วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 288

ต่อมาเธอจึงได้รู้ว่าลู่ซีจะไม่เล่นเรื่อง《ชายชุดขาว》และได้กลับไปต่างประเทศแล้ว

เธอรู้เพียงว่านี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอเห็นเขา

ไม่สิ เราจะได้เจอกันอีกแน่นอน!

หยูหร่านเก็บความปรารถนาเล็ก ๆ ไว้ในใจของเธอ

คนที่ไม่สามารถยอมรับการจากไปของลู่ซีคือฉู่หยุนซี

เธอรอเขามาเป็นเวลานาน แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะโกรธมากเพราะหยูหร่านคนเดียว

“หยูหร่าน หน้าตาบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ทำให้ลู่ซีมองเธอด้วยความชื่นชม ตอนนี้ลู่ซีไปแล้ว มาดูกันว่าใครจะสามารถปกป้องเธอได้อีก!"

ฉู่หยุนซีพูดอย่างโกรธเคือง มองดูหวังอี้หลินซึ่งนั่งตรงข้ามแล้วลดเสียงลง “อี้หลิน พรุ่งนี้เป็นวันที่เธอจะเข้าร่วมทีม เธอกับหยูหร่านอยู่ทีมเดียวกัน ต้องคิดหาวิธีที่จะทำให้เธอลำบากที่สุด ถ้าให้ดีที่สุดก็คือหาจุดบกพร่องของเธอให้เจอ เธอจะได้ไม่มีโอกาสอีก"

“เรื่องนี้ฉันจะลองคิดดูนะว่าต้องทำยังไง” หวังอี้หลินพูดขึ้น

ถึงฉู่ยุนซีจะไม่พูด เธอก็ไม่ยอมให้หยูหร่านได้อยู่อย่างสบายหรอก

ก่อนหน้านี้สำหรับบทบาทนางรองนั้น เธอมักจะถูกเปรียบเทียบกับหยูหร่าน และทุกคนก็บอกว่าเธอไม่มีออร่าเหมือนหยูหร่าน

ตอนนี้บทบาทของนางรองเป็นของเธอ และคนเหล่านั้นไม่ได้พูดอะไร แต่สำหรับหยูหร่านนั้น จะต้องคิดบัญชีเก่ากับเธอให้ได้

"ช่ายช่าย พรุ่งนี้เธอมารับฉันเร็วหน่อยนะ" หลังจากออกจากรถพี่เลี้ยงแล้ว หวังอี้หลินก็ออกคำสั่ง แล้วหันหลังเดินไปบ้านพักตากอากาศ

รถพี่เลี้ยงขับออกไปข้างหลังเธอ

ก่อนที่หวังอี้หลินจะไปถึงประตูบ้านของเธอ ทันใดนั้นร่างหนาและอ้วนก็โผล่ออกมาจากพุ่มไม้