วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 641

ทุกคนต่างมองไปที่เยี่ยชิว และถูกคำพูดที่ทรงพลังและพลังบนร่างกายของเขาทำให้ตกใจกลัว

คนคนเดียวท้าประลองทั้งประเทศ นี่จะต้องมีความกล้าหาญขนาดไหนกัน?

เมื่อผ่านไปครู่หนึ่ง

จางจิ่วหลิงจึงกล่าวว่า : "เสี่ยวเยี่ย การกระทำเช่นนี้มันเสายงเกินไป หากประมาทเลินเล่อ มันจะเกิดปัญหาใหญ่ได้"

เขาแทบจะพูดว่า เยี่ยชิวถ้าคุณพ่ายแพ้ จะต้องชดใช้ด้วยชีวิต

เยี่ยชิวยิ้ม และกล่าวว่า : "ผู้อาวุโสจางไม่ต้องกังวลใจไปหรอก เรื่องอะไรที่ไม่มั่นใจฉันจะไม่ทำ"

หลี่ชุนเฟิงกล่าวกับเยี่ยชิวว่า : "เรื่องอย่างนี้ จะให้คุณไปเผชิญหน้าเพียงคนเดียวได้ยังไง พวกเราจะไปด้วยกันกับคุณ"

เนี่ยเสวียเลี่ยง : "พวกเราจะอยู่เคียงข้างคุณเอง"

"ขอบคุณผู้อาวุโสทุกท่าน พวกท่านหวังดีฉันรับรู้และขอบคุณด้วยใจจริง เรื่องนี้ ให้ฉันเป็นคนจัดการเองเถอะ!"

เยี่ยชิวกล่าวด้วยท่าทีแน่วแน่

อันที่จริงเขาไม่ได้อยากออกหน้าออกตาหรอก แต่เขาไม่อยากให้บรรดาปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้

ปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนทั้งสี่ท่าน เปรียบเสมือนอนุสรณ์สถานสี่แห่ง ซึ่งแสดงถึงจุดสูงสุดของการแพทย์แผนจีน หากพวกเขาต้องแพ้พ่ายด้วยน้ำมือของลี จองฮี เช่นนั้นแพทย์แผนจีนจะต้องประสบกับหายนะอย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้ เยี่ยชิวจึงตัดสินใจรับคำท้าของลี จองฮีเพียงลำพัง และท้าประลองกับแพทย์ชื่อดังในเกาหลีทั้งหมด!

จางจิ่วหลิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงกล่าวว่า : "เสี่ยวเยี่ย ในเมื่อคุณตัดสินใจเช่นนี้แล้ว พวกเราก็จะสนับสนุนคุณอย่างเต็มที่"

"เหล่าจาง....."

หลี่ชุนเฟิงอยากจะโน้มน้าวจางจิ่วหลิง แต่เมื่อจางจิ่งหลิงส่งสายตามองมาทางเขา หลี่ชุนเฟิงจึงหุบปากทันที

จางจิ่วหลิงกล่าวว่า : "ตอนนี้ก่อนจะถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ยังมีเวลาอีกหนึ่งเดือน เสี่ยวเยี่ย คุณควรเตรียมตัวให้ดี"

"ส่วนพวกเราสามคนจะไปจัดการเรื่องเกี่ยวกับการท้าประลอง"

"หลังจากสรุปแผนการท้าประลองอย่างเป็นรูปธรรมแล้ว ฉันจะโทรไปแจ้งให้ทราบ คุณว่าอย่างไรล่ะ?"

เยี่ยชิวไม่ได้ปฏิเสธ และกล่าวว่า : "เช่นนั้นก็ต้องรบกวนผู้อาวุโสทุกท่านด้วย"

"ไม่ต้องเกรงใจหรอก ครั้งนี้ที่คุณท้าประลองกับลี จองฮี ท้าประลองหมอเกาหลี ก็เพื่อโอกาสที่ยิ่งใหญ่ของวงการแพทย์แผนจีน คุณเพียงแค่เตรียมความพร้อมในการต่อสู้ก็พอ เรื่องอื่นๆ ที่เหลือพวกเราจะจัดการเอง"

จางจิ่วหลิงพูดจบ ก็กล่าวกับผู้อาวุโสเฉียนว่า : "ผู้อาวุโสเฉียน พวกเราอยู่ที่นี่นานๆ ไม่ได้แล้ว ต้องขอตัวก่อน"

ผู้อาวุโสเฉียนกล่าวอย่างเกรงใจ : "ลำบากปรมาจารย์ทั้งสามท่านเลย รอให้มีเวลาว่าง จะต้องมาเป็นแขกที่บ้านเราอีกนะ"

"ตกลง"

ปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนทั้งสามท่านพยักหน้าตอบรับ

เฉียนเว่ยตงจึงรีบกล่าวว่า : "ผู้อาวุโสจาง ฉันจะเตรียมรถไปส่งพวกคุณเอง"

"ไม่ต้องหรอก" จางจิ่วหลิงกล่าวกับเฉียนเว่ยตงว่า : "มันเป็นช่วงเวลาที่ยุ่งวุ่นวาย คุณอย่าเสียเวลาไปกับพวกเราสามคนเลย ไปจัดการเรื่องในบ้านให้เสร็จสิ้นเถอะ อย่าให้มันกวนใจเยี่ยชิวเลย"

"ครับ" เฉียนเว่ยตงตอบรับ

หลังจากนั้น ปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนทั้งสามท่านก็ได้ออกไปจากตระกูลเฉียน

หลังจากออกไป

หลี่ชุนเฟิงก็อดที่จะถามไม่ได้ : "เหล่าจาง คุณจะขัดขวางฉันทำไม? ฉันอยากจะพูดว่า เยี่ยชิวท้าประลองลี จองฮีเพียงคนเดียว และยังต้องการท้าประลองแพทย์ชื่อดังในเกาหลีทั้งหมดอีกด้วย การกระทำนี้มันเป็นการเสี่ยงเกินไป"

เนี่ยเสวียเลี่ยงกล่าวอย่างกระวนกระวายใจเช่นกัน : "เสี่ยวเยี่ยอายุยังน้อย ทักษะทางการแพทย์ก็เก่งกาจอย่างมาก หากให้เวลาเขาอีกสัก 2-3 ปี เขาจะเป็นปรมาจารย์ได้อย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะสามารถกอบกู้หน้าตาของแพทย์แผนจีนขึ้นมาได้อย่างมาก แต่ถ้าการประลองเกิดความผิดพลาด....."

จางจิ่วหลิงยกมือขึ้น เพื่อตัดบทเนี่ยเสวียเลี่ยง

"พวกคุณคิดว่า ฉันไม่กังวลใจหรือไง?"

"แต่จะกังวลใจให้มันได้อะไรขึ้นมาล่ะ"