แล้วเขาล่ะ? เห็นได้ชัดว่ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเธอ แต่พอเธอมีปัญหา กลับไม่ทำอะไรเลยแบบนี้
นี่แหละนะผู้ชาย
ฉินซูแสดงถึงความรู้สึกที่ดูถูกอยู่ในใจ
ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่ได้แสดงออกอะไร หลังจากหานโม่หยางคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว เธอยกมือขึ้นเพื่อเคาะประตู และเดินเข้าไปพร้อมกับแฟ้ม
“ประธานหานคะ นี่คือข้อมูลทั้งหมดที่คุณต้องการค่ะ”
หานโม่หยางค่อย ๆ หุบรอยยิ้มบนใบหน้า เขาพยักหน้า "อืม วางไว้ได้เลย"
ฉินซูเงยหน้าขึ้นเหลือบมองเขา และเดินออกไปข้างนอกโดยไม่พูดอะไร
ในขณะนั้นเอง มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาข้างหน้าเธอ
ฉินซูสบตากับเธออย่างกะทันหัน เธออดตกใจไม่ได้ แซนดี้?
ตามคำแถลงของบริษัท เธอถูกไล่ออกแล้วไม่ใช่เหรอ ตอนนี้เธอควรจะถูกสอบสวนอยู่ที่สถานีตำรวจหรือเปล่า?
"คุณฉิน" แซนดี้กล่าวทักทายก่อน
ฉินซูปกปิดความประหลาดใจของเธอเอาไว้ พยักหน้าตอบ แต่ไม่หยุดก้าว และเดินตรงออกไปข้างนอก
แต่ก็ยังได้ยินคนสองคนข้างหลังคุยกัน
"ที่ฉันช่วยเธอออกมา ไม่ได้มีความหมายอย่างอื่นนะ ต่อไปไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน ก็ไม่ต้องกลับมาอีก ส่วนเด็กในท้องของเธอ จะเก็บหรือไม่เก็บไว้ ก็เรื่องของเธอ" เสียงของหานโม่หยาง
"นี่คือลูกของฉันกับคุณ ฉันจะเก็บไว้อยู่แล้ว แต่คุณวางใจเถอะค่ะ ฉันจะไม่ใช้เด็กคนนี้หาประโยชน์กับคุณหรอก"
เด็ก?
ดวงตาของฉินซูเป็นประกายด้วยความตกใจ เธอรีบเร่งริมฝีเท้าเดินจากมา
เธอไม่ต้องการรับรู้ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งระหว่างหานโม่หยางและแซนดี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...