วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 311

เธอดึงสติกลับมาได้ในเวลาอันรวดเร็ว และพูดขึ้น "ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันรู้สึกว่านี่อาจจะเป็นการทดสอบของอาจารย์ก็ได้นะ ในการทำงาน ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เธอจะพบกับลูกค้าทุกประเภท ไม่ว่าจะเกลียดหรือจะชอบ เธอก็ต้องละทิ้งอารมณ์ส่วนตัว และทำงานออกมาให้ดีเป็นสิ่งสำคัญที่สุด"

เวินหลีคิดอย่างจริงจัง เธอถามกลับ "ถ้าอย่างนั้น...ถ้าเกิดคนที่พี่ฉินซูไม่ชอบ หรือเกลียดมาขอให้พี่รักษาให้ พี่จะรักษาให้เขาไหมคะ?"

"ถ้าต่อไปฉันเป็นหมอ ฉันก็จะทำแบบนั้นแหละ" ฉินซูพูดโดยไม่ลังเล “นี่คือหน้าที่และคุณสมบัติของการเป็นหมอ”

“แต่ถ้าคนคนนี้เพิ่งทำร้ายพี่ หรือมีความแค้นเก่ากับพี่ล่ะ?” เวินหลีถามขึ้น

“รักษาก่อน แล้วค่อยมาคิดบัญชี”

หลังจากฉินซูพูดจบ เวินหลีก็หัวเราะและพูดว่า "ฉันเข้าใจแล้วค่ะพี่เสี่ยวซู ฉันจะออกแบบชุดนี้ให้ดีเลย"

"อืม" ฉินซู พยักหน้าและวิเคราะห์อย่างรอบคอบ “ด้วยสถานะของตระกูลฉู่ในไห่เฉิง งานหมั้นนี้จะยิ่งใหญ่มาก และเหล่าคนดังจะมารวมตัวกัน หากเธอสามารถออกแบบชุดที่สมบูรณ์แบบได้ ก็ถือว่าเธอเปล่งประกายในอุตสาหกรรมงานออกแบบเสื้อผ้าแล้ว นี่เป็นจังหวะและโอกาสที่ดีเลยนะ"

"พี่เสี่ยวซูพูดถูกค่ะ" เวินหลีทำหน้าเห็นด้วย แต่เธอก็รู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ เช่นกัน

เมื่อเห็นท่าทางที่เฉยเมยของฉินซู เธอก็อดถามไม่ได้ "พี่เสี่ยวซู คุณชายฉู่กับหวังอี้หลินจะหมั้นกัน แต่ดูพี่สงบเป็นปกติมาก ในใจพี่ไม่รู้สึกแปลก ๆ เลยเหรอคะ?"

ฉินซูขมวดคิ้วเล็กน้อย "ทำไมฉันต้องรู้สึกแปลก ๆ ด้วยล่ะ?"

"เอ่อ...ก็พี่กับคุณชายฉู่เคย...."

เธอเข้าใจความหมายของเวินหลี และอดยิ้มไม่ได้ "ฉันได้ขีดเส้นที่ชัดเจนกับพวกเขาแล้ว พูดตามตรง ทั้งสองคนไม่ได้แต่งงานกันทันที แต่มีการจัดการหมั้นขึ้นก่อน นี่แหละที่ฉันรู้สึกว่ามันแปลก พวกเขาคนหนึ่งอยากขอแต่งงาน อีกคนก็อยากจะแต่งงานด้วย รีบแต่งแล้วมาอยู่ด้วยกันไม่ดีกว่าเหรอ"

"ก็คงจะเป็นแบบนั้นค่ะ" เวินหลีพูดด้วยเสียงกระซิบ

"เราเลิกพูดเรื่องนี้กันเถอะ มาคุยกันดีกว่าว่าวันเสาร์หน้าวันเกิดเธอ จะฉลองยังไงกันดี?" ฉินซูไม่อยากพูดถึงเรื่องของฉู่หลินเฉินและหวังอี้หลินมากเกินไป จึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

"วันเสาร์เป็นวันหมั้นของตระกูลฉู่พอดี ฉันมีเวลาแค่อาทิตย์เดียวในการออกแบบและตกแต่งชุด กลัวว่าจะต้องทำทั้งคืน เรื่องวันเกิดในวันเสาร์...ช่างมันเถอะค่ะ" เวินหลีพูดอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร

เธอโตมาขนาดนี้แล้ว ไม่เคยคิดถึงเรื่องการฉลองวันเกิดเลย เค้กที่เธอกินตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เป็นแค่เค้กชิ้นเล็ก ๆ ที่เธอได้แบ่งมาในวันเกิดน้องชายของเธอ

ฉินซูมองดูท่าทางเศร้าโศกของเธอ คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "เอาแบบนี้ไหมล่ะ วันเสาร์เธอจัดการเรื่องยุ่ง ๆ ให้เสร็จก่อน แล้วฉันกับจางอี้เฟยจะไปรับเธอ เรื่องวันเกิดน่ะ พวกเราจะจัดการให้เธอเอง จะต้องเซอร์ไพรส์แน่ ๆ"