วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 657

ในตาของชายชราตัวเตี้ยแวบวาบความเคร่งขรึมไป

ทักษะของชายชราผมขาวเข้ายี่สิบคนแรกในอันดับเสือได้เเน่นอน แต่คาดไม่ถึงว่า จะถูกเยี่ยชิวปราบปรามด้วยหมัดเดียว

“ก็ว่าทำไมนายอายุน้อย แล้วสามารถเป็นมหาทูตหนึ่งในสี่แห่งหลงเหมินได้ นึกแล้วเชียวว่านายมีความสามารถจริงๆ ”ชายชราตัวเตี้ยฮื้ออย่างเย็นชา

อะไรนะ เขาเป็นคนหลงเหมิน?

หวงเหล่าเสียและเสี่ยอวี๋ตกใจไปทีหนึ่ง

“ความสามารถฉันสูงนะ ฆ่านายก็เหมือนเหยียบมดตัวหนึ่งให้ตายอย่างง่ายๆ ถ้านายไม่เชื่อ ก็มาลองได้ ”

เยี่ยชิวทํามือใส่ชายชราตัวเตี้ย เต็มไปด้วยการยั่วยุ

ชายชราตัวเตี้ยเล่ห์เหลี่ยมมาก เขาไม่ได้ลงมือโดยตรง แต่ตะโกนบอกลูกศิษย์ลัทธิเเม่มดที่อยู่ในเหตุการณ์ว่า“พวกนายยังรออะไรอยู่?”

“โอกาสที่จะได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นและร่ำรวยขึ้นอยู่กับข้างหน้า โอกาสไม่ควรปล่อยให้หลุดมือ เสียไปเเล้วก็ไม่อาจย้อนกลับมาได้”

“ถ้าพวกนายเป็นห่วงว่าไม่สามารถฆ่าเขาได้ด้วยตนเอง งั้นก็รุมมันพร้อมกัน”

“ถ้าฆ่าเขาทิ้ง พวกนายจะได้เงินรางวัลหนึ่งเเสนทุกคน”

“ถ้าใครสามารถสับหัวของเขาลงได้ ฉันจะไปรายงานกับท่านผู้นำเอง ว่าขอเลื่อนนายไปตําแหน่งผู้อาวุโส ”

“ใครสามารถตัดแขนไปข้างหนึ่งของเขาได้ ฉันจะให้รางวัลสิบล้าน ”

เยี่ยชิวยิ้ม“นายน่าจะรู้ดี ไอ้ขยะเหล่านี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน นายเข้ามาเองเถอะ!”

“พวกพี่น้อง พวกนายฟังดู เขาด่าพวกนายต่อหน้า ว่าพวกนายเป็นขยะ นี่จะทนได้เหรอ?”

“ไปด้วยกัน ”

“ฆ่าเขา!”

อ้าวๆๆ

ลูกศิษย์ของลัทธิแม่มดอยู่ภายใต้การกระตุ้นจากความโกรธและเงินรางวัล รุมเข้าหาเยี่ยชิวหมด ในท่าทางที่ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ในปากของพวกเขาส่งเสียงกรีดร้องแปลกๆออกมา

“ยังไงก็ไม่ได้คิดจะเหลือชีวิตใครอยู่เเล้ว ในเมื่อพวกนายรอไม่ไหวที่อยากตาย งั้นฉันจะสมความปราถนาพวกนาย”

เยี่ยชิวพุ่งออกมา

บู้มๆๆ

ทั้งสองฝ่ายสู้กันอย่างวุ่นวาย

เมื่อเห็นฉากนี้ ในตาของชายชราตัวเล็กวูบวาบไปด้วยรอยยิ้มที่ได้บรรลุแผนชั่วร้ายไป

เขารู้ดีว่า ลูกน้องเหล่านี้ของเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเยี่ยชิว เหตุผลที่เขาปล่อยให้คนเหล่านี้ต่อสู้กับเยี่ยชิวนั้น มีจุดประสงค์เดียว นั่นก็คือผลาญเเรงของเยี่ยชิวให้หมด

ถึงแม้แรงนายเยอะ แต่คนฉันเยอะ

ฉันสามารถผลาญจนนายหมดเเรงตาย

รอตอนที่นายใกล้จะหมดเเรง ฉันค่อยลงมือ ค่อยๆทำาให้นายตายอย่างทรมาน

ชายชราตัวเตี้ยคิดแผนในใจ

ในไม่ช้า รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อ

เขาเห็นว่า คนของเขาตกอยู่ในสระเลือดทีละคน เยี่ยชิวเป็นเหมือนเทพเจ้าแห่งสงคราม กล้าหาญไร้เทียมทาน และไม่มีใครขวางเขาได้

ไม่ถึงห้านาที ลูกศิษย์ของลัทธิแม่มดหลายสิบคนถูกเยี่ยชิวจัดการไปหมดเเล้ว

ในใจของชายชราตัวเตี้ย มีความรู้สึกไม่ดีก็ปรากฏขึ้น

ส่วนหวงเหล่าเสียและเสี่ยวอวี๋ เย็นชาทั้งตัวไปในขณะนี้

พวกเขาอยู่ในยุทธภพมาหลายปีแล้ว ก็เคยเห็นคนที่โหดเหี้ยมอํามหิตบางคน แต่คนที่ตัดสินอย่างเด็ดขาดแบบนี้ พวกเขาเพิ่งได้เห็นเป็นครั้งเเรก

น่ากลัวจริงๆ!

เหงื่อเย็นแตกที่หน้าผากของหวงเหล่าเสีย และเขาแอบดีใจ ดีที่เมื่อเช้าตอนอยู่นอกบ้านตระกูลเฉียน ไม่ได้ไปรุกรานเยี่ยชิวจนเกินไป ไม่งั้นเขาจะเหมือนลูกศิษย์ของลัทธิเเม่มด ตายอย่างโหดเหี้ยมอยู่ในมือของเยี่ยชิว

ชายหนุ่มคนนี้ ดูยิ้มตาหยีแบบนี้ ตอนลงมือ อย่างกับปีศาจ

“ตอนนี้ ถึงนายแล้ว ”

เยี่ยชิวทํามือใส่ชายชราตัวเตี้ยอีกครั้ง

“อย่าอวดดี สิ่งที่นายฆ่าทิ้งไปเป็นเพียงพวกขยะเอง เมื่อเผชิญกับข้านายเหลือแต่ทางตายทางเดียว”

เมื่อคําสุดท้ายของชายชราตัวเตี้ยจบลง เขาก็มาถึงหน้าเยี่ยชิวแล้ว

เร็วแปลกๆ