เมื่อหม่ายตงได้ยินเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งมู่เอินสำหรับความเจ้าเล่ห์
เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้หม่ายตงแข่งขันกับหลินจิงจื้อ?
ถ้าหม่ายตงไม่รู้ว่าเยี่ยชิวน่ากลัวแค่ไหน เขาอาจจะยังแข่งขันอยู่ แต่ตอนนี้...…
“คุณจะแข่งกับฉันเหรอ?” หลินจิงจื้อมองไปที่หม่ายตงอย่างเย็นชา
หม่ายตงพูดอย่างรวดเร็วว่า “ในเมื่อประธานหลินสนใจ ฉันจะไม่ติดตามสินค้าชุดนี้”
ฮะ?
มู่เอินเลิกคิ้ว ประหลาดใจกับปฏิกิริยาที่ไม่คาดคิดของหม่ายตง
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกสับสนเล็กน้อย
ชายน้อยหม่ายตงคนนี้มักจะหยิ่งและครอบงำ ทำไมวันนี้เขาถึงยอมแพ้การแข่งขันโดยสมัครใจ?
เป็นไปได้ไหมว่าเขาสนใจหลินจิงจื้อด้วย?
ไม่ ฉันต้องทำให้พวกเขาแข่งขันกัน!
เพียงแค่ทำให้หลินจิงจื้อเข้าใจว่า การได้รับสินค้าชุดนี้เป็นเรื่องยาก เธอจะขอร้องฉันหรือไม่ เมื่อเธอขอร้องฉัน ฉันจะมีวิธีที่จะทำให้ผู้หญิงคนนี้ปีนขึ้นไปบนเตียงของฉัน
ในโลกธุรกิจ ผลประโยชน์มีความสำคัญมากกว่าความปรารถนาทางกายภาพ
ขณะที่มู่เอินครุ่นคิดเรื่องนี้ เขาก็ถามหม่ายตงว่า “คุณแน่ใจหรือว่าคุณไม่ต้องการสินค้าชุดนี้?”
“ฉันแน่ใจ…...”
ก่อนที่หม่ายตงจะพูดจบประโยค มู่เอินก็พูดต่อ “มีอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันลืมบอกพวกคุณ”
“เมื่อไม่กี่วันก่อน สมาคมหยกของเราได้จัดประชุมและตัดสินใจว่าต่อจากนี้ไป เราจะมีพันธมิตรที่ร่วมมือกันเพียงคนเดียวในแต่ละจังหวัด”
“กล่าวอีกนัยหนึ่ง ใครก็ตามที่ได้รับหยกชุดนี้จะมีโอกาสร่วมมือระยะยาวกับฉัน”
“หม่ายตง ถ้าคุณยอมแพ้ คุณจะไม่สามารถหาสินค้าจากฉันได้ในอนาคต”
ทันใดนั้น ใบหน้าของหม่ายตงก็ขมขื่นยิ่งกว่ามะระ
บริษัทเครื่องประดับของเขาทำธุรกิจเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์หยกเป็นหลัก และมู่เอินเป็นซัพพลายเออร์หลักของเขา
หากมู่เอินหยุดจัดหา บริษัทของหม่ายตงจะล้มละลาย
เมื่อบริษัทล้มละลาย เขาจะถูกเยาะเย้ย และแม้แต่พ่อของหม่ายตง ผู้เฒ่าผู้มั่งคั่งก็ยังดูถูกเขา
แต่ถ้าเขาลงแข่งขัน เขาจะทำให้หลินจิงจื้อขุ่นเคือง และเมื่อเขาทำให้เธอขุ่นเคือง เยี่ยชิวจะไม่ปล่อยเขาออกไป
ครู่หนึ่ง หม่ายตงพบว่าตัวเองตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เขาควรทำอย่างไร?
หลินจิงจื้อยังขมวดคิ้วของเธอ เธอไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าสมาคมหยกทำกฎเช่นนี้มาก่อน เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการตัดสินใจอย่างกะทันหันของมู่เอิน
มู่เอินต้องการบรรลุอะไร?
กระตุ้นให้เกิดการแข่งขันระหว่างฉันกับหม่ายตงเหรอ?
แต่หม่ายตงกล้าแข่งกับฉันเหรอ?
ขณะที่หลินจิงจื้อกำลังคิดอยู่ เธอก็ได้ยินหม่ายตงพูดว่า “คุณลุงมู่ แล้วถ้าประธานหลินและฉันต่างก็ต้องการสินค้าชุดนี้ล่ะ?”
มู่เอินยิ้มและพูดว่า “คุณควรถามประธานหลินเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม คำแนะนำของฉันคือ ถ้าคุณทั้งคู่ต้องการมัน ก็แข่งขันอย่างยุติธรรม”
“ซูหาง ฉันแค่ต้องการหุ้นส่วนทางธุรกิจเท่านั้น”
“สำหรับผู้ที่สามารถเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจของฉันได้นั้น ขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณ”
หม่ายตงไม่แน่ใจชั่วขณะและพูดกับมู่เอินว่า “ลุงมู่ ขอเวลาฉันคิดสักครู่”
“แน่นอน ใช้เวลาพิจารณามัน” มู่เอินพูดอย่างมีความหมาย
หม่ายตงแสดงท่าทางอย่างเงียบๆ กับเกาเฟย และทั้งสองก็เดินออกจากห้องโถงอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...