก็ตาม ฉินหว่านยังคงโกรธเยี่ยชิว และจงใจทำหน้าตาบูดบึ้ง โดยไม่ทำหน้าตาดีๆใส่เขา
เยี่ยชิวแอบลอบมองสองสามครั้ง
ฉินหว่านรวบผมสีดำยาวไว้ด้านหลังศีรษะ เผยให้เห็นหน้าผากอันงดงามของเธอ เธอแต่งหน้าสีอ่อนๆ แลดูอ่อนโยนและมีความสามารถ
เธอสวมชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม หน้าอกของเธอนูนออกมา และดูนูนกว่าปกติ
ผ่านไปสักสองนาที
ในที่สุด เยี่ยชิวก็พูดออกมาว่า: "พี่หว่าน ... "
"ฉันไม่อยากฟังคุณพูดอะไรทั้งนั้น" ฉินหว่านพูดขัดเยี่ยชิว ใบหน้าของเธอเย็นชาราวกับน้ำแข็ง
“พี่หว่าน ไม่ว่าพี่จะอยากฟังผมหรือไม่ก็ตาม ที่ผมจะบอกก็คือ กระดุมของพี่หลุดอยู่นะครับ”
ใบหน้าสวยๆของฉินหว่านเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอรีบมองลงไป และคิดได้ว่าเธอสวมชุดทำงานที่ไม่มีกระดุมอยู่แล้วนะ
“คนขี้โกหก”
ฉินหว่านจ้องมองเยี่ยชิวอย่างดุๆด้วยดวงตาที่สวยงามของเธอ
เยี่ยชิวพูดอย่างจริงจัง: "พี่หว่าน เมื่อกี้ ผมเพิ่งรู้ความลับจากบนร่างกายของพี่"
ทันใดนั้น ฉินหว่านก็อยากรู้อยากเห็นขึ้นมา
“ความลับ? ความลับอะไร?”
เยี่ยชิวตอบว่า: "ความลับก็คือ เวลาพี่โกรธพี่ดูดีมาก"
พรวด!
ฉินหว่านกลอกตาไปที่เยี่ยชิวอีกครั้งและพูดว่า "แม้ว่าคุณจะช่วยฉันที่ร้านขายเครื่องประดับไว้ก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะขอบคุณคุณ พูดง่ายๆ ในใจของฉันคุณก็เป็นแค่คนขี้โกหกคนนึง "
“พี่หว่าน ผมไม่ใช่คนขี้โกหกนะ ผมแค่ไม่มีเวลาเล่าสถานการณ์ให้ฟัง” เยี่ยชิวพูด “วันนี้ผมมาหาพี่ ก็เพื่อจะมาขอโทษพี่”
“ทำไมคุณถึงต้องขอโทษฉันด้วย” ฉินหว่านยิ้มเยาะ “เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”
“ใครบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน?” เยี่ยชิวกระซิบ “เรานอนบนเตียงเดียวกันแล้ว…”
“เงียบไปเลยนะ!” ฉินหว่านโกรธไม่ไหว
หลังจากที่กลับจากบ้านของเยี่ยชิวในวันนั้น เธอก็ขังตัวเองร้องไห้อยู่ในห้อง
ตั้งแต่สามีของฉินหว่านตายไป มีผู้ชายหลายคนตามจีบเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่ก็ไม่มีใครสามารถทำให้ฉินหว่านตกหลุมรักได้จนกระทั่งเธอได้พบกับเยี่ยชิว
เธอและเยี่ยรู้จักกันได้เพียงวันเดียว และเธอก็ตกหลุมรักเยี่ยชิว โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนเยี่ยชิวไปที่หมู่บ้านโม่ก้าน ทั้งสองคนได้ร่วมเดินทางด้วยกัน ที่บ้านคืนนั้น ทั้งสองคนได้นอนเตียงเดียวกัน อีกนิดก็จะเกิดเป็นความสัมพันธ์กันแล้ว
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฉินหว่านได้ตัดสินใจว่า เธอจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อยู่กับเยี่ยชิว และมีชีวิตที่ดี
ใครจะรู้ว่า เมื่อกลับมาที่เจียงโจวกับเยี่ยชิว เธอจะถูกตลบหลัง
มีหญิงสาวที่สวยและอุกอาจมาปรากฏตัวที่บ้านของเยี่ยชิว ยิ่งกว่านั้น ผู้หญิงคนนั้นยังบอกกับปากตัวเองด้วยอีกว่า เธอเป็นแฟนของเยี่ยชิว!
ฉินหว่านไม่อยากจะเชื่อ แต่เยี่ยชิวยอมรับมัน ตอนนั้น เธอรู้สึกเหมือนท้องฟ้ากำลังจะถล่มลงมา และเธอก็อดไม่ได้ที่จะตบเยี่ยชิว
ตอนนั้นเธออยากพูดอะไรกับเยี่ยชิวสักประโยค ในเมื่อคุณมีแฟนแล้ว ทำไมยังมายั่วฉันอีก?
หลังจากที่ฉินหว่านกลับมาบ้านและร้องไห้อยู่พักหนึ่ง เธอก็ตัดสินใจว่าจะไม่สนใจเยี่ยชิวอีกต่อไป
แต่เธอไม่รู้ว่าทำไม สองวันนี้ถึงได้เห็นแต่ร่างของเยี่ยชิวอยู่ในหัวอยู่เรื่อย ซึ่งทำให้เธอใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
แม้กระทั่ง บางครั้งเธอก็มีความคิดอยู่ในใจว่า แล้วถ้าจะแย่งเยี่ยชิวออกจากหลินจิงจื้อล่ะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...