ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1012
สรุปบท บทที่ 1012 หอบรรพบุรุษ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 1012 หอบรรพบุรุษ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1012 หอบรรพบุรุษ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“ไม่พ่ะย่ะค่ะ”
ชีหานรีบตอบทันที
“ตั้งแต่ท่านแยกพวกเขาทั้งสองคนและขังไว้ที่นี่แล้ว ข้าน้อยคุมขังอย่างเข้มงวด ข้าไม่ยอมปล่อยให้เขาออกจากห้องเลยแม้แต่ครึ่งก้าว”
ฉู่หลิวเยว่ชะงักไป
“สถานที่คุมขังของพวกเขาทั้งสองคน แม้ว่าจะดูเหมือนไม่ได้ใกล้ แต่เหมือนใกล้ชิดกันมาก?”
“พ่ะย่ะค่ะ”
ชีหานตอบรับหนึ่งคำ และมองนางด้วยสายตาแปลกประหลาด
“หรือว่านายท่านจะสงสัยว่า…ที่นี่มีอันใดบางอย่างผิดปกติ?”
ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้พูดอันใด
ความจริงแล้วนี่ก็เป็นเพียงการคาดเดาของนางเท่านั้น
ซั่งกวนหว่านไม่ได้แสร้งทำเป็นบ้า
แต่นางบ้าจริงๆ
แต่ก่อนที่นางจะมาที่นี่ แม้ว่าซั่งกวนหว่านจะเจ็บปวดเหลือแสน แต่นางก็แค่สิ้นหวัง ไม่ได้มีประกายบ้าคลั่ง
ถ้าหากซั่งกวนหว่านจะบ้าจริงๆ นางควรจะเป็นบ้าตั้งแต่วันมหามงคลสมรส ที่นางได้สูญเสียทุกอย่าง
แต่ที่นางเป็นอยู่ในตอนนี้ เหมือนว่ามีอันใดบางอย่างกระตุ้น
อีกทั้งตัวการในการก่อกรรมทำชั่ว…นอกจากเจียงอวี่เฉิงที่นางบ่นรำพันถึง ฉู่หลิวเยว่ก็คิดถึงคนอื่นไม่ออกแล้ว
นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไปด้านนอก
ตอนที่เดินมาถึงหน้าประตู นางก็ได้ยินเสียง “ปัง!” ดังขึ้นมาจากด้านใน
ฉู่หลิวเยว่ตกใจสะดุ้ง แล้วหันกลับไปมอง
ซั่งกวนหว่านเอาหัวโขกกับกำแพง จนเลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว!
ชีหานรีบพุ่งเข้าไปทันที ก่อนจะเอามืออังจมูก
“นายท่าน นางตายแล้ว”
ฉู่หลิวเยว่จ้องตาเขม็ง แต่ดูเหมือนไม่แปลกใจ
“ดูบาดแผลที่หัวนางสิ”
ชีหานพยักหน้า และตรวจสอบอย่างละเอียด
ทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที!
“กะโหลกของนาง ไม่เหมือนกับถูกทุบ!”
แม้ว่าจะมีรอยเลือดน่ากลัว แต่หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว ชีหานก็พบว่าบาดแผลนี้เป็นรอยกรีดที่เรียบร้อยมาก!
“…เหมือนว่าถูกใครเอามีดมากรีดกะโหลก…”
“นั่นน่ะสิ”
ฉู่หลิวเยว่ถอนสายตากลับมา
“นางกลายเป็นคนพิการตั้งนานแล้ว อีกทั้งยังถูกขังอยู่ที่นี่มาหลายวัน เกรงว่าแม้แต่แรงเดินยังจะไม่มี แล้วนางจะเอาศีรษะไปโขลกกับกำแพงได้อย่างใด?”
“ท่านหมายความว่า…มีคนวางแผนเอาไว้ล่วงหน้าอย่างนั้นหรือ?”
ชีหานขมวดคิ้วขึ้น
แต่ตำหนักฮวาหยางมีการคุ้มกันที่เข้มงวดอยู่ตลอด ตามหลักการแล้วมันไม่มีทาง…
ฉู่หลิวเยว่โบกมือ
“เจ้าจัดการศพนางไปเถอะ ข้าจะออกไปดูข้างนอกสักหน่อย”
“พ่ะย่ะค่ะ”
…
เมื่อเดินมาถึงกลางสวน จากนั้นฉู่หลิวเยว่ก็พบว่าใบไม้นั้นร่วงหล่นหมดแล้ว
นี่เพิ่งจะอยู่ในช่วงปลายฤดูร้อน ซึ่งมันไม่ควรเป็นเช่นนี้
ฉู่หลิวเยว่เดินไปที่ด้านข้างของต้นไม้ต้นนั้น แล้วมองสำรวจอยู่สักพัก
นางมองออกว่าต้นไม้เหล่านี้เริ่มเหี่ยวเฉาแล้ว
หลังจากนั้นไม่นาน ฉู่หลิวเยว่ก็เรียกกระบี่หลงหยวนออกมา ก่อนจะฟันต้นไม้ต้นนั้นให้หักในดาบเดียว
น้ำสีดำไหลออกมาทันที!
ฉู่หลิวเยว่เหวี่ยงดาบออกไปอย่างรวดเร็ว!
สายลมกวาดพัด!
สิ่งนั้นกระเด็นหล่นลงพื้น ใบหญ้าที่อยู่โดยรอบก็เริ่มเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้ว
ภายในต้นไม้ต้นนี้ ถูกอันใดบางอย่างเจาะเอาไว้ตั้งนานแล้ว!
“ใครก็ได้! มากำจัดต้นไม้เหล่านี้ออกไปให้หมด”
ทหารม้าทมิฬที่เฝ้าระวังอยู่โดยรอบรีบวิ่งตรงขึ้นมาทันที
หลังจากเกิดการวุ่นวายอยู่สักพักหนึ่ง ต้นไม้เหล่านั้นที่อยู่ในสวนก็ถูกกำจัดออกไปทั้งหมด
ต้นไม้ทุกต้นที่ถูกฉู่หลิวเยว่ตัดไปก่อนหน้านี้ ล้วนถูกเจาะจนเป็นโพรงทั้งหมดและยังมีน้ำสีดำไหลออกมาด้วย!
ต้นไม้เหล่านี้เป็นสิ่งที่สลับซับซ้อนยากที่จะแก้ไข แต่สิ่งที่ทำให้มันเชื่อมต่อกันได้อย่างสะดวกคือ พื้นดิน!
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกว่าเหมือนตัวเองจะได้เปิดเผยความลับที่ยิ่งใหญ่!
เพียงแต่ว่าด้านหน้าของนางในตอนนี้มีแต่เมฆหมอกบังตา หากต้องการจะแก้ไขปัญหา ถือว่าเป็นเรื่องที่ยากลำบากอยู่แล้ว
จากนั้นนางก็เดินกลับไปในตำหนักฮวาหยาง
“พวกเจ้าเฝ้าอยู่ที่นี่ต่อไป ส่วนคนที่เหลือตามข้ามา!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...