ฉินซูไม่ได้รีบเปิด เธอถือกล่องนั้นและขึ้นรถไป
รถขับออกมาจากท้ายหมู่บ้าน เมื่อผ่านบ้านเวินหลี เวินหลีต้องการเข้าไปเอาของ จางอี้เฟยจึงหยุดรถ
เวินหลีหยิบกระเป๋าใบเล็ก ๆ ออกมา และพ่อแม่ของเธอยืนอยู่ที่ประตูลานบ้าน และเห็นเธอเข้าไปในรถ ดวงตาของพวกเขาครุ่นคิด
เพื่อนบ้านใกล้เคียงพูดขึ้นด้วยความอิจฉา "เวินหลีของพวกเธอได้แฟนรวยแล้ว!"
สองสามีภรรยายิ้มตอบ จากนั้นก็เดินกลับเข้าบ้านไป
ประตูรถปิดลง ใบหูของเวินหลีแดงเล็กน้อย
เธอพูดกับจากอี้เฟย "เพื่อนบ้านของฉันชอบเดาไปเรื่อย คุณอย่าไปสนใจเลยนะคะ"
"ไม่เป็นไร" จางอี้เฟยพูดอย่างไม่คิดมาก ไม่ได้เก็บมาใส่ใจสักนิด
ตรงกันข้าม เมื่อพูดประโยคนี้จบเวินหลีก็ก้มหน้า ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ หูของเธอก็แดงมาตลอดทาง
…
ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากชายวัยกลางคนที่ดูบ้านของคุณย่าฉินซูออกจากหมู่บ้าน เขาไม่ได้กลับในทันที แต่พักอยู่ในโรงแรม ที่พักพร้อมอาหารเช้าในเมืองใกล้เคียง
ในห้องนั้น เขาเปิดวิดีโอคอลและรายงานผลการซื้อบ้าน
“ขอโทษครับเจ้านาย ผมทำงานไม่สำเร็จ บ้านหลังนั้นที่คุณท่านชอบ เดิมทีผมคุยกับคนนามสกุลจง แต่คุณย่าของครอบครัวนี้เสียชีวิตในสองวันที่ผ่านมา จากนั้นลูกสาวบุญธรรมอีกคนปรากฏตัวขึ้น และเอาพินัยกรรมมาให้ดู ว่าบ้านหลังนั้นเป็นของเธอ และเธอจะไม่ขายมัน"
อีกฝั่งของหน้าจอคือชายหนุ่มที่มีใบหน้าที่หล่อเหลา
เมื่อฟังการรายงานของชายวัยกลางคนแล้ว ความไม่พอใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา แต่เขาก็ยิ้มเรียบ ๆ พลางพูดขึ้น "ไม่เป็นไร เอาช่องทางการติดต่อของลูกบุญธรรมคนนั้นให้ฉัน ฉันจะคุยกับเธอด้วยตัวเอง แม่ของฉันชอบบ้านหลังนี้มาก จะต้องเอามันมาให้ได้"
"รับทราบครับ ผมจะสืบมาให้"
ผ่านไปสักพัก ชายวัยกลางคนก็ได้ช่องทางการติดต่อของฉินซูมาจากจงจื้อหย่วน และส่งให้เขา
ชายหนุมกำลังดื่มเหล้าอยู่ในห้องส่วนตัว เมื่อเห็นแสงสว่างจากมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะจึงหยิบขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...