วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 32

ฉู่หลินเฉินเหลือบมองเธอ แววตาของเขายากที่จะอธิบาย

เพียงแค่ฟังจากนั้นเขาหันไปพูดกับทุกคน “ฉันไม่เหมาะที่จะดื่มช่วงนี้ พี่สะใภ้ของพวกนายเป็นคนดื่มเก่ง แก้วนี้ของฉัน ให้เธอดื่มแทนแล้วกัน”

ฉินซูตกตะลึง

ผู้ชายคนนี้กำลังพูดอะไร

เธอก็พูดไปชัดแล้วว่าเธอดื่มไม่เป็น นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะปั้นน้ำเป็นตัว!

ตั้งใจใช่ไหม?!

ภายในใจของฉินซูจมดิ่ง เธอเตรียมตัวที่จะปะทะกลับไป แต่กลับพบเจอสายตาตักเตือนของฉูหลินเฉิน

คุณย่ายังรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลของตระกูลเขา จะเป็นศัตรูกับเขาตอนนี้ไม่ได้

เมื่อคิดได้แบบนี้เธอก็กัดฟัน

แค่เหล้าสองแก้วเองไม่ใช่เหรอ? มาสิ!

“ตกลง งั้นฉันดื่มเอง”

กัดฟันดื่มจนหมด ฉินซูไอออกมาถี่ ๆ ดวงตาเป็นสีแดง

นึกถึงครั้งสุดท้ายที่ดื่ม ความอยากรู้อยากเห็นในตอนเด็กจึงแอบชิมเหล้ายาที่คุณย่าหมักไว้

รสชาติแย่มาก

มันยากที่จะทำให้ตนเองหยุดไอ ฉินซูมองไปที่ฉู่หลินเฉินอย่างไม่พอใจ

แต่อีกฝ่ายกลับไม่ใส่ใจ

เสียงดังเอะอะภายในห้องส่วนตัวดังขึ้นอีกครั้ง ฉินซูไม่ค่อยคุ้ยเคยกับพวกเขา หลังจากดื่มหมดก็นั่งพักอยู่บนโซฟา ตอบกลับเรื่องเรื่อยเปื่อยของพวกเขาบ้างเป็นครั้งคราว

หลังจากนั้นไม่นานก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะขึ้นมา

“ดูเหมือนพี่สะใภ้จะเมาแล้ว” สีเหลยพูดขึ้นอย่างสงสัย

ได้ยินดังนั้นฉู่หลินเฉินก็หันไปมองผู็หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เขา และเห็นว่าเธอส่ายหัว กำลังจะลุกขึ้นจากโซฟา

ทันใดนั้น ขาที่ไร้เรี่ยวแรงก็ตกลงไปในอ้อมแขนของเขาโดยไม่ทันรู้ตัว

ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้วและพยุงเธอขึ้นจากตัก “ฉันพาเธอกลับก่อน”

สีเหลยกล่าวว่า “พี่เฉิน ต้องการให้ผมไปส่งพี่ไหม”