คนเหล่านั้นที่ชื่นชมหวังอี้หลินว่าเป็นคนหน้าตาดีจิตใจงามเมื่อสักครู่ ตอนนี้พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว
พวกข้อมูลเหล่านี้มันบ้าระห่ำเกินไป และยากที่จะเชื่อจริง ๆ
หวังอี้หลินเป็นคนแบบนี้ได้อย่างไร?
หวังอี้หลินเผชิญกับสายตาแห่งการซักถามเกี่ยวกับข้อสงสัยทั้งจากด้านล่างเวทีและด้านบนเวที เธอตกตะลึงจนเหงื่อออก มือเท้าเย็นไปทั้งตัวอย่างห้ามไม่ได้
ทำไมเจ้าเซียวหย่งคนนี้ถึงได้โทรมา? ไม่รู้เหรอว่าวันนี้ตนเองจะเข้าร่วมกิจกรรม?
โง่จริง ๆ เลย!
หวังอี้หลินรีบเดินไปหาเจ้าหน้าที่ แล้วแย่งโทรศัพท์มือถือของตนเองกลับมาตัดสาย รวมถึงเธอได้ตัดความหวังของทุกคนที่จะได้รับข้อมูลเพิ่มเติมอีกด้วย
“คนคนนี้ก็พูดจาเหลวไหลไปเรื่อย ฉันไม่เคยให้เขาไปทำเรื่องพวกนั้นเลย” เธอพูดอธิบายด้วยลมหายใจที่ร้อนใจเล็กน้อย
“คนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอไม่ใช่เหรอ? จะพูดจาเหลวไหลได้ไงกัน?” หยูหร่านมองเธอด้วยความโกรธ และซักถาม “แล้วเธอยังให้เขาทำอะไรฉินซูอีก?”
หยูหร่านนึกถึงสิ่งที่เซียวหย่งพูดเมื่อสักครู่ “จัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว” ภายในใจเธอจึงเต็มไปด้วยความกังวลเกี่ยวกับฉินซู
ทุกคนที่ไม่รู้ความจริงก็ประหลาดใจยิ่ง เมื่อได้ยินสิ่งที่หยูหร่านพูด
ทำไมถึงดึงฉินซูมาเกี่ยวข้องอีกแล้ว?
“อี้หลิน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“หวังอี้หลิน จริง ๆ รูปพวกนั้นของหยูหร่าน คุณเป็นคนให้คนไปถ่ายใช่ไหม? พวกเราต้องการคำอธิบาย!”
“ใช่! พวกเราต้องการรู้ความจริง!”
ฝูงชนเกิดอาการกระสับกระส่ายมากกว่าเดิม งานตกอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่ใกล้จะถึงจุดที่สูญเสียการควบคุมได้ทุกเมื่อ
หลังจากที่นักข่าวคนแรกแบกกล้องพุ่งเข้าไปบนเวที ผู้ชมคนอื่น ๆ ที่ต้องการได้รับคำตอบก็ไม่ยอมลดละ ทยอยพากันพรั่งพรูเข้ามา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...