ณ ห้องหนังสือ
เย่ฉ่าวเฉินขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงตะโกนมาจากชั้นล่าง
คุณอาหวังผู้ที่ยืนอยู่หน้าประตูด้วยความเคารพ เมื่อเวลาล่วงเลยไปนานเขาจึงได้พูดขึ้นว่า "คุณชายครับ ข้างนอกอากาศหนาวเย็น ผมคิดว่าคุณหนูคงได้รับโทษพอสมควรแล้วล่ะครับ เอางี้มั้ยครับ....."
" คุณอาหวัง เรื่องในบ้านของตระกูลเย่มีคุณเป็นคนตัดสินตั้งแต่เมื่อไหร่กัน! ดวงตาสีฟ้าสุดคมของเย่ฉ่าวเฉินมองไปที่เขา
คุณอาหวังตกใจจนตัวสั่นไปหมด " ครับ คุณชาย ผมทำเกินหน้าที่เองครับ"
" ออกไปได้ ในเมื่อเธอไม่เชื่อฟังฉัน ก็ต้องยอมโดนทำโทษ"
คุณอาหวังพยักหน้าและหันหลังเดินออกไปโดยที่ไม่กล้าอ้อนวอนเขาให้ยกโทษให้มู่เวยเวยอีก
เย่ฉ่าวเฉินมองตามคุณอาหวังผู้ที่กำลังเดินจากไป ในใจของเขาขุ่นเคืองเล็กน้อย ที่มู่เวยเวยผู้หญิงคนนี้ใช้เพียงช่วงเวลาสั้นๆก็ได้รับความเชื่อใจจากพ่อบ้านผู้ซื่อสัตย์ของเขา ไม่เพียงแต่กล้าทำให้เขาโกรธ แถมยังกล้าอ้อนวอนเขาให้ยกโทษให้เธออีกด้วย
เธอมีดีตรงไหนเนี่ย? ฉันอยากเห็นจริงๆเลย!
เย่ฉ่าวเฉินสบถเสียงออกมาเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาก็มีข้อความเข้า เขาจึงเเปิดอ่าน เป็นข้อความที่ส่งมาจากจางเห่อ:
คุณชายครับ ข้อมูลการออกแบบได้ส่งให้กับคุณชายหนานกงเรียบร้อยแล้วครับ
เย่ฉ่าวเฉินเปิดอ่านผ่านๆเพียงแวบเดียว
เกี่ยวกับผู้หญิงในคืนนั้น เขารู้ดีว่าจะได้เจอเธอในอีกไม่ช้า......เธอจะเป็นผู้หญิงแบบไหนกันนะ? เขามีความคาดหวังอยู่เล็กน้อย
ในขณะที่เขาคิดเรื่องนี้อยู่ จู่ๆเสียงอ้อนวอนขอโทษของมู่เวยเวยก็เงียบไป
ฟังมาตั้งนานจู่ๆก็หยุดสะงั้น เย่ฉ่าวเฉินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เขาจึงลุกเดินไปที่หน้าต่าง และมองลงไปที่ประตูวิลล่าชั้นล่าง
อาจจะเป็นเพราะไม่มีใครตอบสนองต่อคำด่าของเธอเป็นเวลานานเกินไป เขาเห็นเพียงมู่เวยเวยที่กำลังนั่งตัวสั่นอยู่ตรงมุม
เมื่อเห็นเธอนั่งหดตัวอย่างนั้น เย่ฉ่าวเฉินก็เม้มปากด้วยความพอใจ ทันใดนั้นเองประตูวิลล่าก็ถูกเปิดออกจากด้านใน จากนั้นก็มีคนแอบยื่นผ้านวมผืนหนาให้กับเธอ
มู่เวยเวยรีบรับผ้านวมมาห่อร่างของเธอเอาไว้ และพูดอย่างซาบซึ้งว่า" โอววววว ขอบคุณมากคุณอาหวัง ฉันตื้นตันใจมาก
คุณอาหวังถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพยักหน้า พูดว่า "คุณชายบอกว่ายังไงก็ต้องลงโทษคุณ คืนนี้คุณหนูคงต้องทนลำบากนอนที่สวนดอกไม้คืนหนึ่งแล้วหล่ะ"
ฉันรู้อยู่แล้วหล่ะ มู่เวยเวยที่ใช้ผ้าห่มห่อตัวของเธอจนรู้สึกถึงความอบอุ่น พยักหน้าอย่างรวดเร็ว "คุณอาหวังคุณรีบเข้าไปเถอะ อย่าให้เย่ฉ่าวเฉินผิดสังเกตล่ะ คืนนี้ฉันนอนในสวนดอกไม้นี่ได้ แต่ฉันไม่อยากทำให้คุณเดือดร้อน เขามันโรคจืต ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าเขาจับได้จะคิดหาแผนการอะไรมาเล่นงานฉันอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ
ขอบคุณแอดค่ะ...สนุกค่ะ......
สนุก...