วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 459

ในเวลาเดียวกัน

ปักกิ่ง

เทพทหารกำลังคุยโทรศัพท์กับผู้อาวุโสเยี่ย

“ผู้อาวุโสเยี่ย ฉันมีข่าวดีมาแจ้งคุณ เยี่ยชิวปลอดภัยแล้ว”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้จากเทพทหาร ในที่สุดผู้อาวุโสเยี่ยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

นับตั้งแต่ที่เยี่ยชิวประสบปัญหา ผู้เฒ่าเยี่ยไม่สามารถพักผ่อนได้ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา โดยกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเยี่ยชิวอยู่ตลอดเวลา

“ผู้อาวุโสเยี่ย ฉันเข้าใจแล้ว คุณสั่งให้ถังเฟยและคนอื่นๆหยุดตามหาเยี่ยชิว เพราะคุณรู้อยู่แล้วว่าเขาจะปลอดภัยใช่ไหม?” เทพทหารถาม

ผู้เฒ่าเยี่ยยิ้มและพูดว่า “จริงๆแล้ว ฉันไม่รู้แน่ชัดว่าเยี่ยชิวยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ฉันแค่รู้สึกว่าสายเลือดของตระกูลเยี่ยของเราไม่ควรมีอายุสั้น”

หากสายเลือดของตระกูลเยี่ยไม่ได้มีอายุสั้น แล้วเยี่ยหวู่ซวงล่ะ?

เทพทหารกลอกตาแล้วพูดว่า “วันมะรืนนี้เป็นวันแต่งงานของ เผยเจี๋ยและไป๋ปิง ฉันกังวลว่าเยี่ยชิวจะรู้และมาที่ปักกิ่ง ดังนั้นฉันจึงสั่งถังเฟย เพื่อหาทางชะลอเยี่ยชิว”

“ฉันได้ออกคำสั่งห้ามบินในภาคตะวันตกเฉียงเหนือด้วย นับจากนี้ไป ไม่ว่าจะเป็นเครื่องบินทหาร เที่ยวบินพลเรือน หรือเครื่องบินส่วนตัว จะไม่อนุญาตให้บินขึ้น”

“ฉันได้ออกคำสั่งห้ามบินในจังหวัดที่ใกล้ที่สุดทางตะวันตกเฉียงเหนืออย่างเมืองฉินซิง ขณะเดียวกัน ฉันก็สั่งให้หยุดรถไฟที่มุ่งหน้าไปยังปักกิ่ง”

“สถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับเยี่ยชิวคือการอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ”

ผู้เฒ่าเยี่ยกล่าวอย่างขอบคุณ “เทพทหาร ขอบคุณ”

“ไม่เป็นไร เยี่ยชิวยังเด็กและมีความสามารถ ฉันไม่อยากเห็นอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับเขา” เทพทหารกล่าวต่อว่า “ฉันไม่เคยอิจฉาใครเลยในชีวิตของฉัน ยกเว้นคุณ ผู้อาวุโสเยี่ย คุณเป็นข้อยกเว้น”

“ฉันอิจฉาคุณจริงๆ ลูกชายทั้งสามของคุณเป็นคนที่มีความสามารถ และตอนนี้หลานชายของคุณก็โดดเด่นเช่นกัน ให้เยี่ยชิวอีกสิบปี แล้วเขาจะกลายเป็นคนเช่น เซียวจิ่วอย่างแน่นอน”

เทพทหารกล่าวว่า “ดวงตาของฉันเปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความอิจฉาแล้ว”

ผู้เฒ่าเยี่ยหัวเราะอย่างเต็มที่และพูดว่า “น่าเสียดายที่คุณไม่มีหลานสาว ไม่เช่นนั้นเราอาจจะจับคู่กัน”

“ช่างมันเถอะ แม้ว่าฉันจะมีหลานสาว ฉันก็จะไม่ให้เธอกับเยี่ยชิวแต่งงานกัน เด็กคนนั้นเป็นเพลย์บอย มองหาโอกาสใหม่ๆ อยู่เสมอ”

ขณะที่เทพทหารพูดจบ โทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะก็ส่งเสียง “ติ๊ง” และได้รับข้อความ

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วมองดู สีหน้าของเขาเริ่มจริงจัง เขาพูดทางโทรศัพท์ว่า “ผู้อาวุโสเยี่ย ฉันได้รับข่าวว่าเยี่ยชิวกำลังเดินทางไปปักกิ่งแล้ว”

“นอกจากเยี่ยชิวแล้ว ยังมีถังเฟยและปีศาจตัวน้อยของตระกูลหลงด้วย”

“ผู้อาวุโส เรายังจำเป็นต้องหยุดเยี่ยชิว ไม่ให้มาที่ปักกิ่งหรือไม่?”

ปลายอีกด้านของโทรศัพท์เงียบไปหนึ่งนาทีเต็มก่อนที่เสียงของผู้อาวุโสเยี่ยจะลอดเข้ามาถามว่า “เยี่ยชิวไปยังปักกิ่งเส้นทางไหน?”

“ทางหลวง” เทพทหารกล่าว “ห่างจากปักกิ่งไปทางตะวันตกเฉียงเหนือเกือบสามพันไมล์ เมื่อข่าวการมาถึงปักกิ่งของเยี่ยชิวรั่วไหลออกมา เขาจะถูกสกัดกั้นและสังหารอย่างไม่ต้องสงสัย”

ผู้อาวุโสเยี่ยกล่าวว่า “เราคิดได้ ดังนั้นฉันเชื่อว่าเยี่ยชิวก็คิดได้เช่นกัน เมื่อรู้ว่ามีเสืออยู่บนภูเขา แต่ยังคงมุ่งหน้าไปยังภูเขา เขาใช้ชีวิตสมกับสายเลือดตระกูลเยี่ยของเราอย่างแท้จริง!”

สายเลือดตระกูลเยี่ยของคุณยอดเยี่ยมขนาดนั้นจริงหรือ?

เทพทหารเยาะเย้ยในใจของเขาอย่างเงียบๆ แล้วถามว่า “เรายังจำเป็นต้องหยุดเยี่ยชิวในตอนนี้หรือไม่ ถ้าเราทำ ฉัน……”

“ไม่จำเป็นต้องหยุดเขา”

ก่อนที่เทพทหารจะพูดจบ ผู้อาวุโสเยี่ยกล่าวว่า “ถ้าเยี่ยชิว เต็มใจที่จะเดินทางไกลเพื่อมาที่ปักกิ่ง มันแสดงให้เห็นว่า ไป๋ปิงมีความสำคัญต่อเขาเพียงใด หากเราหยุดเขาต่อไป เราก็จะ กลายเป็นคนร้าย แล้วเขาจะแค้นเรา”

“สายเลือดตระกูลเยี่ยของเราไม่ได้โง่เขลา เนื่องจากเขากำลังเร่งรีบไปยังปักกิ่ง เขารู้ว่าเขาจะเผชิญกับอะไร ให้เขาลองดู!”

“ในเวลาเดียวกัน เราก็สามารถเห็นความแข็งแกร่งของตระกูลไป๋และตระกูลเผยด้วย”

“ผู้อาวุโส คุณต้องคิดให้รอบคอบ เมื่อตระกูลไป๋และตระกูลเผย เคลื่อนไหว เยี่ยชิวจะเผชิญกับอันตรายครั้งใหญ่” เทพทหารเตือน “เขาเป็นบุตรชายของหวู่ซวง หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา สายเลือดหวู่ซวงจะสิ้นสุดลง”

“เทพทหาร เยี่ยชิวเป็นสมาชิกของวังซาตานของคุณ หากเขาตกอยู่ในอันตราย คุณจะยอมยืนเฉยๆและไม่ทำอะไรเลยใช่ไหม?” ผู้อาวุโสเยี่ยกล่าว