เธอหันหน้าไปโดยอัตโนมัติ และเห็นรถคันหนึ่งจอดอยู่ข้าง ๆ เธอ
"คุณฉินมีเวลาไหมครับ ขึ้นมาคุยกันบนรถหน่อยได้ไหม?" หานโม่หยางนั่งในรถและมองเธอด้วยรอยยิ้ม
“ขอโทษทีค่ะ ฉันรีบ” ฉินซูก้าวไปข้างหน้า
"เธอยังหางานอยู่หรือเปล่า? ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว บริษัทอื่นคงจะไม่สามารถ และก็ไม่กล้ารับเธอเข้าทำงาน ทำไมเธอไม่ลองพิจารณาตระกูลหานดูล่ะ"
ฉินซูหยุดชะงักเล็กน้อย หันกลับมามองเขา หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่งเธอก็เดินกลับ
หานโม่หยางกระตุกยิ้มที่ริมฝีปาก ยื่นมือมาช่วยเธอเปิดประตูรถ
เขาขับรถด้วยความเร็วคงที
ฉินซูพูดอย่างตรงไปตรงมา "คุณหานคะ คุณเชิญฉันเข้าตระกูลหาน เพราะแค่อยากให้ฉันทำโครงการให้เสร็จหรือมีเหตุผลอื่นด้วย?"
"คุณฉิน ดูท่าทางจะเข้าใจฉันผิดนะ เพราะฉันเห็นความสามารถของเธอและทนเห็นเธอถูกตระกูลฉู่กดขี่ไม่ได้ จึงอยากจะร่วมงานกับเธอด้วยความจริงใจ"
หานโม่หยางมองฉินซูด้วยรอยยิ้ม
ด้วยเลนส์แว่นที่กำบังอยู่นั้นทำให้มองไม่เห็นสายตาที่แท้จริงของเขา
ฉินซูเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
เขาพูดขึ้นมาอีก "โครงการที่เธอเคยเข้าร่วมก่อนหน้านี้ มีความหมายมาก เธอไม่ต้องการทำมันให้เสร็จเหรอ ฉันสัญญาว่าจะไม่ละเว้นความพยายาม เพื่อสนับสนุนโครงการนี้ ตราบใดที่เธอเต็มใจที่จะกลับมาและดำเนินการต่อ นำทีมของเะอทำการทดลองให้เสร็จสิ้น ฉันสามารถให้ข้อเสนอที่ดีที่สุดกับเธอได้"
หลังจากหยุดพูดไปครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวเสริมด้วยเสียงเบา "เธอไม่จำเป็นต้องมาลำบากหางานทำแบบนี้"
ฉินซูหลับตาลงพลางครุ่นคิด
คำพูดของหานโม่หยางทำให้เธอฉุกคิดจริง ๆ
“พรุ่งนี้ฉันจะให้คำตอบแก่คุณ” ในที่สุดเธอก็พูดออกมาเบา ๆ
หานโม่หยางพยักหน้า “ตกลง ฉันจะรอ”
รถจอดแล้วฉินซูจึงลงจากรถ
ณ สำนักงานคณะกรรมการฉู่ชื่อกรุ๊ป
"คุณชายฉู่ครับ หานโม่หยางกำลังติดต่อฉินซู น่าจะทำเพื่อดึงเธอมาเข้าร่วมตระกูลหานให้ได้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...