“วิธีอะไรครับ?”
เหล่าเซี่ยงและทั้งสามคนถามพร้อมกัน
ทุกคนเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
จากนั้น พวกเขาเห็นเยี่ยชิวโพสต์ข้อความลงในกลุ่ม
“เยี่ยชิว ผู้อำนวยการแผนกการแพทย์แผนจีนของโรงพยาบาลเจียงโจว ส่งข้อความให้ ลี มยองฮัน แห่งทีมแพทย์เกาหลีว่า คนโบราณว่า ไว้ คนล้มอย่าริอาจข้าม มาพูดจาโอหัง ริอาจด่าทอการแพทย์แผนจีน การทำแบบนี้ทำให้แพทย์แผนจีนทุกคนโกรธเคือง”
“ฉัน เยี่ยชิว และคนอีกหลายที่ทำงานในโรงพยาบาลเจียงโจวแห่งนี้ ต่างก็ต้องการช่วยเหลือและรักษาผู้บาดเจ็บ และไม่ได้ต้องการมีชื่อเสียงเลย”
“และแน่นอนว่า สิ่งที่คุณทำนั้นไม่สนใจความรู้สึกของทั้งสองประเทศ ซึ่งทำให้คนเจ็บปวดใจอย่างยิ่ง และในฐานะทีมแพทย์แผนจีน ถ้าผมยอมทน เกรงว่าคุณคงจะเข้าใจผิดคิดว่าผมไม่มีตัวตนในประเทศจีนนี้"
“และนี่คือเหตุผลที่ผมเขียนจดหมายนี้ และมาตัดสินผลแพ้ชนะระหว่างคุณกับผม”
“ให้เวลาสามวัน หากคุณไม่ยอมรับคำท้า งั้นโปรดคุกเข่าและขออภัยต่อผู้ประกอบวิชาชีพการแพทย์แผนจีนทุกคนในประเทศจีนซะ”
"หมายเหตุ: คนที่ไม่ยอมรับการคำท้าแข่งคือไอ้เต่าหน้าโง่"
“โรงพยาบาลเจียงโจว ผู้อำนวยการภาควิชาการแพทย์แผนจีน…เยี่ยชิว!”
เมื่อเห็นข้อความนี้ เหล่าเซี่ยง,ฟู่เหยียนเจี๋ยและซูเสี่ยวเสี่ยวต่างก็ตกตะลึง
นี่คือจดหมายท้าแข่ง!
หลังจากที่พวกเขาอ่านย่อหน้านี้จบ พวกเขามีความคิดเดียวในใจว่า ผู้อำนวยการเยี่ยบ้าไปแล้วหรือเปล่า?
เขาต้องการที่จะท้าแข่งกับลี มยองฮัน ช่างไม่เจียมตัวจริงๆ
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เหล่าเซี่ยงและคนอื่น ๆ จะคิดเช่นนั้น เหตุผลหลักๆเลยก็คือ แม้แต่ปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนก็ยังพ่ายแพ้ให้กับลี มยองฮัน พวกเขาไม่อยากจะเชื่อจริงๆว่า เยี่ยจะสามารถเอาชนะลี มยองฮันได้
ทั้งกลุ่มตกอยู่ในความเงียบราวห้านาที
เยี่ยชิวส่งข้อความอีกครั้ง: "ทำไมไม่มีใครพูดอะไรเลย"
ซูเสี่ยวเสี่ยวถามว่า: "ผู้อำนวยการเยี่ย คุณอยากจะท้าแข่งกับลี มยองฮันงั้นเหรอครับ?"
เยี่ยชิวกล่าวว่า: "ฉันไม่เพียงแค่อยากจะท้าแข่ง ลี มยองฮันเท่านั้น แต่ฉันยังอยากจะท้าแข่งทั้งทีมแพทย์เกาหลีด้วย"
สูดดด
ซูเสี่ยวเสี่ยวสูดลมหายใจ
ลี มยองฮันนั้นน่ากลัวอยู่แล้ว แต่แล้วผู้อำนวยการเยี่ยยังอยากจะท้าแข่งทีมแพทย์เกาหลีทั้งหมดด้วยตัวเอง นี่ไม่ใช่เท่ากับว่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนงั้นเหรอ?
ในกลุ่มสามคน มีซูเสี่ยวเสี่ยว ฟู่เหยียนเจี๋ย และเหล่าเซี่ยง กำลังคุยกัน
ฟู่เหยียนเจี๋ยกล่าวว่า: "พวกแกคิดยังไงกับจดหมายท้าแข่งของผู้อำนวยการเยี่ยบ้าง? ยังไงก็ตามฉันคิดว่าผู้อำนวยการเยี่ยคงบ้าไปแล้ว"
“ไม่ใช่แค่บ้านะ ฉันคิดว่าผู้อำนวยการเยี่ยแค่ประเมินความสามารถของเขาสูงไป” ซูเสี่ยวเสี่ยวกล่าว
เหล่าเซี่ยงยังกล่าวอีกว่า: "การเคลื่อนไหวของผู้อำนวยการเยี่ยดูกล้าหาญดี ถ้าหากว่าจดหมายท้าแข่งนี้ถูกเผยแพร่ออกไป โรงพยาบาลเจียงโจวอาจจะได้ถูกผลักดันให้อยู่ในแถวหน้าทันที และสายตาของคนทั้งประเทศจะจับจ้องไปที่แผนกของเรา"
“ใช่สิ หากว่าผู้อำนวยการเยี่ยแพ้ ภาควิชาการแพทย์แผนจีนของเราก็จะสูญสิ้นทันที” ฟู่เหยียนเจี๋ยกล่าวว่า: "หลังจากที่ทีมแพทย์แผนจีนแพ้การแข่งขัน ก็ถูกผู้คนนับไม่ถ้วนมารุมด่า หากผู้อำนวยการเยี่ยแพ้อีกครั้งละก็ เราก็คงได้จมน้ำลายคนทั้งประเทศตายชัวร์”
ซูเสี่ยวเสี่ยวกล่าวว่า: "ที่เสี่ยวพ้างพูดมาก็ถูก เราต้องหยุดผู้อำนวยการเยี่ยไว้"
ฟู่เหยียนเจี๋ยเห็นด้วยอย่างยิ่งกับคำพูดของซู เสี่ยวเสี่ยว และกล่าวว่า "ยังไงก็ต้องห้ามไว้ให้ได้"
เหล่าเซี่ยงกล่าวว่า: "เกรงว่าถ้าผู้อำนวยการเยี่ยได้ตัดสินใจแล้ว ก็จะไม่ฟังเราน่ะสิ"
ในเวลานี้ เยี่ยชิวก็โพสต์ข้อความอีกลงในกลุ่ม
“แม้ว่าวิธีนี้อาจดูบ้าไปหน่อย แต่ก็เป็นวิธีที่ได้ผลลัพธ์ที่ดีอยู่นะ”
“ลี มยองฮันเอาชนะจางจิ่วหลิง ปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีน ตอนนี้คงเป็นเวลาที่เขาจะต้องภูมิใจอยู่แน่ๆ แต่ถ้าหากฉันสามารถเอาชนะเขาได้ งั้นก็ จะต้องมีรู้จักฉันเยอะมากแน่”
“ในขณะเดียวกันนั้น ก็ยังสามารถทำให้ชาวจีนได้รับความไว้วางใจในด้านการแพทย์แผนจีนอีกด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...