หลังจากที่บอกให้คนอื่น ๆ ออกไป เธอก็ถามฉินซูด้วยความสงสัย "คุณฉิน เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงเกิดเรื่องอันตรายขึ้นแบบนี้?"
สีหน้าของฉินซูดูกระอึกกระอัก
หานเหมิงยิ้ม "อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันไม่ได้อยากถามเจาะลึกอะไรทั้งนั้น แค่ความอยากรู้อยากเห็นเท่านั้น อย่างไรเสีย หลังจากที่เธอปฏิเสธฉันและออกจากตระกูลหานซื่อไป ทุกอย่างก็เป็นไปได้ด้วยดี"
ฉินซูหลบตาแล้วพูดพูดว่า "มันเป็นแค่อุบัติเหตุน่ะค่ะ"
"อย่างนั้นเหรอ"
ดวงตาของหานเหมิงเป็นประกาย และก็กลับมาเป็นปกติในทันที เธอยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นฉันไม่รบกวนแล้วค่ะ ฉันจะกลับตัวเมืองวันนี้ คุณฉินพักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ ถ้าต้องการอะไร ก็บอกกับทางกับโรงพยาบาลได้เลย ฉันจัดการทุกอย่างเอาไว้แล้ว หรือในอนาคตถ้าคุณฉินต้องการความช่วยเหลือ ก็บอกมาได้เลยนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ"
พูดจบ หานเหมิงก็ทิ้งนามบัตรไว้ และค่อย ๆ เข็นรถเข็นออกไป
ฉินซูมองภาพด้านหลังของเธอ จากนั้นมองไปที่นามบัตรที่วางอยู่บนฝ่ามือ เธอค่อย ๆ ขมวดคิ้ว จากนั้นก็ตกอยู่ในความคิด
ผู้ช่วยชายเข็นรถเข็นพาหานเหมิงออกจากโรงพยาบาล
"คุณหนูรองครับ คุณไม่ได้จะชวนฉินซูให้มาเป็นพวกเหรอครับ? จะกลับไปแบบนี้เหรอ?"
"รีบร้อนไปทำไม? คนแบบฉินซูน่ะ ฉันพอจะเข้าใจนิสัยของเธอแล้วล่ะ เรื่องนี้ต้องค่อยเป็นค่อยไป ถ้าแสดงออกถึงจุดประสงค์ไปชัดเจน และยิ่งทำตัวเร่งรีบมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งทำให้เธอรู้สึกต่อต้านมากเท่านั้น"
รอยยิ้มลึกลับปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหานเหมิง เธอพูดด้วยเสียงต่ำ "ที่สำคัญ ไม่ใช่ว่าครั้งนี้ไม่ได้อะไรกลับมาเลย อย่างน้อยก็ได้รู้ว่า ในท้องของเธอมีทายาทอยู่ เรื่องนี้มีประโยชน์กับฉัน"
ผู้ช่วยได้ยินดังนั้น สีหน้าของเขาก็กระตุก "คุณแน่ใจใช่ไหมครับ ว่าเป็นลูกของฉู่หลินเฉิน? จากที่ผมไปสืบมาสองวันนี้ ฉู่หลินเฉินรู้ตั้งนานแล้วว่าเธอมีลูก แต่ไม่ได้รับผิดชอบอะไร นั่นไม่ได้หมายความว่า..."
"ฉันเชื่อแค่ผลการทดสอบทางวิทยาศาสตร์เท่านั้น" หานเหมิงยิ้มเล็กน้อย
"คุณไปเตือนทางโรงพยาบาลด้วยว่าจะต้องเก็บตัวอย่างไว้ให้ฉันดี ๆ รอให้ฉันไปเอา DNA ของฉู่หลินเฉินมาให้ได้ก่อน ความจริงก็จะปรากฎอย่างชัดเจน!"
ผู้ช่วยชายพยักหน้า "มันไม่ง่ายที่จะเข้าใกล้ฉู่หลินเฉิน ถ้าต้องเอาดีเอ็นเอมา คงจะไม่ง่ายนะครับ"
"มีคนที่สามารถช่วยได้"
ขณะพูด หานเหมิงได้เข้าไปในรถแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...