เฉียนตัวตัวตกใจจนฉี่แทบราด
เขาคาดไม่ถึงว่า เยี่ยชิวจะปรากฏตัวตรงหน้าของเขา
"แม่งเอ๊ย โชคดีที่เมื่อกี้นี้ไม่รีบร้อนลงมือไป ไม่เช่นนั้นคงจะตายแน่!"
เพียงแค่นึกถึงวิธีการเหล่านั้นที่เยี่ยชิวใช้จัดการกับคุณชายจางที่ปักกิ่ง เฉียนตัวตัวก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นระริก
จนกระทั่งตอนนี้ เขาเพิ่งจะเข้าใจว่า เพราะเหตุใดตอนที่อยู่ปักกิ่งเยี่ยชิวถึงไม่กระทืบเขา
สาเหตุก็คือ เยี่ยชิวเป็นพี่ชายของเขานี่เอง
"ตัวตัว คุณเป็นอะไรไป?" จูเสวี่ยเหมียวเห็นเฉียนตัวตัวตื่นตระหนกตกใจจนหลบไปอยํด้านหลังของเธอ บนใบหน้าจึงปรากฏความไม่สบายใจเล็กน้อย
อยู่ต่อหน้าคนจำนวนมากขนาดนี้ แน่นอนว่าเฉียนตัวตัวคงจะไม่พูดว่าเขากลัวเยี่ยชิว แต่กลับกุมท้องแล้วกล่าวว่า: "แม่ จู่ๆ ฉันก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมา ฉันอยากจะไปเข้าห้องน้ำ"
"รีบไปเถอะ!"
จูเสี่ยเหมียวไม่ได้สนใจ และโบกมือเล็กน้อย
เฉียนตัวตัวหันหลังวิ่งเข้าไปในบ้าน เขาไม่ได้ไปเข้าห้องน้ำ แต่กลับหามุมมุมหนึ่ง และจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของเยี่ยชิว
"คาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่า เจ้าหมอนี่จะเป็นพี่ชายของฉัน"
"เจ้าหมอนี่พอบ้าคลั่งขึ้นมา แม้แต่คุณจางก็ยังกล้ากระทืบ"
"เฉาชุนเหมย เฉียนหรง พวกคุณจงสร้างบุญกุศลให้มากๆ เถอะ!"
……
เยี่ยชิวรู้ว่าเพราะเหตุใดเฉียนตัวตัวถึงได้หนีไป แต่เขาไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย
หลังจากที่เขาลงจากรถ ก็กวาดสายตามองไปยังทุกคน จากนั้นจึงยิ้มแล้วกล่าวว่า: "สวัสดีครับทุกท่าน ฉันคือเยี่ยชิว"
ผู้ชายที่หน้าตาหล่อเหลา!
ดวงตาของทุกคนเป็นประกาย ยกเว้นเฉนชุนเหมยและบุตรสาว
จูเสี่ยวเหมียวยิ้มแล้วกล่าวว่า: "จิ้งหลาน ลูกชายของคุณดูมีสง่าราศีมากจริงๆ มีแฟนไหม? ต้องการให้ฉันแนะนำให้เขารู้จักสักคนหนึ่งไหม?"
"ขอบคุณครับป้าสะใภ้รอง ฉันมีแฟนแล้วครับ" เยี่ยชิวเปลี่ยนน้ำเสียง "เพียงแต่ ถ้าหากมีคนที่เหมาะสม ป้าสะใภ้ก็สามารถแนะนำให้ฉันรู้จักได้ เพราะแฟนสาวยิ่งมีมากเท่าไร ก็ยิ่งดี"
คิกคัก!
ทุกคนส่งเสียงหัวเราะออกมา
"ชายชั่ว!" เฉียนหรงด่าออกมา
แต่เยี่ยชิวไม่ได้สนใจเธอ
จูเสวี่ยเหมียวปิดปากหัวเราะ: "จิ้งหลาน ลูกชายของคุณไม่ใช่เพียงแค่หน้าตาหล่อเหลานะ แต่ยังมีอารมณ์ขันอีกด้วย ก็ไม่รู้ว่ามีสาวๆ มาชอบพอเขามากน้อยแค่ไหนกัน"
เฉียนจิ้งหลานชำเลืองมองเยี่ยชิว แล้วแสร้งกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า: "ยังจะพูจาเพ้อเจ้ออีก"
ในเวลานี้ เฉาชุนเหมยได้ชี้ฟปที่รถมายบัคแล้วกล่าวถามว่า: "จิ้งหลาน รถคันนี้มีที่มายังไงเหรอ?"
เฉียนจิ้งหลานกล่าวว่า: "รถคันนี้เป็นของเพื่อนของชิวเอ๋อร์น่ะ"
"เพื่อน?" เฉียนหรงยิ้มเยาะแล้วกล่าวว่า: "เพื่อนคนไหนกัน ถึงสามารถซื้อรถหรูมูลค่าเป็นสิบล้านแบบนี้ได้?"
เฉียนจิ้งหลานตกใจ: "รถคันนี้ราคาเป็นสิบล้านเลยเหรอ?"
"ฉันจะบอกคุณให้นะ ไม่ใช่แค่ราคาเป็นสิบล้านหรอก แต่มีเพียงแค่มหาเศรษฐีเท่านั้นที่มีสิทธิ์ซื้อมันได้" เฉียนหรงมองเยี่ยชิวแล้วกล่าวว่า: "รถคันนี้คุณเช่ามาใช่ไหมล่ะ?"
เยี่ยชิวไม่อยากจะพูดจาไร้สาระกับหญิงโง่ๆ คนนี้ จึงเงียบไม่พูดจา และปล่อยให้ทุกคนคิดว่าการคาดเดาของเฉียนหรงนั้นถูกต้อง
เฉาชุนเหมยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่งสอนว่า: "จิ้งหลาน ต่อไปคุณจะต้องเอาใจใส่ลูกชายของคุณให้มากๆ หน่อยนะ"
"เป็นเรื่องปกติมากที่คนวัยหนุ่มสาวจะอยากมีหน้ามีตา แต่ดูเหมือนว่าที่เขาทำแบบนี้ จะไม่ใช่เพียงแค่คนที่อยากมีหน้ามีตาธรรมดาทั่วไป และหากพูดอย่างไม่น่าฟังสักหน่อย นี่คือเขาเสแสร้งทำเป็นคนร่ำรวยมีอำนาจบารมีเลยนะ"
"เช่ารถคันนี้หนึ่งวันอย่างน้อยก็หลายหมื่น คุณหาเงินตลอดทั้งปีก็คงจะหาไม่ได้หรอกใช่ไหม?"
"เพื่อเอามาเสแสร้งโอ้อวดต่อหน้าพวกเรา มันคุ้มค่าแล้วเหรอ?"
"อีกอย่าง ฉันก็เคยไปบ้านของคุณนะ พวกคุณมีสภาพความเป็นอยู่อย่างไรก็ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้"
เฉียนจิ้งหลานกล่าวอย่างสงบนิ่งว่า: "พี่สะใภ้ใหญ่พูดถูก ต่อไปฉันจะต้องอบรมสั่งสอนชิวเอ๋อร์ให้มากกว่านี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...