สรุปตอน บทที่ 1009 ประหลาดใจ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1009 ประหลาดใจ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
หัวใจของฉู่หลิวเยว่รู้สึกหนาวสะท้าน
จวินจิ่วชิงทำเรื่องต่างๆ ในที่ลับมากมาย แต่ในตอนนี้กลับมาพูดว่าเพราะช่วยเหลือนาง
นางผ่านการทนทรมานมามากมายขนาดนั้น สำหรับเขาแล้วมันไม่สำคัญเลยหรืออย่างใด?
ถ้าในระหว่างทางนางประมาทและไม่รอบคอบ นางคงตายไปตั้งนานแล้ว!
เหมือนว่าเขาจะมองความคิดของฉู่หลิวเยว่ออก จวินจิ่วชิงจึงยิ้มออกมาบางๆ
“ข้าไม่กังวลหรอกว่าจะเกิดอันใดขึ้นกับเจ้า เจ้าผ่านมันไปได้อยู่แล้ว”
หากเรื่องแค่นี้ยังไม่สามารถผ่านไปได้นั้น นั่นก็หมายความว่านางไม่ใช่นาง
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วแน่น
ตอนนี้นางถึงเพิ่งจะรู้ว่าปัญหามากมายที่นางเจอมาก่อนหน้านี้ คาดไม่ถึงว่าจะมีจวินจิ่วชิงคอยจัดการมาให้ตั้งนานแล้ว
อีกทั้งเขายังพูดจาทรงเกียรติ สง่าผ่าเผยอีก!
“ข้าไม่ยอมรับ”
ฉู่หลิวเยว่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“ข้าไม่สนใจว่าเจ้าจะคิดอย่างใด เรื่องที่เจ้าทำเช่นนั้น มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับข้า ข้าต้องการจะกลับซีหลิงนั้นเป็นเรื่องของข้า คนอื่นไม่จำเป็นต้องยื่นมือเข้ามาแทรก เรื่องราวเหล่านั้นได้ผ่านพ้นไปแล้ว จะสืบสาวราวเรื่องก็ไม่มีความหมายแล้ว ข้าต้องการเพียงแค่ให้ท่านพ่อกลับมาอย่างปลอดภัย ส่วนเงื่อนไขของเจ้านั้น ข้าจะไม่มีทางยอมรับ”
นางหันไปมองจวินจิ่วชิงด้วยท่าทีเย็นชา
“ต่อให้วันนี้เจ้าจะไม่ปล่อยท่านพ่อออกมา แต่ข้าจะหาหนทางช่วยท่านออกมาให้ได้! ส่วนเรื่องอื่นนั้น…ไม่มีทางเป็นไปได้เลย!”
ใบหน้าหล่อเหลาของจวินจิ่วชิงมีความชั่วร้ายเพิ่มขึ้นหลายส่วน แต่ยังมีรอยยิ้มประดับเอาไว้อยู่เช่นเดิม
แต่ว่ารอยยิ้มนี้ไม่มีความสดใสดั่งดอกไม้ไฟ มีแต่ความเย็นยะเยือกที่แทรกเข้ามาเท่านั้น
“เจ้าคิดดีแล้วหรือ?”
เขาถามขึ้นมาอย่างเชื่องช้า
ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้พูดอันใด แต่สายตาที่มั่นคง ถือเป็นการตอบรับ
ภายในห้องนี้ เต็มไปด้วยความเงียบงัน
อากาศเหมือนถูกแช่แข็ง
หลังจากผ่านไปสักพัก จวินจิ่วชิงลุกขึ้นยืน
“ในเมื่อมันเป็นเช่นนี้ พวกเราก็ไม่จำเป็นจะต้องพูดคุยอันใดกันอีกแล้ว”
ฉู่หลิวเยว่ลุกขึ้นยืนทันที
“ที่ข้ามาวันนี้ ข้าจะต้องพาท่านพ่อกลับไปให้ได้!”
จวินจิ่วชิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เหมือนว่าจะไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของนางเลย และเขาก็พูดขึ้นเสียงเบา
“เจ้าไม่จำเป็นต้องเปลืองแรง สิ่งที่ข้าพูดไปเมื่อครู่นี้ เจ้าได้ยินไม่ชัดเจนหรือ?”
รูม่านตาของฉู่หลิวเยว่หดตัวลง
“เจ้าหมายความว่าอย่างใด!?”
จวินจิ่วชิงเอียงศีรษะ แล้วยิ้มขึ้นอย่างชั่วร้าย
“ข้าหมายความว่า…ตอนนี้ฉู่หนิงไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วไง”
เขาเหลือบสายตามองฉู่หลิวเยว่ครู่หนึ่ง
“ข้ารู้ว่าวันนี้เจ้าจะมา ดังนั้นจึงเตรียมการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว น่าเสียดาย ข้าคิดว่าเจ้ามาที่นี่อย่างเปล่าประโยชน์แล้ว หากเจ้าคิดว่าจะพาฉู่หนิงกลับไป เจ้าเปลี่ยนความคิดเสียดีกว่า หรือว่า…เจ้าจะต้องเอาชนะข้าให้ได้!”
มือที่สอดอยู่ในแขนเสื้อของฉู่หลิวเยว่กำหมัดกรอด!
“ข้ายังมีธุระต่ออีก ข้าขอตัวก่อน เจ้า…เชิญตามสบายเถอะ”
จวินจิ่วชิงพูดจบ เขาก็สาวเท้าเดินออกไป ราวกับว่าเขาไม่กังวลเลยถ้าฉู่หลิวเยว่จะเปิดกลไกทั้งหมดในห้องนี้ เพื่อตามหาฉู่หนิง
“อ่า จริงสิ”
จวินจิ่วชิงชะงักฝีเท้าไปหนึ่งก้าว จากนั้นค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา
ใบหน้าของเขาสะท้อนกับแสงจันทร์ ใบหน้าสมบูรณ์แบบ ดวงตากึ่งมืดกึ่งสว่าง
“ในเมื่อเจ้าเชื่อใจคู่หมั้นคนนั้นของเจ้าขนาดนั้น เช่นนั้นก็ไปดูเสียหน่อยเถอะ สิ่งที่เขากำลังทำในตอนนี้ เจ้าจะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน”
เมื่อพูดจบ เขาก็เดินจากไปทันที โดยไม่หันกลับมา
…
ฉู่หลิวเยว่ยืนนิ่งอยู่ภายในห้องทรงอักษรครู่หนึ่ง
จนกระทั่งเงาร่างของจวินจิ่วชิงหายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว นางก็ขมวดคิ้วขึ้น แต่ก็ยังเดินไปที่ชั้นวางหนังสือ
ด้วยประสบการณ์หนึ่งครั้งก่อนหน้านี้ของนาง กอปรกับการช่วยเหลือของเฉินอี ตอนนี้จึงสามารถปลดผนึกกลไกได้อย่างง่ายดายยิ่งขึ้น
“แกร๊ก”
ช่องทางลับถูกเปิดขึ้นมา
ด้านในนั้นว่างเปล่า อย่างที่คาด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...