วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ นิยาย บท 31

ขณะที่มู่เวยเวยกำลังตกใจอยู่ เย่ฉ่าวเฉินก็ก้าวเข้ามาใกล้ๆ แล้วก็แย่งกรอบรูปในมือเธอไป เพราะเมื่อเห็นว่าเธอมองมู่เทียนเย่แล้วยิ้มมีความสุข เขาก็ยิ่งโมโห แล้วยิ้มเยาะ "เหอะ พี่น้องคู่นี้ดูมีความสุขจังนะ โอบกันแน่นเชียว หรือว่าจะมีอะไรมากกว่านั้น"

เขาหมายความว่ายังไงกันแน่ ดูถูกเธอทุกวันก็แล้ว

ตอนนี้ก็ยังมาดูถูกเธอและพี่ชายอีกหรอ

เมื่อมู่เวยเวยถูกเย่ฉ่าวเฉินยั่วโมโห ก็รู้สึกจุกแน่นอยู่ที่คอ เธอกัดฟันแน่น "เย่ฉ่าวเฉิน คุณบ้าหรือเปล่า เขาเป็นแค่พี่ชายของฉัน คุณดูถูกฉันทุกวันแล้วยังมาดูถูกพี่ชายฉันอีกหรอ"

พูดเสร็จ มู่เวยเวยก็แย่งกรอบรูปไป แต่ว่าเย่ฉ่าวเฉินกลับยกมือสูงขึ้น ไม่ให้เธอเอาไปได้

"ฉันดูถูกเธองั้นหรอ" เย่ฉ่าวเฉินยิ้มเยาะ และเหยียดหยาม "ใครบอกว่านี่คือสาวสวยผู้สะอาดบริสุทธิ์ ไม่จริงสักนิด "

มู่เวยเวยฟังจบก็ตกใจ และเข้าใจขึ้นมาเลย ว่าแค่เพียงเธอแยกออกมา มู่อี้เหยาก็พูดแต่งเรื่องขึ้นมาใส่ร้ายเธอ ไม่แปลกใจที่เขาจะโกรธขนาดนี้

"ถ้าคุณเลือกที่จะเชื่อมู่อี้เหยา ไม่เชื่อฉัน แล้วฉันยังต้องอธิบายอะไรอีก เพราะไม่ว่าฉันจะพูดอะไรไปคุณก็คงไม่เชื่อ" มู่เวยเวยแย้งกลับ

"งั้นหรอ" เย่ฉ่าวเฉินหรี่ตา "เธอพูดว่าฉันไม่เชื่อเธอหรอ ได้ ไหนบอกฉันสิ ว่าจริงๆแล้วครั้งแรกของเธอมอบให้กับผู้ชายคนไหน แฟนเก่าของเธอ ลู่จื่อหาง หรือว่า..."

เมื่อมู่เวยเวยถูกกดดันจึงพูดว่า "ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ว่าครั้งแรกของฉันมอบให้กับใคร คืนนั้นมันมืดมาก มองไม่ชัด ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร!"