“เริ่มรอบสองเลยเหรอ?
คุณกำลังมองหาปัญหาอยู่หรือเปล่า?”
เยี่ยชิวมองไปที่ลีจองฮี ดวงตาของเขาสั่นไหว
เมื่อเห็นเยี่ยชิวเงียบไป ลีจองฮีก็พูดว่า “อะไรนะ คุณกลัวที่จะแข่งขันกับฉันเหรอ?”
เยี่ยชิวยิ้ม “ฉันต้องกลัวอะไร ฉันชนะรอบแรกแล้ว แม้ว่าฉันจะแพ้รอบสอง เราก็จะเท่ากัน”
“ฉันเป็นห่วงคุณ”
“ตามกฎสามข้อที่ดีที่สุด หากคุณแพ้รอบสอง คุณจะต้องฆ่าตัวตายในที่สาธารณะ”
ลีจองฮีตะโกนว่า “คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน การแข่งขันยังดำเนินต่อไป!”
ผู้ชมที่คิดว่ารอบแรกจบลงเร็วเกินไปและกินไม่อิ่ม ตอนนี้ได้ยินคำขอของลีจองฮีเพื่อแข่งขันต่อ จึงตะโกนเสียงดัง
“หมอเยี่ย เห็นด้วยกับเขา!”
“เริ่มรอบที่สองอย่างรวดเร็ว!”
“เรารอไม่ไหวแล้ว!”
เยี่ยชิวหันกลับไปที่เวทีแล้วถามว่า “คุณลี รอบที่สองเกี่ยวกับอะไร?”
ลีจองฮีตอบว่า “มันเกี่ยวกับการรักษาคนไข้!”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้แล้ว เยี่ยชิวก็ส่ายหัว
“การส่ายหัวของคุณหมายความว่าอย่างไร?” ลีจองฮีถาม
เยี่ยชิวกล่าวว่า “คุณลี ขออภัยที่ฉันพูดตรงๆ แต่คุณควรเปลี่ยนหัวข้อการแข่งขันดีกว่า การรักษาผู้ป่วยไม่เหมาะกับฉัน”
ให้ตายเถอะ เด็กคนนี้กำลังดูหมิ่นฉัน
ลีจองฮีตะคอกอย่างเย็นชา “ฉันเป็นหมอมาหลายสิบปี รักษาคนไข้นับไม่ถ้วน และไม่เคยล้มเหลว ฉันจะไม่เหมาะเป็นคู่ต่อสู้ของคุณได้อย่างไร?”
เยี่ยชิวยิ้ม “คุณพูดก่อนหน้านี้ว่าคุณไม่เคยพ่ายแพ้ในชีวิต แต่คุณยังแพ้ฉันใช่ไหม?”
ลีจองฮีกล่าวว่า “ในรอบแรก ฉันเห็นว่าคุณยังเด็ก ฉันจึงจงใจออมมือ ซึ่งจะทำให้คุณได้รับชัยชนะ ไม่เช่นนั้น ฉันคงไม่แพ้”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้แล้ว เยี่ยชิวก็เยาะเย้ย
ไร้ยางอายมาก!
ในระหว่างการแข่งขันฝังเข็มรอบแรก ลีจองฮีไม่ได้หยุดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเขาเรียกว่าออมมือเหรอ?
“คุณลี ฉันมีคำขอรอบที่สอง” เยี่ยชิวกล่าว
“ขออะไร?” ลีจองฮีถาม
เยี่ยชิวกล่าวว่า “ฉันหวังว่าคุณจะไม่ออมมือเลย มิฉะนั้นเมื่อฉันชนะ คุณจะพูดอีกครั้งว่าเป็นเพราะคุณออมมือ”
“ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ไปง่ายๆ ในรอบที่สอง ฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่าฉันมีความสามารถแค่ไหน”
ลีจองฮีโบกมือแล้วพูดว่า “นำผู้ป่วยขึ้นมา”
ทันใดนั้น ลีมยองฮันและชายร่างใหญ่ชาวเกาหลีก็ผลักผู้ป่วยสองคนในชุดคลุมของโรงพยาบาลขึ้นไปบนเวที
ผู้ป่วยทั้งสองรายนั่งอยู่ในรถเข็น
เห็นได้ชัดว่าเคลื่อนไหวลำบาก
ลีจองฮีกล่าวว่า “การแข่งขันรอบที่สองนั้นเรียบง่าย นั่นคือการรักษากระดูกหัก”
“ผู้ที่บรรลุผลการรักษาที่ดีขึ้นโดยใช้เวลาน้อยลงจะเป็นผู้ชนะ”
“ผู้ป่วยทั้งสองรายนี้มีอาการบาดเจ็บที่เข่าซ้ายหัก เยี่ยชิว คุณสามารถเลือกผู้ป่วยก่อนได้ เพื่อไม่ให้ใครกล่าวหาว่าฉันรังแกคนที่อ่อนแอ”
เยี่ยชิวส่ายหัวแล้วพูดว่า “คุณลี ทำไมคุณไม่เลือกก่อนล่ะ ไม่เช่นนั้น ถ้าคุณแพ้ ผู้คนจะบอกว่าฉันไม่เคารพผู้อาวุโส”
ผู้อาวุโส?
ใครคือผู้อาวุโส?
ทั้งครอบครัวของคุณเป็นผู้อาวุโส!
ลีจองฮีเกลียดการถูกเรียกว่าแก่ที่สุด ปากก็กระตุกด้วยความโกรธขณะที่เขาพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไม่เกรงใจ”
“ฉันเลือกเขา”
ลีจองฮีชี้ไปที่ผู้ป่วยที่เด็กที่สุด
“ฉันไม่มีข้อโต้แย้ง” เยี่ยชิวพูดอย่างใจเย็น
จากนั้น ลีจองฮีก็สั่งว่า “เจ้าหน้าที่ แสดงรายงานทางการแพทย์ของผู้ป่วยให้ทุกคนทราบ”
“ตกลง”
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งแสดงรายงานการวินิจฉัยของผู้ป่วยบนหน้าจอขนาดใหญ่
เจ้าหน้าที่ยังได้ปรับแบบอักษรเพื่อให้ผู้ชมทุกคนสามารถเห็นข้อความในรายงานการวินิจฉัยได้อย่างชัดเจน
“มันเป็นกระดูกหักจริงๆ!”
มีเสียงอ้าปากค้างจากผู้ชม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...