วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 385

“อะแฮ่ม”

ลี มยองฮันกระแอมก่อนหนึ่งที และก้าวขึ้นไปบนเวที

เมื่อเห็นเขายอมรับการท้าแข่ง นักข่าวที่มาร่วมงานต่างก็ตื่นเต้น ต่างก็จับภาพของลี มยองฮันด้วย

บนที่นั่งแถวแรก

“อาจารย์ เยี่ยชิวรู้จักเข็มศักดิ์สิทธิไท่ยี่แบบนี้ ครั้งนี้เขาก็น่าจะชนะใช่มั้ยครับ?” เหอปิงกล่าว

จางจิ่วหลิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม: "ฉันเคยสู้กับลี มยองฮันมาแล้ว ทักษะทางการแพทย์ของเขาดีมาก มันก็ยากอยู่ที่จะเอาชนะเขา ว่าแต่หัวข้อของการแข่งขันครั้งนี้คืออะไร?"

เหอปิงส่ายหัวแล้วพูดว่า "ผมไม่รู้ครับ ลี มยองฮันเป็นคนคิดบททดสอบ"

เกิงไห่เจ๋อพูดจากด้านข้าง: "ลี มยองฮันนี้ช่างเจ้าเล่ห์นัก เขาคงจะไม่โกงเยี่ยชิวใช่ไหม?"

"นี่ก็ยากที่จะพูด"

ทันทีที่จางจิ่วหลิงพูดจบ เสียงของลี มยองฮันก็ดังมาจากเวที

“เยี่ยชิว นายทำให้ฉันประหลาดใจที่สามารถเอาชนะปาร์ค ชางจินได้ เพียงแต่ว่า นายไม่เพียงแต่เย่อหยิ่งอวดดีเท่านั้น แต่ยังโง่เง่ามากอีกด้วย”

“ปรมาจารย์ด้านการแพทย์ของประเทศของนายเองก็พ่ายแพ้ให้แก่ฉัน นายคิดว่าจะเอาชนะฉันได้งั้นเหรอ?”

ลี มยองฮันหัวเราะเยาะ: "เยี่ยชิว สิ่งที่โง่ที่สุดที่นายทำนั่นก็คือการมาท้าแข่งกับคนอย่างฉัน ฉัน…"

“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว มาเริ่มกันเลยเถอะ!”

เยี่ยชิวขัดจังหวะลี มยองฮัน

ลี มยองฮันโกรธเล็กน้อย และพูดต่อ: "เยี่ยชิว ฉันอยากจะบอกนายว่า การท้าแข่งนี้ฉันจะนำความตายนี้… "

“คุณพูดเสร็จรึยัง?” เยี่ยชิวพูดด้วยสีหน้าที่อดทนต่อไม่ไหว: "คุณก็เป็นแพทย์ที่มีชื่อเสียงในเกาหลีเหมือนกัน ทำไมทำอะไรชักช้าอืดอาด พูดพร่ำเพรื่อไปเรื่อยยิ่งกว่าผู้หญิงอีก"

“นาย…” ลี มยองฮันมองไปที่เยี่ยชิวด้วยสายตาที่ขุ่นเคือง

เยี่ยชิวขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจลี มยองฮัน และพูดกับเจ้าหน้าที่: "มาเริ่มกันเลยเถอะ"

เจ้าหน้าที่หันความสนใจไปที่ลี มยองฮันแล้วถามว่า "คุณลีครับ คุณว่ายังไง?"

“พาคนไข้ขึ้นมา”

ลี มยองฮันจ้องไปที่เยี่ยชิวด้วยสายตาที่เย็นชา และคิดกับตัวเอง ในเมื่อแกแทบรอไม่ไหวที่จะตาย งั้นฉันจะช่วยแกเอง

ไม่นาน ก็มีเจ้าหน้าที่สองคนหามคนไข้คนนึงขึ้นมาบนเวที

คนไข้รายนี้อายุเกือบ 70 ปี เขานอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลธรรมดา หมดสติ และมีสายออกซิเจนอยู่ในรูจมูก

แม้ว่าจะไม่ใช่หมอ แต่ก็สามารถบอกได้ว่าชายชราคนนี้ป่วยหนัก

หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็แสดงประวัติการรักษาบนหน้าจอขนาดใหญ่

ทันใดนั้น ผู้ชมทั้งหมดก็ต้องร้องอุทาน

“ให้ตายเถอะ คนไข้รายนี้ที่แท้ก็อยู่ในสภาพผัก!”

"สภาพผักนั้นสามารถรักษาให้หายขาดได้มั้ย?"

“แปลกๆนะ ทำไมถึงมีคนไข้เพียงแค่คนเดียวล่ะ?”

ตามกฎแล้ว ควรจะคนไข้สองคนที่เป็นโรคเดียวกันโดยมีเยี่ยชิวและลี มยองฮันเป็นคนรักษา อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่กลับหามคนไข้ขึ้นมาแค่คนเดียว

ผู้ชมต่างก็สับสนมาก

เยี่ยชิวก็ไม่คิดว่า คนไข้ที่ลี มยองฮันเลือกไว้จะอยู่ในสภาพผักจริงๆ

“ทำไมมีคนไข้เพียงคนเดียว?” เยี่ยชิวถาม

ลี มยองฮันกล่าวว่า: "เพราะการแข่งครั้งนี้ นายจะคนรักษาคนไข้รายนี้"

“ถ้านายทำให้คนไข้รายนี้ฟื้นขึ้นได้ภายในครึ่งชั่วโมง นั่นเท่ากับว่าฉันแพ้”

“และถ้าภายในเวลาครึ่งชั่วโมงนี้ คนไข้ยังไม่ฟื้น การแข่งครั้งนี้ฉันก็จะชนะ”

“แบบนี้ไม่ยุติธรรม” เยี่ยชิวกล่าว

ลี มยองฮันพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูมีเลศนัย: "ในเมื่อเมื่อวานนายบอกเองว่า ฉันสามารถกำหนดหัวข้อการแข่งขันและตั้งกฎขึ้นมา ทำไม นานอยากจะกลับคำพูดงั้นเหรอ?"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของเยี่ยชิวเริ่มดูไม่ดี

เห็นได้ชัดว่า ลี มยองฮันกำลังวางแผนต่อต้านเขาในการแข่งครั้งนี้

ตอนนี้ผู้ชมก็เข้าใจแล้ว และต่างก็ด่าทอต่างๆนาๆ

“การแข่งครั้งนี้มันจะไม่ยุติธรรมกับหมอเยี่ยเกินไปแล้ว”

“ถ้าหมอเยี่ยไม่สามารถรักษาคนไข้ได้ ลี มยองฮันก็จะชนะโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลยเนี่ยนะ”

“ที่คุณหมอเยี่ยพูดนั้นถูกต้องที่สุด คนเกาหลีมันหน้าด้านแบบนี้กันหมดสินะ”