วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 955

ทำให้มันแตก?

ฉันทำลายมันไม่ได้เลย คุณจะทำอะไรได้?

ขณะที่เยี่ยชิวคิดเช่นนี้ เขาก็สัมผัสได้ถึงรัศมีอันทรงพลังที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของอมตะชางเหม่ย

ในเวลาเดียวกัน ท่าทางที่เด็ดเดี่ยวก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอมตะชางเหม่ย

“ผู้อาวุโส คุณจะ...…จะเสี่ยงชีวิตของคุณ?”

เยี่ยชิวเข้าใจทันทีและรีบอุทานว่า “ผู้อาวุโส หยุด!”

“มันเป็นเพียงค่ายกล เรามาหาวิธีทำลายมันไปด้วยกัน”

“คุณรีบหยุดเดี๋ยวนี้นะ”

ขณะที่เขาพูด เยี่ยชิวก็รีบวิ่งไปหาอมตะชางเหม่ย แต่ก่อนที่เขาจะเข้าไปใกล้ แสงสีทองสุกใสก็ระเบิดออกมาจากร่างของอมตะชางเหม่ยผลักเขากลับไป

อมตะชางเหม่ยถือเข็มทิศทองคำอยู่ในมือ

“เข็มทิศสวรรค์!”

เยี่ยชิวจำมันได้อย่างรวดเร็ว มันคือเข็มทิศสวรรค์ของอมตะชางเหม่ย

อมตะชางเหม่ยกัดนิ้วกลาง เลือดหยดหนึ่งก็ตกลงบนเข็มทิศสวรรค์ ทันใดนั้น เข็มทิศก็ฉายแสงสีทองที่สุกใส

ขณะนั้น อมตะชางเหม่ยอาบไปด้วยแสงสีทอง ผมยาวของเขากระพือปีก เปล่งแรงผลักดันที่ไม่ธรรมดา

น่าเสียดายที่เสื้อคลุมเต๋าของเขาขาดรุ่งริ่ง ไม่เช่นนั้นเขาคงจะดูเหมือนเป็นสิ่งมีชีวิตบนสวรรค์

“เจ้าหนู ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในภายหลัง อย่าหยุดฉัน ไม่เช่นนั้นฉันจะต้องถึงวาระที่จะล้มเหลว” อมตะชางเหม่ยเตือน

ด้วยความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของอมตะชางเหม่ย เยี่ยชิวจึงเร่งเร้า “ผู้อาวุโส หยุดก่อน เรามาหาวิธีทำลายค่ายกลนี้ด้วยกัน”

อมตะชางเหม่ยส่ายหัว “มันไม่มีประโยชน์ ด้วยการฝึกฝนในปัจจุบันของเรา วิธีการธรรมดาไม่สามารถทำลายค่ายกลสังหารสวรรค์ได้”

“ฉีเซียวเป็นดาบจักรพรรดิ และมันไม่สามารถทำร้ายเสาเหล็กได้ คุณนึกถึงอะไรอีกบ้าง?”

“ยิ่งกว่านั้น เข็มทิศสวรรค์ถูกเปิดใช้งานอย่างสมบูรณ์และไม่สามารถหยุดได้”

เมื่อมาถึงจุดนี้ อมตะชางเหม่ยหันไปมองเยี่ยชิวแล้วยิ้ม “คุณเป็นห่วงฉันหรือเปล่า?”

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่เป็นไร”

“เข็มทิศสวรรค์ถูกสร้างขึ้นโดยหัวหน้ารุ่นที่สองของภูเขาหลงหู่ของเรา และมันมีพลังอันยิ่งใหญ่ มันจะปกป้องฉัน”

“เจ้าหนู ถอยกลับไป”

อมตะชางเหม่ยไม่ได้ให้ความสนใจกับเยี่ยชิวอีกต่อไป เขาท่องคาถาอย่างเงียบๆ และทำท่าทางด้วยมือขวาไปยังเข็มทิศสวรรค์อย่างต่อเนื่อง

สักพักก็

“ฮึ่ม!”

เข็มทิศสวรรค์ลอยขึ้นมาจากมือของอมตะชางเหม่ย ลอยอยู่เหนือพื้นดินสามเมตร เปล่งแสงที่เจิดจ้ายิ่งกว่าเดิม

“ไป!”

อมตะชางเหม่ยส่งเสียงตะโกนเบาๆ และเข็มทิศสวรรค์ก็ชนกับเสาเหล็กทันที ตามมาด้วยการระเบิดที่ดัง

“บูม!”

เข็มทิศสวรรค์ระเบิด

ในที่เกิดเหตุ อมตะชางเหม่ยถูกเหวี่ยงไปข้างหลัง ตกลงไปไกลกว่าสิบเมตร และมีเลือดไหลออกมาจากปาก

เยี่ยชิวก็ถูกพัดปลิวไปตามแรงระเบิด

“ผู้อาวุโส!”

เยี่ยชิวลุกขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว และอยากจะวิ่งไปช่วยอมตะชางเหม่ย

“อย่ามานะ!” อมตะชางเหม่ยยกมือขึ้นเพื่อหยุดเยี่ยชิว จากนั้นจึงไออย่างรุนแรง

“แคะ แคะ……”

เลือดไหลออกมาจากมุมปากของอมตะชางเหม่ย

เยี่ยชิวเห็นว่าอมตะชางเหม่ยได้รับบาดเจ็บสาหัส จึงถามอย่างรวดเร็วว่า “ผู้อาวุโส คุณเป็นอย่างไรบ้าง? คุณไหวไหม?”

“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ตายหรอก” อมตะชางเหม่ยค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้น ยิ้มให้เยี่ยชิว แต่ในไม่ช้า รอยยิ้มก็หายไปจากใบหน้าของเขา และเขาก็เตือนเสียงดังว่า “เจ้าหนู ระวัง”

บูม!

ทันใดนั้นสายฟ้าก็ปรากฏขึ้นด้านหลังเยี่ยชิว โดยไม่มีการเตือนใดๆ อย่างรวดเร็ว

ปัง!

เยี่ยชิวทนต่อสายฟ้าได้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เขาก็ยังถูกเหวี่ยงไปข้างหลัง

ขณะนั้น

“บูม บูม บูม!”

ทันใดนั้นสายฟ้าอีกสามลูกก็ปรากฏขึ้นในขบวน ส่งผลให้อมตะชางเหม่ยกระเด็นไป

“ผู้อาวุโส!”

เยี่ยชิวรีบวิ่งออกไปราวกับลมกระโชกแรง ปรากฏตัวอยู่ข้างหลังอมตะชางเหม่ยและพยุงเขา

เขาเหลือบมองอมตะชางเหม่ยอย่างรวดเร็ว พบว่าอมตะชางเหม่ยเพิ่งถูกสายฟ้าฟาดสามลูก มีอาการบาดเจ็บภายนอกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น