“เยี่ยชิว ฉันขอท้าคุณ!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงก้องไปทั่วสถานที่จัดงาน
ทุกคนหันไปเห็นชายชราตัวเตี้ยในชุดเต๋า พร้อมด้วยเคราแพะยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน
เขาดูธรรมดา
ธรรมดามาก
“ผู้อาวุโสคนนี้คือใคร?”
“เขาต้องการท้าทายหมอเยี่ยจริงๆ เขาเสียสติไปแล้วเหรอ?”
“เขาควรพิจารณาตัวเองให้ดีก่อนจะดูถูกหมอเยี่ย เขาน่าเกลียดมากและยังอยากจะท้าทายหมอเยี่ย นี่ไม่ใช่การดูถูกหมอเยี่ยเหรอ?”
“ออกไป!”
ทุกคนคิดว่าชายชราเพียงต้องการความสนใจ
ชายชราดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำสบประมาทที่อยู่รอบตัวเขา เขายืนนิ่งอยู่กับที่ มองเยี่ยชิวบนเวทีอย่างสงบ และพูดอีกครั้งว่า “เยี่ยชิว ฉันอยากจะท้าทายคุณ”
ผู้ชมโกรธมาก
“อะไรเนี่ย ยังไม่ไปอีก คุณอยากโดนทุบตีเหรอ?”
“ออกไปเดี๋ยวนี้ อย่าให้ฉันได้ลงมือ”
“เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ที่ไหน? พาคนก่อเหตุนี้ออกไปจากที่นี่!”
“……”
เยี่ยชิวเหลือบมองชายชราร่างเตี้ย ตระหนักว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น เขายกมือขึ้น โบกมือให้ทุกคนเงียบ แล้วถามอย่างสุภาพว่า “คุณครับ ผมขอทราบชื่อคุณได้ไหมครับ?”
ชายชราตัวเตี้ยพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ฉันชื่อสวีลิ่ว!”
สวีลิ่ว?
บุคคลสำคัญในบรรดาสี่ปรมาจารย์การแพทย์แผนจีนผู้ยิ่งใหญ่?
เยี่ยชิวตกตะลึง จึงก้าวลงจากเวทีอย่างรวดเร็ว และเดินขึ้นไปที่สวีลิ่ว โค้งคำนับด้วยความเคารพ “รุ่นน้องเยี่ยชิว ขอเคารพผู้อาวุโส”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่จำเป็นต้องเป็นทางการขนาดนั้น” สวีลิ่วหัวเราะอย่างเต็มที่
มีการถกเถียงกันเรื่องพวกเขาอีกครั้ง
“ใครคือสวีลิ่ว?”
“ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเขามาก่อน”
“ดูเหมือนว่าเขาจะมีพื้นฐานมาบ้าง ไม่เช่นนั้น หมอเยี่ยอจะไม่แสดงความเคารพเช่นนั้นหรือ?”
“เมื่อกี้นี้ ฉันได้ยินหมอเยี่ยเรียกเขาว่าผู้อาวุโส เป็นไปได้ไหมที่ชายชราคนนี้ก็เป็นแพทย์แผนจีนเหมือนกัน?”
ขณะที่ทุกคนกำลังสงสัย เยี่ยชิวก็พูดเสียงดังว่า “ทุกคน กรุณาเงียบลงด้วย”
“ต่อไป ฉันจะแนะนำผู้อาวุโสที่อยู่ข้างๆฉันให้ทุกคนรู้จัก”
“ฉันเชื่อว่ามีคนไม่มากที่นี่ ที่เคยได้ยินเกี่ยวกับผู้อาวุโสสวี แต่ทันทีที่ฉันแนะนำเขา คุณจะรู้ว่า สวีลิ่ว นั้นน่ากลัวแค่ไหน”
“แน่ใจว่าคุณเคยได้ยินเกี่ยวกับสี่ปรมาจารย์การแพทย์แผนจีนใช่ไหม?”
ผู้คนต่างพยักหน้ากัน
“คุณรู้ไหมว่าปรมาจารย์การแพทย์ระดับชาติทั้งสี่คือใคร?” เยี่ยชิวถาม
“คือจางจิ่วหลิง หลี่ชุนเฟิง และเนี่ยเสวียเลี่ยง” ชายวัยกลางคนตอบเสียงดัง
เยี่ยชิวยิ้มและถามว่า “คุณพูดถึงแค่สามชื่อ แล้วชื่อที่สี่ล่ะ?”
ชายวัยกลางคนพูดไม่ได้อีกต่อไปเพราะเขาไม่รู้
ในขณะนี้ ผู้ฟังคนหนึ่งถามว่า “หมอเยี่ย ใครคือปรมาจารย์ด้านการแพทย์ระดับชาติคนที่สี่?”
เยี่ยชิวกล่าวว่า “ปรมาจารย์การแพทย์ระดับชาติคนที่สี่อยู่ไม่ห่างไกล อยู่ตรงหน้าเรา”
ทันใดนั้น ทุกคนก็จ้องมองไปที่สวีลิ่ว
ชายชราคนนี้เป็นปรมาจารย์การแพทย์ระดับชาติเหรอ?
ช่างดูไม่เหมือน!
เยี่ยชิวกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “ผู้อาวุโสสวีลิ่วคือบุคคลสำคัญที่สุดในบรรดาสี่ปรมาจารย์การแพทย์แผนจีนผู้ยิ่งใหญ่ในปัจจุบัน ด้วยทักษะทางการแพทย์ขั้นสูง เขาเป็นคนไม่ธรรมดาและมีน้อยคนที่รู้เกี่ยวกับเขา”
“ผู้อาวุโสสวี เมื่อคุณพูดถึงการท้าทายฉันก่อนหน้านี้ คุณล้อเล่นหรือเปล่า?”
ทำให้ทุกคนประหลาดใจ สวีลิ่วส่ายหัว
“ฉันเก็บตัวอยู่ที่ภูเขาเหลามาสิบปี โดยไม่สนใจเรื่องทางโลก คราวนี้ฉันออกมาจากความสันโดษเพื่อคุณโดยเฉพาะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...