ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 6

พอได้ยินอย่างนั้น กู้โม่หานใจกระตุก กอดเอวนางกระโดดเข้าไปในลาน

ในเรือน เสิ่นอี่ว์กำลังกางแขนปกป้องเด็กหญิงสองคนด้านหลัง เขาคนเดียวรับมือกับคนชุดดำท่าทางดุร้ายห้าคน

เขาดูไม่กลัวศัตรูอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้บนร่างเขามีบาดแผลกระบี่หลายแห่ง แต่ยังคงคุ้มกันสองสาวพี่น้อง ไม่ยอมให้พวกนางได้รับบาดเจ็บ

ซาลาเปาเห็นคนชุดดำท่าทางดุร้ายพวกนี้ ในมือยังถือดาบแหลมคม ก็ตาแดงเรื่อร้องไห้สะอึกสะอื้น พลางดึงเสื้อของเกี๊ยวน้อย “พี่สาว ข้ากลัว....”

“ไม่กลัวไม่กลัว” เกี๊ยวน้อยคุ้มครองซาลาเปา แต่กลับดึงชายเสื้อเสิ่นอี่ว์ไว้แน่น พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย “เจ้า เจ้ายังไหวอยู่ไหม?”

เสิ่นอี่ว์ไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี ถึงเวลานี้แล้ว เด็กน้อยนี่ยังคงคิดถึงเขาอยู่อีก “มิเป็นไร พวกเจ้าคุ้มครองตัวเองเถอะ!”

พูดจบ เขาก็พุ่งขึ้นหน้า

กู้โม่หานพาหนานหว่านเยียนกลับเข้าเรือน เห็นเสิ่นอี่ว์กำลังระแวดระวัง ด้วยสีหน้าตึงเครียด

หนานหว่านเยียนกลับมองเห็นเด็กน้อยสองคนที่เสิ่นอี่ว์ปกป้องอยู่ทันที แอบลอบถอนหายใจโล่งอก

เกี๊ยวน้อยปิดตาซาลาเปาอยู่ด้านหลัง เหมือนกับเห็นอะไร สีหน้าเปลี่ยนทันที ตะโกนใส่เสิ่นอี่ว์ว่า “ระวัง!”

พอพูดจบ เห็นเพียงเงาร่างหนึ่งปราดออกมาจากที่ลับ พุ่งเข้าฟันที่เอวของเสิ่นอี่ว์ด้วยความเร็วกะทันหันนัก เสิ่นอี่ว์พอมีสติใช้กระบี่รับไว้ทัน แต่ยังช้าไปก้าวหนึ่ง ดาวนั้นฟันเข้าเนื้อไปสามส่วน

เสิ่นอี่ว์ถอยร่นไม่หยุด กระอักเลือดออกมาคำโต ที่เหลืออีกห้าคนพร้อมกันโจมตีเขา!

“เสิ่นอี่ว์” สีหน้ากู้โม่หานพลันเคร่งขรึม เต็มไปด้วยไอสังหาร เขาโยนหนานหว่านเยียนออกไปทันที ซัดฝ่ามือใส่คนคนนั้น ชักกระบี่ตวัดฟันอีกห้าคนที่รุมล้อมเข้ามา ฆ่าตายไปสี่คนติดกัน

คนชุดดำที่แทงเสิ่นอี่ว์ได้รับบาดเจ็บพลันกระอักเลือดออกมา ถอยไปหลายก้าวติดถึงยืนนิ่งอยู่ได้ ดวงตาเต็มไปด้วยไอสังหารของเขาถลึงมองไปที่หนานหว่านเยียน ก่อนหมุนตัวหายไปในความมืด

กู้โม่หานอยากจะไล่ตามไป ในตอนนี้เอง เสิ่นอี่ว์ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ล้มลงไป

กู้โม่หานหรี่ตาลง รีบรับเสิ่นอี่ว์ไว้ก่อนเขาจะล้มลง และวางเสิ่นอี่ว์ราบไปกับพื้น “เสิ่นอี่ว์ เสิ่นอี่ว์เจ้าฟื้นสิ—“

หลังจากหนานหว่านเยียนแน่ใจว่าสองสาวพี่น้องปลอดภัยแล้ว รีบบอก “รีบกลับเข้าห้องไป ปิดประตูด้วย”

เจ้าก้อนแป้งมองเธออย่างน้ำตาไหลพราก “ท่านแม่....”

“ซาลาเปา พวกเรากลับห้องกัน” เกี๊ยวน้อยกลับคว้าตัวเจ้าก้อนแป้งเข้าห้องไป

พอพวกนางไป หนานหว่านเยียนรีบย่อตัวลงดูอาการเสิ่นอี่ว์