ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 19

คนในห้องไม่รู้สถานการณ์ด้านนอกห้อง เสิ่นอี่ว์มองไปทางหนานหว่านเยียนด้วยแววตาประหลาดใจ พระชายาเหมือนจะเปลี่ยนไปไม่น้อย

“วิชาแพทย์ของพระชายาเก่งกาจเช่นนี้ หากมิใช่เพราะหน้าตาท่านมิเปลี่ยนเลย เสิ่นอี่ว์คงคิดว่าพระชายาเปลี่ยนคนแล้วแน่”

คำถามนี้ถามโดนใจกู้โม่หานนัก เขาเงี่ยหูฟังเต็มที่

หนานหว่านเยียนชะงัก เธอเปลี่ยนแปลงมากเกินไป คนที่รู้จักร่างเดิมอาจจะสงสัยเธอ

เธอระแวงขึ้นมาทันที แสร้งเปลี่ยนเรื่อง “ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังพูดอะไร เรื่องนี้น่ากลัวนัก ข้าจะเปลี่ยนคนกลางคันได้อย่างไร เจ้าว่าจริงหรือไม่”

ระหว่างพูด เธอหยิบยาและผ้าพันแผลออกมาจากในกระเป๋ายาออกมา “ถอดเสื้อผ้าออก ข้าจะดูแผลให้เจ้า”

เสิ่นอี่ว์ลังเลชั่วครู่ ก่อนจะเผยแผลที่บริเวณท้องออกมา

หนานหว่านเยียนลงมือทำแผลไปพลาง เปลี่ยนหัวข้อสนทนาไปพลาง “จริงสิ ท่านอ๋องจะแต่งงานกับหยุนอี่ว์โหรวรึ?”

ด้านนอกประตู กู้โม่หานพอได้ยินหนานหว่านเยียนถามเรื่องการแต่งงานของเขา อดยิ้มเย็นไม่ได้

หนานหว่านเยียนผู้นี้ยังรักเขาอยู่! ท่าทางไม่สนใจที่แสดงออกมาในสองวันนี้ อันที่จริงแล้วก็ยังรักเขาอย่างแทบเป็นแทบตายอยู่ดี!

เสิ่นอี่ว์ไม่คิดว่าหนานหว่านเยียนจะถามเรื่องนี้ เขาชะงักก่อนบอก “ใช่ ตอนนั้นหลังจากพระชายาเข้าสู่เรือนเซียงหลิน ท่านอ๋องก็ตกลงสัญญาห้าปีกับไทเฮา ห้าปีให้หลัง หากคุณหนูโหรวยังรอท่านอ๋องอยู่ และท่านอ๋องยังมีใจให้กับคุณหนูโหรวอยู่ ไทเฮาจะอนุญาตเรื่องการแต่งงานครั้งนี้”

“ห้าปีผ่านไป คุณหนูโหรวกับท่านอ๋องยังคงรักใคร่ต่อกัน ดังนั้นไทเฮาและฮ่องเต้มีพระราชโองการ อนุญาตให้ท่านอ๋องรับคุณหนูโหรวเข้าจวน”

เสิ่นอี่ว์เห็นหนานหว่านเยียนตั้งใจใส่ยาให้ตน สีหน้าไม่มีแววโกรธขึ้งหรือไม่พอใจใดๆเลย พลันเป็นห่วงว่า พระชายากำลังวางแผนการอะไรในใจอีกหรือไม่

“พระชายา ขออภัยที่ข้าน้อยพูดมากไป ยามท่านอ๋องยังเยาว์วัย คุณหนูโหรวเคยช่วยชีวิตเขา คุณหนูโหรวเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตท่านอ๋อง ดังนั้นพระชายาอย่าได้ทำให้ท่านอ๋องไม่พอใจอีกเลย หากท่านทำลายการแต่งงานของท่านอ๋อง ท่านอ๋องต้องไม่เอาท่านไว้แน่...”

เขารู้ว่าหนานหว่านเยียนต้องไม่ชอบฟังคำเหล่านี้แน่ แต่ตอนนี้พระชายาเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเขา ต่อให้เพื่อผู้มีพระคุณ เขาก็จำต้องพูดคำพูดเหล่านี้

ใครจะรู้ว่าหนานหว่านเยียนไม่รู้สึกอะไรเลย ยังคงใส่ยาที่แผลอย่างตั้งใจ

นางยังยิ้มละไมบอก “เจ้าวางใจเถอะ ข้าไม่สนใจท่านอ๋องของเจ้าเลยสักนิด ยิ่งไม่สนใจไปทำลายงานแต่งของเขาด้วย”

ร่างเดิมรักกู้โม่หาน ดังนั้นถึงได้อิจฉาริษยา ถึงได้ทำอะไรที่ไม่มีสติพวกนั้น

และการเผชิญหน้าผู้หญิงเสแสร้งชั้นสูงอย่างหยุนอี่ว์โหรว เธอไม่ลงมือง่ายๆแน่

แต่หยุนอี่ว์โหรวก็มีฝีมือพอตัว สามารถมองดูกู้โม่หานแต่งงานกับร่างเดิมมาถึงห้าปี ตนเองกลับไม่มีตำแหน่งหรือฐานะใดๆเลยสักนิด

ในขณะเดียวกับที่หนานหว่านเยียนแอบถอนหายใจ ก็แอบด่ากู้โม่หานในใจรัวๆ

ผู้ชายคนหนึ่ง ตอนเด็กไม่เพียงจมน้ำถูกร่างเดิมช่วยชีวิตครั้งหนึ่ง เท่าที่ดูตอนนี้ ยังโดนผู้หญิงเสแสร้งช่วยอีกครั้ง ผู้ชายอ่อนแอแบบนี้ ให้ผู้หญิงสองคนผลัดเวรกันไปช่วย ไม่รู้จริงๆว่าคนแบบนี้เป็นเทพสงครามแห่งซีเย่ได้อย่างไร...

และทั้งๆที่ร่างเดิมเป็นหนึ่งในผู้มีพระคุณช่วยชีวิตเขาด้วย เขากลับคิดถึงแต่ผู้หญิงเสแสร้งอย่างหยุนอี่ว์โหรว ในเรื่องนี้ไม่เพียงไม่จำความดีของร่างเดิม ยังรังเกียจเดียดฉันท์ใส่ร่างเดิมมากขึ้นอีก.... เรียกได้ว่าสองมาตรฐานชัดๆ!