เฉาชุนเหมยเห็นเฉียนปั๋วเหวินและคนอื่นๆ ออกมาจากบ้านหลัก จึงรีบเข้ามาถามว่า “ปั๋วเหวิน พวกคุณ……?”
เพี๊ยะ!
เฉียนปั๋วเหวินตบเฉาชุนเหมยทั่วหน้าแล้วตะโกนว่า “ทำไมคุณถึงทำเช่นนี้?”
เสียงดังดึงดูดความสนใจของ เฉียนเว่ยตง ผู้ว่าการหานและคนอื่นๆ ที่มองด้านข้าง
เฉาชุนเหมยรู้สึกตื่นตระหนกในใจ แต่แสร้งทำเป็นดูสับสนและถามว่า “ปั๋วเหวิน คุณกำลังพูดถึงอะไร ทำไมฉันไม่เข้าใจ?”
เฉียนหรงไม่พอใจจึงพูดว่า “พ่อ พูดดีๆ หน่อยสิ ทำไมตีแม่ล่ะ”
เพี๊ยะ!
เฉียนปั๋วเหวินตบหน้าเฉียนหรงอีกครั้ง และพูดด้วยความโกรธว่า “แล้วลูกล่ะ! ทำไมพวกคุณถึงสมคบคิดต่อต้านพ่อ?”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ทุกคนก็ตกตะลึง
เฉียนเว่ยตงรีบพูด “พี่ใหญ่ คุณเข้าใจผิดแล้ว พี่สะใภ้และหรงเอ๋อร์จะสมรู้ร่วมคิดต่อต้านพ่อได้อย่างไร?”
“ยิ่งกว่านั้น พ่อถูกสาป พี่สะใภ้และหรงเอ๋อร์จะมีคาถาเช่นนี้ได้อย่างไร?”
เฉียนเว่ยตงไม่ได้สังเกตว่า เมื่อเขาพูดถึงคำว่าสาปแช่ง ใบหน้าของโจชุนเหมยและเฉียนหรงก็แสดงอาการตื่นตระหนก
เยี่ยชิวเฝ้าดูเฉาชุนเหมยและลูกสาวของเธอ เมื่อเห็นสีหน้าของพวกเธอ เขาก็ถอนหายใจภายใน
ตามที่คาดไว้ ผู้กระทำผิดคือแม่และลูก!
เฉียนปั๋วเหวินด้วยใบหน้าเคร่งครัดตะโกนว่า “เฉาชุนเหมย คุณต้องอธิบายเรื่องนี้ให้ฉันฟัง ทำไมคุณกับหรงเอ๋อร์ถึงสมคบคิดต่อต้านพ่อ?”
“ฉันไม่ได้สมคบคิดต่อต้านพ่อ!”
เฉาชุนเหมยชี้ไปที่เฉียนปั๋วเหวินและสาปแช่ง “เฉียนปั๋วเหวิน เนื่องจากคุณไม่สามารถหาสาเหตุของความเจ็บป่วยของพ่อได้ คุณจึงกล่าวหาฉันและหรงเอ๋อร์ นี่คือสิ่งที่คนจะทำหรือไม่?”
“คุณกำลังพยายามใช้โอกาสนี้ไล่ฉันออกจากบ้านและพาลูกชายของคุณกลับมาหรือเปล่า?”
ลูกชาย?
เฉียนปั๋วเหวิน มีลูกชายอยู่เหรอ?
เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจ
คนอื่นๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน
เป็นที่ทราบกันดีว่า เฉียนปั๋วเหวินมีลูกสาวเพียงสองคนคือ เฉียนหรง และเฉียนซือยวี่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผู้อาวุโสล้มป่วยหนัก แต่เฉียนซือยวี่ไม่ได้กลับบ้าน
แต่บัดนี้ทำไมจู่ๆ ก็มีลูกชายล่ะ?
เกิดอะไรขึ้นกันนี้?
ใบหน้าของเฉียนปั๋วเหวินซีดลง เขาตะโกนด้วยเสียงที่เข้มงวด “เฉาชุนเหมย เพียงพอแล้ว!”
“พอแล้วเหรอ แค่นี้จะพอเหรอ?”
เฉาชุนเหมยเยาะเย้ย “ในเมื่อทุกคนมาที่นี่วันนี้ ฉันจะเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของเฉียนปั๋วเหวิน คนหน้าซื่อใจคดคนนี้ต่อหน้าทุกคน”
เฉาชุนเหมยกล่าวกับทุกคนว่า “คุณยังไม่รู้หรอก ศาสตราจารย์เฉียนที่นับถือ เบื้องหลังเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ที่ผิดกฎหมาย เขาเลวร้ายยิ่งกว่าสัตว์เสียอีก”
“ไม่กี่ปีก่อน เขามีสัมพันธ์สวาทกับผู้หญิงคนหนึ่งข้างนอก และผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกศิษย์ของเขา”
“ไม่เพียงเท่านั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ให้กำเนิดลูกชายของเขาด้วย”
“แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าคุณซ่อนพวกมันไว้ที่ไหน แต่เมื่อดูตามเวลา ตอนนี้ลูกชายของคุณน่าจะอายุสามขวบแล้วใช่ไหม?”
เฉาชุนเหมยชี้ไปที่จมูกของเฉียนปั๋วเหวิน และสาปแช่ง “เฉียนปั๋วเหวิน คุณใจร้ายมาก!”
“เพื่อเห็นแก่ผู้หญิงคนนั้นและลูกของเธอ จริงๆ แล้วคุณใส่ร้ายฉันที่วางแผนจะฆ่าปู่ของเรา คุณยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?”
“หลายปีที่ผ่านมา ฉันต้องเผชิญกับความอัปยศอดสูมากแค่ไหนในตระกูลเฉียน คุณไม่รู้เหรอ?”
“ฉันทำงานหนักมาหลายทศวรรษ แต่สุดท้ายฉันก็ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เฉียนปั๋วเหวิน คุณยังมีมโนธรรมอยู่หรือไม่?”
ทุกคนมองไปที่เฉียนปั๋วเหวินทีละคน
“พี่ใหญ่ สิ่งที่เธอ...…พูด เป็นเรื่องจริงเหรอ?” เฉียนเว่ยตงไม่อยากจะเชื่อเลย
ในความรู้สึกของเขา พี่ชายคนโตได้รับการศึกษาสูงและเป็นที่เคารพนับถือและมีนิสัยดี ทำไมเขาถึงทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมเช่นนี้ได้?
ใบหน้าของเฉียนปั๋วเหวินเปลี่ยนเป็นเย็นชาในขณะที่เขาพูดว่า “ฉันจะอธิบายเรื่องนี้ให้คุณฟังในภายหลัง”
เฉาชุนเหมยถามเฉียนปั๋วเหวินว่า “คุณรู้ที่ซ่อนของหุ่นไม้ได้อย่างไร?”
เฉียนปั๋วเหวินตะคอก “ถ้าคุณต้องการเก็บความลับบางอย่างไว้ อย่าทำตั้งแต่แรก”
เฉียนหรงตื่นตระหนกและพูดว่า “พ่อ เกี่ยวกับเรื่องนี้...…”
“หุบปาก!” เฉียนปั๋วเหวินรีบเดินออกไปและไปที่ห้องของ เฉียนหรง เขาพบกล่องใต้เตียงของเฉียนหรง และหยิบหุ่นไม้ที่เหมือนกันออกมา
หุ่นไม้ก็เต็มไปด้วยเข็มปัก
เพี๊ยะ!
เฉียนปั๋วเหวินหันกลับมาและตบเฉียนหรงทั่วใบหน้า ตะโกนว่า “เด็กที่ไร้ความกตัญญู ลูกอยากจะฆ่าปู่จริงๆ สุนัขกินความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณหรือเปล่า?”
เฉียนหรงนั่งบนพื้นหน้าซีด
ในขณะนี้ สามผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ระดับชาติมาถึง เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ พวกเขาก็เข้าใจคร่าวๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น
“บอกพ่อสิ ทำไมลูกถึงทำเช่นนี้?” เฉียนปั๋วเหวินเรียกร้องด้วยความโกรธ
เฉียนหรงน้ำตาไหลอาบหน้าพูดว่า “หนูกับแม่เล่นการพนันออนไลน์และเป็นหนี้เงินหลายล้าน”
“เรายืมเงินจากบริษัทเจ้าหนี้เพื่อชำระหนี้การพนัน แต่ดอกเบี้ยกลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้เงินต้นบวกดอกเบี้ยเกือบสามสิบล้านแล้ว และเราไม่สามารถชำระคืนได้เลย”
“บริษัทเจ้าหนี้บอกว่าตราบใดที่เรามอบคฤหาสน์เก่าให้พวกเขา หนี้ก็จะหมด ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะฆ่าหนูและแม่”
“เพื่อที่จะได้คฤหาสน์หลังเก่ามา เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้แผนนี้ เราไม่อยากทำร้ายปู่ แต่ถ้าเราไม่ทำสิ่งนี้ หนูกับแม่จะต้องตาย” เฉียนหรงสะอื้น “พ่อ พวกเราไม่อยากตาย……”
“เด็กเลวทราม พ่อจะตีแกให้ตายเลย!” เฉียนปั๋วเหวินยกมือขึ้นกำลังจะโจมตีเฉียนหรง
ในขณะนั้น จู่ๆ มีมือเข้ามาจับมือของเฉียนปั๋วเหวิน
เฉียนปั๋วเหวินเงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าเป็นเยี่ยชิว พูดว่า “เยี่ยชิว คุณอย่าหยุดฉัน วันนี้ฉันต้องฆ่าคนทรยศคนนี้”
“ลุง รอลงโทษเธอทีหลัง ฉันมีคำถามจะถามคุณตอนนี้”
เยี่ยชิวมองไปที่เฉียนปั๋วเหวินและถามว่า “ทำไมคุณถึงต้องการฆ่าปู่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...