“ผมไม่ชอบดูอะไรเหล่านั้น” ชายคนนั้นพูดโดยไม่คิด
ฉินซูกระตุกมุมปาก รู้สึกหมดปัญญาเล็กน้อย “แต่ถ้าคุณยังเอาแต่มองฉันอยู่ตลอดแบบนี้ ฉันจะ... เอ่อ กลุ้มใจนิดหน่อย”
พูดจบ เธอเน้นเป็นพิเศษว่า “ฉันจะไม่สบายใจ”
ชายคนนั้นครุ่นคิดเล็กน้อย เขาพูดอย่างไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น: “คุณยุ่งเรื่องของคุณ ไม่ต้องสนใจผม”
“...”
ฉินซูหันไปเผชิญหน้าเขาตรง ๆ “โอเค ในเมื่อตอนนี้คุณรู้สึกเบื่อ ฉันก็กำลังลงทะเบียนข้อมูลพื้นฐานของคุณอยู่พอดี”
“ชื่อของคุณ อายุ อาชีพ สาเหตุที่ได้รับบาดเจ็บ... คุณต้องบอกสิ่งเหล่านี้ให้ชัดเจน การตรวจสอบที่นี่เข้มงวดมาก ถ้าหากรู้ว่าเรารับผู้ป่วยชายคนหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการถูกยิงโดยไม่ทราบสาเหตุ เกรงว่าจะอธิบายยาก”
ฉินซูใช้น้ำเสียงที่เหมาะสมกับหน้าที่ของเธอ พูดออกมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ถึงคราวที่ชายคนนี้ปรากฏสีหน้าที่ลำบากใจออกมา
ราวกับคาดไม่ถึงว่าฉินซูจะเอาจริงเอาจังขึ้นมากะทันหัน
ชายคนนั้นปวดศีรษะเล็กน้อย เขามองฉินซูด้วยความรู้สึกผิดและเสียใจ จากนั้นจึงเอ่ยขึ้น “ขอโทษด้วย ผมไม่ได้อยากจะเพิ่มความลำบากให้พวกคุณ เพียงแต่ตัวตนของผม... ไม่สะดวกที่จะเปิดเผยออกไปจริง ๆ ผมทำได้เพียงแค่รับรองกับคุณว่าผมไม่ใช่คนเลว หรือกองกำลังชั่วร้ายใด ๆ”
ในแววตาของฉินซูเคลื่อนไหวอย่างชัดเจน
เธอสังเกตชายคนนี้อย่างละเอียดอีกครั้ง
เค้าโครงใบหน้าที่อ่อนเยาว์และหนักแน่น สัมผัสทั้งห้าที่ลึกซึ้งราวกับลงสีด้วยหมึกเข้ม โดยเฉพาะคิ้วหนาสีดำทั้งสองข้าง ราวกับจิตรกรวาดมันด้วยปากกาด้ามที่เข้มที่สุด ตัดกับลูกตาดำที่เปล่งประกายสว่างสดใส
ชุดผู้ป่วยตัวโคร่งถูกสวมใส่จนแน่นขนัด
ผู้ชายคนนี้มีกล้ามเนื้อที่แข็งแรงล่ำสัน เป็นผลจากการที่เขาฝึกฝนมาตลอดทั้งปี ยิ่งไปกว่านั้นบนร่างกายเขายังมีรอยแผลจำนวนไม่น้อย รวมถึงบาดแผลจากกระสุนปืน แสดงให้เห็นว่าชายคนนี้มักจะเดินอยู่ในเส้นทางที่อันตรายอยู่เสมอ
ทุกการเคลื่อนไหวของเขาจะปรากฏให้เห็นถึงความว่องไวและเฉียบแหลม ความระมัดระวังและละเอียดรอบคอบ การได้รับการฝึกฝนอย่างเข้มงวดอยู่เสมอ
ฉินซูสัมผัสได้ถึงออร่าของผู้ชายคนนี้ที่แตกต่างจากคนทั่วไป และคล้ายจะคาดเดาอาชีพของเขาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...