วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 144

“เฮ้ย แกก็อย่าวิตกกังวลไปเลย คุณหรันเป็นคนยังไง? ถ้าเธอไม่ชอบที่จะคบค้าสมาคมกับคุณหมิงชิงคนนั้น ย่อมหาวิธีไล่ตะเพิดคนนั้นออกไป เธอยอมนั่งดื่มเหล้าเป็นเพื่อนเขา และไม่มีความรู้สึกต่อต้านสักนิด ดังนั้นไม่ต้องไปสนใจแล้วแหละ”

“ใช่ ๆๆ ทุกคนสนใจกันสักหน่อย ไม่ต้องไปเป็นกขค.ให้คนอื่นเขารังเกียจหรอกน่า”

เสี่ยวชวีได้ยิน พลันคิดแล้วคิดอีกก็ใช่นะ

ประเด็นที่สำคัญที่สุดคือ เธอเป็นคนในไม่กี่คนที่เคยเห็นความรักระหว่างกู้หรันกับเฉิงเฟิง ในสถานการณ์เช่นนี้

การถูกหักหลังจากเฉิงเฟิง ทำให้เสี่ยวชวีเคยรู้สึกไม่พอใจมาก

มักรู้สึกว่า เหมือนคุณหรันเป็นผู้หญิงที่แสนดีขนาดนี้ ย่อมมีสิทธิ์สามารถหาคนที่ดีกว่าไม่ได้งั้นเหรอ?

ถ้าตอนนี้เธอสามารถหาคนที่เพียบพร้อมไม่เลวได้จริงๆ และเป็นผู้ชายที่ทั้งรักทั้งหวงเธอ นั่นก็คือว่าเป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่ง

ดังนั้น เสี่ยวชวีจึงไม่ได้สนใจมากนัก

ส่วนทางนี้

กู้หรันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองดื่มไปกี่แก้วแล้ว

เธอมักจะเล่นเกมชนะน้อยแต่ดันแพ้เยอะมาก บวกกับวันนี้อารมณ์ไม่ดี การป้องกันทางจิตวิทยาก็ไม่ได้ตั้งการ์ดสูงมากนัก

ดังนั้น จึงดื่มเหล้าจนเมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ลู่หมิงชิงจ้องมองผู้หญิงทางด้านหน้าที่หน้าเริ่มแดงแจ๋เป็นลูกตำลึง ในใจจั๊กจี้จนทนไม่ไหว

แค่คิดว่า คืนนี้เขาจะมีผู้หญิงคนนี้ แถมทาบทับตัวเธอใต้ร่างกายอย่างดุดัน เขาอดอาการความตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่

ลู่หมิงชิงยื่นมือออกไป เพื่อประคองไหล่ของกู้หรันเอาไว้

“คุณหรัน คุณไม่เป็นไรใช่มั้ย? ผมว่าเหมือนคุณจะดื่มจนเมามากแล้วนะครับ”

กู้หรันรู้สึกมึนหัวจริงๆ

เธอมีความเคยชินเฉพาะตัว ก็คือเมาแต่มีสติเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์

แม้ว่าจะดื่มจนเมามากขนาดไหน แค่เธอกัดฟัน คนนอกต่างมองว่าเธอเป็นคนปกติทั่วไปเช่นนั้น

เหมือนวันนี้อาการ มึนหนักมาก ถือว่าเป็นครั้งแรก

กู้หรันโบกมือไปมา

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ”

น้ำเสียงเธอปะปนไปด้วยความคลุมเครือ พลันดันโต๊ะเพื่อลุกขึ้น ทว่าร่างกายอ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรง จึงนั่งลงอีกครั้ง

ลู่หมิงชิงเห็นสภาพนั้น จึงรีบเข้าไปประคองเธอทันควัน

“คุณหรัน คุณอยากจะไปไหนครับ? ผมช่วยคุณนะ”

กู้หรันเงยหน้าสบตาเขา

ก็ไม่รู้ว่าสรรพคุณของเหล้า หรือว่าจะเป็นเพราะเหตุผลอื่น