การยืมชีวิตจากสวรรค์
เมื่อได้ฟังคำพูดนี้ ไม่ใช่เพียงแค่จางจิ่วหลิงที่นิ่งอึ้งไป ถังเฟยและไป๋ปิงก็มีสีหน้างุนงงเช่นเดียวกัน
ถึงแม้จะไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มันฟังดูดีเป็นอย่างมาก
"เยี่ยชิว จะยืมชีวิตจากสวรรค์ได้ยังไง?"
จางจิ่วหลิงอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ แล้วกล่าวถามว่า
เมื่อได้ฟังคำเหล่านั้นเมื่อครู่นี้ ก็ทำการค้นหาในสมองอยู่พักหนึ่ง ที่ประหลาดใจก็คือ เขาพบว่าตนเองไม่รู้ว่าการยืมชีวิตจากสวรรค์คืออะไรโดยสิ้นเชิง
ต้องเข้าใจว่า จางจิ่วหลิงเป็นลูกหลานของจางจ้งจิ่งนักปราชญ์แห่งการแพทย์ แม้แต่เขาก็ยังไม่เคยได้ยิน จะเห็นได้ว่าสิ่งที่เยี่ยชิวพูดเกี่ยวกับการยืมชีวิตจากสวรรค์นั้นไม่ธรรมดาเป็นอย่างยิ่ง
เยี่ยชิวกล่าวว่า : "สิ่งที่เรียกว่าการยืมชีวิตจากสวรรค์ หากจะพูดอย่างตรงไปตรงมาแล้ว ก็คือการไปขออายุขัยจากพระเจ้ามาใช้ในช่วงที่สำคัญ"
ผู้อาวุโสถังอดไม่ได้ที่จะมองค้อน
คุณเก่งขนาดนี้ ทำไมไม่ไปขออายุขัยจากพระเจ้ามาใช้ในช่วงที่สำคัญอย่างนั้นเหรอ?
ขออายุขัยจากพระเจ้ามาใช้ในช่วงเวลาที่สำคัญ คำพูดไร้สาระแบบนี้ คุณพูดออกจากปากมาได้ยังไง
โชคดีที่เยี่ยชิวไม่ใช่ถังเฟย ไม่เช่นนั้นละก็ ผู้อาวุโสถังก็คงจะตบเข้าให้แล้ว ถามอะไรมั่วซั่ว สติเสียไปแล้วหรือยังไงกัน?
ไป๋ปิงก็กล่าว อย่างไม่อยากจะเชื่อว่า : "เยี่ยชิว คุณไม่ได้กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?"
เยี่ยชิวยิ้มแล้วย้อนถามว่า : "พี่ปิง คุณคิดว่าฉันเหมือนกำลังล้อเล่นอยู่เหรอ?"
ไป๋ปิงพยักหน้าทันที
เยี่ยชิวเงียบไม่พูดจา พูดความจริงแต่ทำไมถึงไม่มีคนเชื่อเลยนะ?
"เยี่ยชิว การยืมชีวิตจากสวรรค์ที่คุณกำลังพูดถึงอยู่นี้ เป็นวิธีการต่อชีวิตที่เล่าต่อๆ กันมาใช่ไหมครับ?" จางจิ่วหลิงกล่าวถามด้วยเสียงเคร่งขรึม
"ถูกต้อง ก็คือวิธีการต่อชีวิตนั่นเอง" เยี่ยชิวกล่าว : "ผู้อาวุโสจางสมกับที่เป็นปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนจริงๆ ช่างมีประสบการณ์และความรู้ที่กว้างขวางเป็นอย่างยิ่ง"
จางจิ่วหลิงกล่าว : "ตอนฉันเด็กๆ เคยได้ยินปู่เล่าให้ฟังว่า จางจ้งจิ่งบรรพบุรุษที่เป็นนักปราชญ์แห่งการแพทย์ของตระกูลจางของพวกเราก็สามารถใช้วิธีต่อชีวิตได้"
"ต่อมาฉันยังเห็นคำอธิบายวิธีการต่ออายุในหนังสือทางการแพทย์โบราณ ที่ครอบครัวของฉันรวบรวมเอาไว้ กล่าวว่าแพทย์ที่มีทักษะสูง สามารถใช้เทคนิคลับ เพื่อต่ออายุของผู้ป่วยเมื่อเขากำลังจะตายได้"
"เพียงแต่น่าเสียดายที่ระยะห่างของช่วงเวลายาวนานเกินไป ในหนังสือทางการแพทย์จึงบันทึกเอาไว้เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำ และไม่มีการบันทึกโดยละเอียดเกี่ยวกับวิธีการต่ออายุ"
"ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าวิธีการต่ออายุเป็นเพียงแค่เรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาเท่านั้น เยี่ยชิว เมื่อได้ฟังจากคำพูดของคุณแล้ว คุณทำได้จริงๆ เหรอ?"
จางจิ่วหลิงมองเยี่ยชิวแล้วกล่าวถาม
เยี่ยชิวตอบกลับว่า : "วิธีการต่ออายุไม่ใช่เพียงแค่เรื่องที่เล่าต่อๆ กันมา แต่เป็นความจริง และพอดีว่าฉันทำได้"
ภายในใจของจางจิ่วหลิงสั่นสะท้านเป็นอย่างมาก
ตามที่เขารู้มา บัดนี้ปรมาจารย์ด้านการแพทย์ชั้นยอดที่เป็นตัวแทนของแพทย์แผนจีนก็ไม่อาจทำวิธีต่อชีวิตได้ แล้วเยี่ยชิวไปเรียนรู้มาจากไหนกัน?
เพียงแต่จางจิ่วหลิงไม่ได้กล่าวถาม
ถึงอย่างไร ใครๆ ต่างก็มีความลับด้วยกันทั้งนั้น
ไป๋ปิงเพิ่งเข้าใจว่า เยี่ยชิวไม่ได้พูดโกหกจริงๆ จึงกล่าวถามว่า : "เยี่ยชิว คุณปู่ของฉันที่มีสภาพอาการเช่นนี้ การต่อชีวิตสามารถใช้ได้ไหม?"
"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?" เยี่ยชิวกล่าว : "เมื่อครู่นี้ผู้อาวุโสจางก็ได้บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่า ตราบใดที่ผู้ป่วยยังมีลมหายใจ แพทย์ก็จะสามารถใช้วิธีการต่างๆ เพื่อต่อชีวิตได้"
ได้ยินเช่นนี้ ไป๋ปิงก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก และรีบกล่าวว่า : "เช่นนั้นก็อย่ารอช้าเลย เยี่ยชิว คุณรีบทำการต่อชีวิตให้คุณปู่ของฉันเถอะ"
"พี่ปิง คุณอย่าเพิ่งรีบร้อนไป วิธีการต่อชีวิตจะต้องเตรียมสิ่งของบางอย่างด้วย"
"จะต้องเตรียมอะไรเหรอ? คุณว่ามาเลย ฉันจะไปเตรียมให้"
เยี่ยชิวกล่าว : "ฉันต้องการไก่ตัวผู้หนึ่งตัว"
"ง่ายมาก ฉันจะไปซื้อที่ตลาดสดมาตัวหนึ่ง" ไป๋ปิงรับปากทันที
"พี่ปิง คุณฟังฉันพูดให้จบก่อนสิ ไก่ตัวผู้ที่ฉันต้องการนี้จะต้องขาวทั้งตัว ไม่มีขนแม้แต่เส้นเดียว ไม่เช่นนั้นก็ใช้ไม่ได้"
ไป๋ปิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ไก่ตัวผู้ที่ขาวทั้งตัวมันไม่ได้หาง่ายเลยนะ
"คุณต้องการเมื่อไรเหรอ?" ไป๋ปิงกล่าวถามอีก
เยี่ยชิวกล่าว : "วิธีการต่ออายุ จะต้องดำเนินการตอนเที่ยงคืนของวันฤกษ์งามยามดี และพอดีว่า วันนี้ก็เป็นฤกษ์งามยามดี นั่นหมายความว่า คืนนี้สามารถทำการรักษานายพลไป๋ได้"
"ไก่ตัวผู้ตัวนี้ จะต้องหาให้ได้ก่อนห้าทุ่มในคืนนี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...