วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 357

“ฉันส่งรถไปรับเธอเพื่อออกจากเมืองแล้ว”

น้ำเสียงของหวังอี้หลินดังออกมาจากปลายสาย

“ฉันไปเองได้” ฉินซูพูด ในสายตาเธอเห็นรถเก๋งสีดำคันหนึ่งแล่นเข้ามาอย่างช้า ๆ

“ไม่ได้ ฉันต้องแน่ใจว่าเธอได้ออกไปจากไห่เฉิง ฉันถึงจะให้เงินหนึ่งล้านที่รับปากไว้กับเธอ คนของฉันจะไปส่งเธอที่สถานีรถประจำทางอีกเมืองหนึ่ง เธอค่อยนั่งรถที่นั่นออกไป” น้ำเสียงเผด็จการของหวังอี้หลินทำให้ไม่มีทางหนีทีไล่เพื่อเจรจาเลยแม้แต่นิดเดียว

ฉินซูมองดูรถเก๋งสีดำจอดอยู่ตรงหน้าเธอ กระจกรถลดต่ำลง เซียวหย่งโบกมือให้เธอ “คุณฉิน หวังอี้หลินให้ฉันมารับเธอ”

เมื่อเห็นว่าเป็นเขา ใจของเธอกระตุก เธอพูดอย่างเย็นชากับปลายสายโทรศัพท์ “ตกลง ฉันจะทำตามที่เธอพูด”

จากนั้นเธอจึงเปิดประตูรถด้านหลัง แล้วเข้าไปนั่งอย่างให้ความร่วมมือ

เซียวหย่งเหลือบมองเธอผ่านทางกระจกมองหลังและเหยียบรถออกไป

ฉินซูก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือ เมื่อเจอบัญชีผู้ใช้ของหยูหร่านเธอก็ส่งข้อความไป【วันนี้คุณต้องไปเดินสายโปรโมทละครเรื่องใหม่ใช่ไหม?】

หยูหร่านตอบกลับอย่างรวดเร็ว【ใช่ค่ะ】

เธอส่งอีกหนึ่งข้อความตามมา【คุณถึงไหนแล้ว? ทุกอย่างราบรื่นดีใช่ไหมคะ? ไม่ได้พบคนคนนั้นใช่ไหม?】

ฉินซูแหงนหน้าเหลือบมองเซียวหย่งที่กำลังขับรถและฮัมเพลง อยากจะบอกเธอว่าตนเองกำลังอยู่บนรถเขา

แต่ว่า เกรงว่าจะทำให้เธอตกใจหากพูดเช่นนี้

【ฉันมีวิธีที่จะช่วยคุณพิสูจน์เรื่องรูปภาพแล้ว กิจกรรมของคุณเริ่มเมื่อไหร่?】

【อีกสักประมาณหนึ่งชั่วโมงค่ะ】หยูหร่านตอบกลับ เธอถามด้วยความดีใจ【คุณมีวิธีอะไรเหรอ?】

【ถ้าคุณเชื่อฉันก็ฟังฉันนะ อีกเดี๋ยว...】

ฉินซูอธิบายชี้แจงให้หยูหร่านรับรู้ จากนั้นก็จบบทสนทนา

ทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้นก็พบกับเซียวหย่ง ที่กำลังใช้สายตาจับจ้องมองมาที่เธอผ่านกระจกมองหลัง