สีหน้าของฉู่หลินเฉินเปลี่ยนเป็นมืดมนไปชั่วครู่ พลางมองเขาอย่างคาดคะเน "ฉันถามเรื่องของนายนะ"
สีเหลยรู้สึกเย็นวาบที่สันหลัง เขากระแอม และพูดอย่างเคร่งขรึม "ครับ ครับ เอาอย่างนี้แล้วกันนะ ถ้าผมได้เจอหญิงสาวอย่างที่ว่าจริง ๆ หมายความว่าผมได้ให้หัวใจทั้งดวงกับเธอไปแล้ว แทบจะฝากจิตวิญญาณไว้กับตัวเธอ! แต่น่าเสียดาย รักแท้แบบนี้ ทั้งชีวิตของผมคงไม่ได้เจอหรอก ผมมันแค่คนไม่เอาถ่าน ที่ปลิวไปตามลม สุดท้ายก็ตายใต้ต้นโบตั๋น..."
"รักแท้?"
ใบหน้าของฉู่หลินเฉินเคร่งขรึม เขาลุกขึ้นทันที
สีเหลยหยุดพูดแล้วถามขึ้นว่า "พี่เฉิน พี่จะไปไหน? พวกเรายังคุยกันไม่จบเลยนะ พี่ถามผมทำไมเนี่ย"
"ไปห้องน้ำ"
พูดจบ ร่างยาวก็เดินไปที่ทางเดินที่มีป้ายบอกทิศทางห้องน้ำ
ทางด้านฉินซูเกมรอบหนึ่งเพิ่งจบลง
เวินหลีบีบการ์ดในมือของเธอ มองดูเซียวหยวนอย่างสั่น ๆ และพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ปีศาจที่ฆ่าทั้งครอบครัวก็คือคุณ”
“ไม่ใช่ฉัน มันเป็นแค่บทบาทที่ฉันเล่นเท่านั้น” เซียวหยวนอดไม่ได้ที่จะมองดูท่าทางตกใจของเธอ
เวินหลีวางการ์ดพลางกัดริมฝีปากของเธอแล้วดึงแขนของฉินซู "พี่เสี่ยวซูคะ ฉันอยากไปห้องน้ำ"
เมื่อฉินซูเห็นความปรารถนาในดวงตาของเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอยังอินกับเกมอยู่ และไม่กล้าไปคนเดียว
เธอยิ้มบาง ๆ “เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อน”
เวินหลียิ้มอย่างขอบคุณ ลากเธอไปที่ห้องน้ำ แล้วถาม "พี่เสี่ยวซู พี่เล่นเกมนี้โดยไม่กลัวอะไรเลยได้ยังไง?"
"พวกนี้มันก็แค่บทบาทและแผนการณ์ หลัก ๆ ก็แค่หาตัวฆาตกรให้ได้ นอกเหนือจากนั้น มันก็แค่เพื่อสร้างบรรยากาศ ไม่ต้องไปสนใจหรอก"
เมื่อเห็นฉินซูพูดได้อย่างสงบราบเรียบ เวินหลีอดไม่ได้ที่จะชื่นชมเธอ เพิ่งเล่นครั้งแรกแท้ ๆ แต่พี่เสี่ยวซูเก่งกว่าเธอเป็นไหน ๆ
“พี่เสี่ยวซูเก่งจริง ๆ เลย” เธอยกย่องอย่างจริงใจ
ฉินซูยิ้มและหยุดที่ประตูห้องน้ำ "เอาเถอะ เธอไปเข้าห้องน้ำได้แล้ว ฉันจะรอเธอตรงนี่"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...