วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 396

เยี่ยชิวระหว่างเดินทางกลับ ก็นึกอะไรขึ้นมา ถ้าเกิดว่านายพลไป๋เสียชีวิตขึ้นมาจริงๆ แล้วไป๋ปิงจะยกเลิกงานแต่งได้อย่างไร?

"หวังว่านายพลไป๋สวรรค์จะคุ้มครอง และอยู่รอดปลอดภัยได้!"

เขาทำได้เพียงสวดภาวนาอยู่ในใจ

ตอนที่ใกล้จะถึงบ้าน เยี่ยชิวก็ได้รับสายจากฟู่เหยียนเจี๋ย

ฟู่เหยียนเจี๋ยกล่าวว่า: "ผู้อำนวยการ คุณรีบมาที่แผนกเถอะครับ มีคนไข้ที่เพิ่งมาถึง ยืนกรานที่จะพบคุณเพื่อรับการรักษา เขายังก่อเรื่องวุ่นวายในโรงพยาบาลด้วย"

“คนไข้แบบไหนกัน?” เยี่ยชิวถาม

“เป็นคนไข้ผู้หญิง เธอตาบอดครับ และคนที่เป็นคนก่อเรื่องคือน้องชายของเธอ” ฟู่เหยียนเจี๋ยพูด “ผมได้โทรแจ้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้ว”

“โอเค ฉันกำลังไป” เยี่ยชิวเลี้ยวรถแล้วมุ่งหน้าไปโรงพยาบาล

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เยี่ยชิวก็มาถึงโรงพยาบาล

เมื่อมาถึงแผนกวิชาการแพทย์แผนจีน เขาก็ต้องตกใจ

เห็นได้ว่าตรงทางเดินด้านนอกแผนกการแพทย์แผนจีนเต็มไปด้วยคนไข้ และมีคิวยาวมาก อย่างน้อยก็กี่ร้อยคน

“ไม่มีทางน่า หลังจากที่การท้าแข่งนั่นจบลง มีคนไข้มามากขนาดนี้เลยเหรอ?”

“ดูเหมือนว่าผลประเมินของแผนกจะดีขึ้นในไม่ช้านี้สินะ”

"การท้าแข่งกับลี มยองฮันในครั้งนี้ เป็นการตัดสินใจที่คิดถูกแล้วสินะ"

ตอนที่เยี่ยชิวกำลังคิดถึงเรื่องเหล่านี้ ก็มีคนตะโกนเรียก "ผู้อำนวยการเยี่ยมาแล้ว" ทันใดนั้น คนไข้ที่ต่อแถวก็รีบเข้ามาล้อมเยี่ยชิว

“ผู้อำนวยการเยี่ย ฉันมาที่นี่เพื่อพบคุณโดยเฉพาะเลยนะ ฉันเป็นโรคถุงลมโป่งพอง คุณหมอช่วยรักษาหน่อยได้ไหม?”

“ผู้อำนวยการเยี่ย ฉันไส้ติ่งอักเสบ และไม่อยากผ่าตัด อยากถามว่าแพทย์แผนจีนสามารถรักษาได้มั้ยคะ?”

“ผู้อำนวยการเยี่ย ฉันมาจากเมืองเซียงสุ่ยมลฑลบาชู เกอต้าจ้วงบอกว่าคุณเป็นหลานเขยของเขา และให้ฉันมาพบคุณ”

“ผู้อำนวยการเยี่ย พวกเขาบอกว่าฉันเป็นภาวะหนังหุ้มปลายองคชาตตีบ คุณหมอช่วยดูให้ผมหน่อย!”

นอกจากนี้ยังมีป้าคนหนึ่งที่อายุเกิน50ปีแล้วแต่ยังคงมีเสน่ห์อยู่ เธอมาหาเยี่ยชิวและขยิบตาแล้วพูดว่า "ผู้อำนวยการเยี่ย ฉันได้ยินมาว่าแพทย์แผนจีนสามารถขยายหน้าอกได้ คุณหมอช่วยฉันหน่อยได้รึเปล่าคะ?"

เยี่ยชิวรู้สึกปวดหัว

“ทุกคน! ทุกคน!” เยี่ยชิวตะโกนสองครั้งก่อนที่เหตุการณ์จะเงียบลง แล้วพูดว่า: "ขอบคุณทุกคนที่ไว้วางใจผมนะครับ"

“แต่ทุกคนก็เห็นแล้วว่า ตอนนี้มีคนไข้เยอะมาก และหวังว่าทุกคนจะต่อคิวกันอย่างเป็นระเบียบ”

“พวกคุณไม่ต้องกังวล ผมและเพื่อนร่วมงานจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาทุกคนครับ”

"โปรดทุกคนเข้าใจด้วย"

หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็รีบเดินเข้าไปในแผนกการแพทย์แผนจีน

เมื่อเขาเข้าไป เขาเห็นชายหนุ่มร่างกำยำ เขาล้มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไปสี่ห้าคนด้วยการฟาดไม่กี่ครั้ง แล้วพูดเสียงดัง: "หมอเยี่ยอยู่ที่ไหน?"

“วันนี้ฉันต้องเจอเขา”

“ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้เจอหมอเยี่ยล่ะก็ ฉันกับพี่สาวก็จะไม่ออกไป”

เยี่ยชิวสังเกตว่า แม้ว่าชายหนุ่มจะสูงมาก ส่วนสูง190ซม.ได้ แต่ใบหน้าของเขานั้นยังเด็กมาก และดูเหมือนว่าเขาน่าอายุไม่เกิน20ปี

ข้างๆชายหนุ่ม มีหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ เธออายุประมาณ 20 ปี ใบหน้ารูปแตง คิ้วเรียวสวย เธอมีรูปลักษณ์ที่ทั้งสวยและสง่างาม และด้วยใบหน้าที่งดงามนั้น ทำให้มีความรู้สึกเหมือนเป็นคนมีการศึกษา

ผู้หญิงคนนั้นสวมเดรสสีเขียวอ่อน รูปร่างสูงและสง่างามราวกับดอกเบญจมาศ

แต่น่าเสียดาย ดวงตาของเธอเป็นสีขาว เพราะเธอตาบอด

“หญิงงามแต่อาภัพสินะ” เยี่ยชิวแอบนึกถอนหายใจ