วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 526

เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นมองจางชิ่งเย่าด้วยแววตาที่เยือกเย็น

คนที่เขารอคอยอยู่ก็คือคุณชายใหญ่แห่งตระกูลจางคนนี้

ก่อนที่เขาจะมาที่เมืองหลวงก็ได้ตรวจสอบข้อมูลบรรดาตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงมาอย่างดี ซึ่งก็รวมถึงตระกูลจางด้วย

จางชิ่งเย่าสำเร็จการศึกษาจากภาควิชาการเงินที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์เมื่ออายุยี่สิบสองปี และต่อมาทำงานเป็นผู้จัดการกองทุนที่วอลสตรีทเป็นเวลาสองปี

เขากลับประเทศเมื่ออายุยี่สิบสี่ปีและก่อตั้งบริษัททางการเงินแห่งหนึ่ง

ในปัจจุบันเขามีทรัพย์สินมากกว่าหมื่นล้าน เขาจึงเป็นที่รู้จักในนาม "วอร์เรน บัฟเฟตต์" ของประเทศ เมื่อไม่นานมานี้ เขาได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในสิบคนหนุ่มสาวที่โดดเด่นที่สุดของประเทศ และได้รับการยกย่องอย่างยิ่งจากตระกูลจาง

ว่ากันว่าผู้อาวุโสของตระกูลจางยังบอกด้วยว่าหลังจากที่เขาจากโลกนี้ไปแล้ว จางชิ่งเย่าจะขึ้นมาดูแลตระกูล จางและกลายเป็นผู้นำคนต่อไปของตระกูลจาง

แน่นอนว่าคนเช่นนี้ดึงดูดความสนใจของเยี่ยชิวได้เป็นอย่างดี

เพราะมีเพียงการรู้จักศัตรูและรู้จักตัวเองเท่านั้นที่จะสามารถชนะทุกการต่อสู้ได้

เยี่ยชิวอ่านข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับจางชิ่งเย่าและพบว่าผู้ชายคนนี้มีลักษณะอย่างหนึ่งนั่นคือ

ความโหดเหี้ยม!

คู่ต่อสู้ของจางชิ่งเย่าในวงการธุรกิจล้วนถูกทำลายจนถึงขั้นมีคนล้มตายหรือถูกส่งเข้าไปอยู่ในคุกด้วยกันทั้งสิ้น

ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงโหดร้ายกับคนอื่นเท่านั้น แต่ยังโหดร้ายกับตัวเขาเองด้วย

ว่ากันว่าเมื่อจางชิ่งเย่าเริ่มต้นธุรกิจของเขา เขาไปหาผู้อำนวยการฝ่ายสินเชื่อของธนาคารเพื่อขอสินเชื่อโดยเขาไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเขาต่อโลกภายนอก

ผู้อำนวยการฝ่ายสินเชื่อเป็นคนเจ้าชู้และเขาตกหลุมรักเลขาสาวของจางชิ่งเย่าเข้า เขาพยายามบอกความในใจของเขาออกมาให้อีกฝ่ายได้รับรู้ เพียงแค่จางชิ่งเย่ายอมให้เลขาสาวของเขานอนกับเขาหนึ่งคืนเขาก็จะตอบตกลงเรื่องกู้ยืมเงิน

ใครจะรู้วางชิ่งเย่าไม่ตอบตกลง ซึ่งทำให้ผู้อำนวยการฝ่ายสินเชื่อโกรธมาก พร้อมกับหยิบเหล้าเหมาไถออกมาหกขวดและพูดต่อหน้าทุกคนว่าเพียงแค่จางชิ่งเย่าดื่มเหล้าทั้งหกขวดหมดเขาจะตอบตกลงให้กู้ยืมเงิน

จางชิ่งเย่าดื่มเหมาไถทั้งหกขวดจนหมด จากนั้นเขาก็เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลด้วยอาการมีเลือดออกในกระเพาะอาหารและเกือบเสียชีวิต

เหตุการณ์นี้แพร่สะพัดไปทั่วเมืองหลวง

หลายคนบอกว่าจางชิ่งเย่าโง่ ด้วยสถานะของเขาแล้ว หากเขาเปิดเผยภูมิหลังของครอบครัวของเขา ไม่ว่าธนาคารไหนก็ยอมให้เขากู้เงินอย่างแน่นอน

อย่างที่ทุกคนรู้ดี เป็นเพราะเหตุการณ์นี้เองที่ทำให้บรรดานักธุรกิจทั้งรุ่นเก่ารุ่นใหม่ในเมืองหลวงต่างมองดูจางชิ่งเย่าด้วยความชื่นชม

พวกเขาเชื่อว่าจางชิ่งเย่าไม่ต้องการที่จะใช้ภูมิหลังของครอบครัวและคิดอยากจะพึ่งพาตนเอง เขามีความมุ่งมั่นและเชื่อมั่นในตัวเอง พวกเขาทำนายว่าลูกชายคนโตของตระกูลจางจะกลายเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตอย่างแน่นอน

หลายคนในโลกภายนอกคิดว่าจางชิ่งเย่าจะต้องหาทางแก้แค้นผู้อำนวยการฝ่ายสินเชื่อ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจคือ จางชิ่งเย่าไม่เพียงแต่ไม่แสวงหาการแก้แค้นเท่านั้น แต่ยังกลายเป็นเพื่อนที่ดีกับผู้อำนวยการฝ่ายสินเชื่ออีกด้วย

หลังจากนั้นเพียงสามปี

ผู้อำนวยการฝ่ายสินเชื่อถูกแจ้งความพร้อมด้วยหลักฐานหนาแน่น และสุดท้ายเขาก็ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต

ส่วนผู้แจ้งความเป็นใครนั้นไม่มีใครรู้

เยี่ยชิวตรวจสอบเรื่องนี้ผ่านความสัมพันธ์ของวังซาตานว่าผู้ริเริ่มการแจ้งความครั้งนี้คือจางชิ่งเย่า นี่แสดงให้เห็นว่าผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแต่โหดเหี้ยมเท่านั้น แต่ยังมีความอดทนมากอีกด้วย

"คิดจะช่วยน้องชายของคุณก็ได้ คุณแค่สละมือข้างหนึ่งของคุณ หรือให้ผมส่งพวกคุณสองคนไปลงนรก"

เยี่ยชิวมองไปที่จางชิ่งเย่าด้วยความโกรธที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกาย

จางชิ่งเย่าหรี่ตาลงแล้วพูดว่า "แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าน้องชายฉันทำอะไรขุ่นเคืองใจพวกนาย แต่ฉันยินดีที่จะชดเชยให้ นายเสนอราคามาได้เลย!"

"หมื่นล้าน!"

เยี่ยชิวกล่าวออกไปเหมือนต้องการกลั่นแกล้งจางชิ่งเย่า

จางชิ่งเย่าหัวเราะออกมาโดยไม่ได้แสดงสีหน้าโกรธเคืองแต่อย่างใด "นายช่างไม่รู้อะไรเสียเลย ฉันอยากจะชดเชยให้นายด้วยความตั้งใจ นายเสนอราคามาเลยดีกว่า"

"คุณคิดว่าผมเดือดร้อนเรื่องเงินอย่างนั้นเหรอ?" เยี่ยชิวกล่าวอย่างเย็นชา

จางชิ่งเย่าสังเกตมองเยี่ยชิวอยู่ครู่หนึ่งและส่ายหน้า "ไม่"

"งั้นก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก" เยี่ยชิวกล่าว "เรื่องวันนี้ไม่สามารถแก้ปัญหาได้ด้วยเงิน"

"นายหมายความว่ายังไง?"

"ผมยังยืนยันคำเดิม หักแขนของตัวเองข้างหนึ่งหรือจะตายไปด้วยกันทั้งสองคน"

จางชิ่งเย่าทำหน้าตึงเครียดพร้อมกับกล่าวออกไป "นาย นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?"

เยี่ยชิวกล่าว "ผมไม่สนใจหรอกว่าคุณเป็นใคร คุณจะทำตามที่ผมบอกหรือจะให้ผมลงมือจัดการด้วยตัวเอง"

คุณชายจางตะโกนเสียงดัง "พี่ใหญ่ พี่รีบไปเรียกคน รีบไปเรียกบอดี้การ์ดของคุณปู่มาจัดการเจ้าหมอนี่ให้ตายเลย...."

"หุบปาก!"

จางชิ่งเย่าจ้องไปที่น้องชายของตัวเองอย่างเกรี้ยวกราดและจากนั้นก็ชำเลืองมองเยี่ยชิวพร้อมกับถามอย่างเคร่งขรึม "ต้องทำแบบนั้นจริงเหรอ?"

"ใช่"

"ไม่มีหนทางอื่นเลยเหรอ? ฉันว่าเรายังพอเจรจากันได้อีก"