วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 436

ทันใดนั้น ร่างกายของชายหัวล้านก็เย็นเยียบในทันที

จนถึงตอนนี้ เขาก็เข้าใจว่า ความตั้งใจของนายท่านที่จะขอให้เขาทำสิ่งสุดท้าย ความจริงแล้วคือการฆ่าเขาจริง ๆ

"ตุ้บ!"

ชายหัวล้านคุกเข่าลงกับพื้นทันที และร้องขอความเมตตาจากชายสวมหน้ากาก "นายท่าน ได้โปรด อย่าให้ผมได้ได้ไหม?"

"ผมติดตามคุณมาหลายปีขนาดนี้ ถ้าไม่มีอะไรดีในสายตาคุณ อย่างน้อยผมก็ตั้งใจอย่างถึงที่สุดแล้ว ได้โปรดเห็นแก่สิ่งที่ผมทำให้คุณด้วยเถอะ ไว้ชีวิตผมเถอะนะ!"

ดวงตาของชายสวมหน้ากากเย็นชา

"ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แกช่วยฉันทำสิ่งต่าง ๆ มากมาย และมีส่วนช่วยได้ไม่น้อยจริง ๆ แต่จินกังกลับตายไปแล้ว เพียงเรื่องนี้เรื่องเดียวเท่านั้น ที่ทำให้การทำงานหนักหลายปีของฉันสูญเปล่า"

"ไม่เพียงแค่นั้น ยังเปิดโปงถึงฐานของเราอีกด้วย"

"เพื่อสร้างฐานนี้ และวิจัยสุดยอดนักรบ ฉันจ้างนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำ และซื้ออุปกรณ์ชั้นยอดมามากมาย ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ฉันใช้จ่ายไปไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันล้าน แต่ตอนนี้ฉันกลับไม่เหลืออะไรแล้ว"

"แกคิดว่าแกยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกเหรอ?"

"สิ่งสุดท้ายที่ฉันขอให้แกทำเพื่อฉัน คือการให้โอกาสแกในการชดใช้บาปของแก" ชายสวมหน้ากากพูดอย่างเย็นชา "ฉันหวังว่าแกจะหวงแหนโอกาสนี้"

หวงแหนบ้านแกสิ!

ไอ้สาระเลว!

แม้ว่าชายหัวล้านจะโกรธมาก แต่เขาไม่กล้าแสดงออกมาแม้แต่น้อย เขากลับร้องไห้ และพูดว่า "นายท่าน แม้ว่าจินกังจะตายไปแล้ว แต่หลังจากการวิจัยหลายปี เราก็ได้รับประสบการณ์มามากมาย เราเพียงแต่ต้องเปลี่ยนสถานที่เท่านั้น และเราจะสามารถดำเนินการวิจัยต่อไปได้"

"และผมเชื่อว่า ตราบใดที่อุปกรณ์ยังสมบูรณ์และมีกำลังคน เราก็จะสามารถพัฒนาสุดยอดทหารได้ในไม่ช้า"

"นายท่าน ได้โปรด..."

ชายสวมหน้ากากขัดจังหวะชายหัวล้าน "แกพูดถูก ตราบใดที่อุปกรณ์พร้อมและมีกำลังคนอยู่ ทหารชั้นยอดก็สามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็วในอีกที่หนึ่ง แต่แล้วแกจะมีประโยชน์อะไรอีกล่ะ?"

ทันใดนั้น ใบหน้าของชายหัวล้านก็กลายเป็นเถ้าถ่าน

ชายสวมหน้ากากพูดเบา ๆ "เสี่ยวกวง สิ่งที่นายต้องทำตอนนี้คือ ช่วยฉันจัดการกับสิ่งสุดท้ายนี้"

"ไม่ต้องห่วง เมื่อฉันพิชิตโลกในอนาคตได้ ฉันจะสลักชื่อของแกบนอนุสาวรีย์ เพื่อให้โลกเคารพสักการะแกอย่างแน่นอน และชื่อของแกจะถูกจดจำตลอดไป"

"แกคิดว่าไง?"

ชายหัวล้านหลั่งน้ำตาขณะส่ายหัว แล้วพูดว่า "นายท่าน สิ่งที่ผมต้องการไม่ใช่การมีชื่อเสียงตลอดไป แต่เพื่อเป็นสักขีพยานในการครอบครองโลกของคุณด้วยตาของผมเอง"

"นายท่าน โปรดอย่าฆ่าผมเลย"

"อีกอน่าง ยังมีนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์อีกมากในฐาน พวกเขาตายไม่ได้!"

ชายสวมหน้ากากไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้มากนัก และกล่าวว่า "ยุคนี้ เงินเป็นสิ่งสำคัญมาก และทุกอย่างก็มีราคาระบุไว้อย่างชัดเจน"

"นมถั่วเหลืองราคาแก้วละสามหยวน"

"ตั๋วหนังสามสิบหยวนต่อหนึ่งใบ"

"หญิงขายบริการสามพันหยวนต่อคืน"

"โรเล็กซ์ราคาสามแสนหยวน"

"เฟอร์รารีสามล้านหยวนต่อคัน"

"สำหรับนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ถ้าฉันให้เงินเดือนประจำปีแก่พวกเขาสามร้อยล้าน แกคิดว่าเราจะหาคนที่ดีกว่าในฐานได้ไหม?"

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยเงินเดือนเท่านี้ ยังจะได้พบกับนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำของโลกอย่างแน่นอน

ชายหัวล้านเข้าใจว่า เจ้านายไม่เพียงแต่ต้องการกำจัดเขา แต่เขายังต้องจัดการกับนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์ในฐานด้วย

ชายสวมหน้ากากกล่าวต่อ "นักวิจัยทางวิทยาศาสตร์เหล่านั้นรู้หลายสิ่งมากเกินไป การเก็บพวกเขาไว้จะเป็นหายนะ มีเพียงคนตายเท่านั้นที่สามารถเก็บความลับได้"

"นายท่าน คุณคิดว่าเรารู้มากเกินไป เลยอยากข้าเราอย่างนั้นเหรอ?" ชายหัวล้านถาม

"เสี่ยวกวง แกกำลังคิดมากเกินไป" ชายสวมหน้ากากยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า "เสี่ยวกวง เปิดใช้งานระบบทำลายตนเองเถอะ!"

"นายท่าน คุณอยากให้ผมตายจริง ๆ เหรอ?" ชายหัวล้านพูดอย่างไม่เต็มใจ "แต่ผมไม่อยากตาย!"