วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 523

เยี่ยชิวเพิ่งออกมาจากบ้านประมูล โดยถือต้าซย่าหลงเชวี่ยและกำลังจะขึ้นรถ เขาเห็นคุณชายจางและลูกน้องสองสามคนเดินเข้ามาหาเขา

ลูกน้องทุกคนมีไม้เบสบอลอยู่ในมือ

พวกเขาดูไม่เป็นมิตรเลย!

“ไอ้หนู ในที่สุดคุณก็ปรากฏตัวขึ้น” คุณชายจางยิ้มอย่างน่ากลัว พร้อมยื่นมือออกไป “ส่งมันมา”

“ต้องการอะไร?" เยี่ยชิวถามอย่างรู้เท่าทัน

“คุณโง่หรืออะไร? ส่งต้าซย่าหลงเชวี่ยและเหรียญเทียนซือ ให้ฉัน” คุณชายจางสั่ง

เยี่ยชิวเยาะเย้ย “คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? เพียงเพราะคุณพูดเช่นนั้น ฉันควรจะมอบมันให้กับคุณ?”

ใบหน้าของคุณชายจางเคร่งขรึม “ไอ้หนู ฉันแนะนำให้คุณมอบเหรียญเทียนซือและต้าซย่าหลงเชวี่ยในตอนนี้ ไม่เช่นนั้นฉันจะไม่เกรงใจกับคุณ”

“เพียงเพราะคุณไม่เกรงใจกับฉันเหรอ” เยี่ยชิวหัวเราะ “ในโลกนี้มีคนโง่ที่ชอบแสวงหาความตายของตัวเองอยู่เสมอ”

“ไอ้หนู คุณกำลังบอกว่าฉันกำลังหาทางตายเหรอ?”

“ถ้ากล้าก็พูดใหม่สิ!”

“คุณชายจาง เจ้าสารเลวคนนี้หยิ่งเกินไป เราต้องสอนบทเรียนให้เขา!”

ลูกน้องโกรธมาก

ใบหน้าของคุณชายจางเปลี่ยนเป็นเย็นชาในขณะที่เขาพูดกับ เยี่ยชิว “คุณรู้ไหมว่า คนที่หยิ่งยโสมักจะจบลงไม่ดี โดยเฉพาะต่อหน้าฉัน ชะตากรรมของพวกเขายิ่งน่าสังเวช”

“คุณโกงฉันไปเก้าสิบล้านและฉันยังไม่ได้ชำระแค้นกับคุณ ตอนนี้คุณกล้ามาหยิ่งต่อหน้าฉัน คุณไม่รู้ความสูงของท้องฟ้าจริงๆ”

“แต่ฉันไม่ใช่คนไร้เหตุผล”

จู่ๆ น้ำเสียงของคุณชายจางก็เปลี่ยนไป ความอยากฆ่าปรากฏขึ้นในดวงตา ขณะที่เขายิ้มและพูดว่า “ขอต้าซย่าหลงเชวี่ยและเหรียญเทียนซือให้ฉันด้วย”

“และนอกจากนี้ ชดเชยให้ฉันสำหรับการสูญเสียเก้าสิบล้าน แล้วตัดแขนของคุณข้างหนึ่งออก แล้วเรื่องนี้จะได้รับการพิจารณาให้ยุติ”

“ไม่อย่างนั้น คุณก็จะรู้วิธีการของตระกูลจางของฉัน อิอิ...…”

ภัยคุกคามของเขาชัดเจน

“คุณชายจาง การรังแกคนแบบนี้ไม่ดี?” เยี่ยชิวพูดอย่างสงบ

“ไม่มีทางเลือก เป็นเพราะฉันเจ๋งกว่าคุณ” คุณชายจางหัวเราะอย่างเย็นชา “คุณต้องเจ๋งกว่าฉัน คุณถึงจะรังแกฉันได้……”

เพี๊ยะ!

เยี่ยชิวตบคุณชายจางทั่วใบหน้า

“โอ๊ย” คุณชายจางกรีดร้องและกุมใบหน้าของเขาด้วยความเจ็บปวด

“ให้ตายเถอะ กล้าดียังไงมาตีคุณชายจาง จัดการเขา สหาย!” เมื่อลูกน้องเห็นคุณชายจางถูกโจมตี จึงโบกไม้เบสบอลและโจมตีเยี่ยชิว

ปัง!

เยี่ยชิวเตะลูกน้องคนหนึ่งออกไป ตามมาด้วยการเตะลมกรดที่ทำให้ลูกน้องอีกสี่คนล้มลงกับพื้น

จากนั้นด้วยหมัดขวาเขาก็ล้มลูกน้องคนสุดท้ายลง

ในชั่วพริบตา ลูกน้องทั้งหมดก็นอนอยู่บนพื้น

คุณชายจางตกตะลึง

“เป็นไปได้ยังไง?”

“เด็กคนนี้คือใคร?”

“เขาเก่งเรื่องการต่อสู้ได้ยังไง?”

คุณชายจางไม่สนใจความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขาอีกต่อไป เขารีบดึงมีดพับออกมาจากกระเป๋า และแทงตรงไปที่หัวใจของ เยี่ยชิว

ถ้ามีดนี้โดนเยี่ยชิว จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

ที่จริงแล้วนั่นคือสิ่งที่คุณชายจางคิด

ตราบใดที่เขาฆ่าเยี่ยชิว เขาจะได้รับต้าซย่าหลงเชวี่ยและเหรียญเทียนซือ เขาไม่รู้ว่าเหรียญเทียนซือได้ถูกอมตะชางเหม่ย พาตัวไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม สำหรับคนอย่างคุณชายจาง การฆ่าคนไปสองสามคนไม่ใช่เรื่องใหญ่

เช่นเดียวกับมีดพับที่อยู่ห่างจากหัวใจของเยี่ยชิวเพียงสิบเซนติเมตร

“ไอ้สารเลว กล้าตีฉัน ลงนรกซะ!”

รอยยิ้มอันน่ากลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคุณชายจาง ราวกับว่าเขาเห็นเยี่ยชิวถูกฆ่าแล้ว

แต่ในวินาทีถัดมา

“บึ้ก!”

ข้อมือของเขาถูกมือของเยี่ยชิวจับไว้ทันใด

คุณชายจางพยายามดิ้นรนอย่างหนัก แต่มือของเยี่ยชิวนั้นเหมือนกับคีมเหล็กคู่หนึ่ง ซึ่งไม่อาจหลุดพ้นไปได้

“คุณชายจาง มีดพับแบบนี้เป็นเพียงของเล่นที่อันธพาลข้างถนนใช้ทำให้ผู้คนหวาดกลัว มันไม่มีความหมาย หากคุณต้องการเล่นมีด คุณควรเล่นกับอะไรแบบนี้”