วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 219

ฉินซูไม่มองหน้าเธออีกเลย แต่กลับกวาดสายตามองสมาชิกตระกูลฉู่อีกครั้ง สุดท้ายก็มองไปที่ฉู่หลินเฉินและพูดขึ้น "คุณชายฉู่ เราเซ็นเอกสารข้อตกลงการหย่าที่สถานีตำรวจเรียบร้อยแล้ว และก็พูดคุยกันชัดเจนแล้ว ตั้งแต่นี้ต่อไป ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลฉู่อีก ดังนั้นสิ่งที่ฉันต้องการ ไม่ใช่คำพูดขอโทษ แต่คือการที่พวกเราจะไม่ยุ่งหรือเกี่ยวข้องซึ่งกันและกันอีก"

ฉู่หลินเฉินขยับปาก แต่กลับไม่มีอะไรจะพูดออกมา

ฉินซูเองก็ไม่มีความสนใจที่จะฟังเขาพูดอะไร วันนี้เธอเหนื่อยมามากพอแล้ว

เธอพูดขึ้นด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้า "ฉันอยากอยู่เงียบ ๆ กับคุณย่าสักพัก ขอเชิญทุกคนกลับไปเถอะค่ะ"

ฉู่หยุนซีกัดฟัน หันตัวเดินกลับไปด้วยสีหน้าไม่ยินยอมนัก

ซ่งจิ่นหรงและคนอื่น ๆ มองฉินซูอย่างลังเลใจ

ฉู่สวี่ครุ่นคิดและพูดขึ้น "ฉินซู พวกเราเสียใจกับเรื่องของคุณย่าเธอจริง ๆ เรื่องนี้ถ้าตระกูลฉู่ไม่รับผิดชอบอะไรเลย คงไม่ถูกต้องนัก ถ้ามีอะไรให้พวกเราช่วย..."

ไม่รอให้เขาพูดจบ หลิวเหวยลู่ก็ดึงเขาเอาไว้ เธอส่ายหัวเบา ๆ

ฉู่สวี่นึกถึงสิ่งที่ฉินซูเพิ่งพูดไปเมื่อครู่ จึงได้แต่กลืนคำพูดสุดท้ายกลับเข้าไป และแก้เป็น "เสียใจกับเธอด้วยนะ"

“เด็กน้อย อย่าทุกข์ใจไปเลยนะ” ซ่งจิ่นหรงมีใบหน้าเศร้า เธอถอนหายใจและแอบเช็ดน้ำตา

หลังจากที่คนอื่นกลับไปหมดแล้ว ฉินซูเห็นฉู่หลินเฉินยังยืนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ได้ยินเสี่ยงทุ้มของเขา

"งานศพของคุณย่าเธอ เธอจะจัดการเองคนเดียวเหรอ?"

"ไม่ต้องเป็นห่วง"

พูดจบฉินซูก็หันหลังกลับอย่างเฉยชา เดินเข้าห้องเก็บศพไป

เธอสำหรับเขานั้น กลายเป็นคนแปลกหน้ากันไปแล้ว

จู่ ๆ ความรู้สึกของฉู่หลินเฉินก็ดำดิ่งเป็นอย่างมาก เขาหันตัวเดินกลับอย่างช้า ๆ

ในห้องเก็บศพนั้นเงียบงัน