ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1013
สรุปบท บทที่ 1013 ร่องรอยในปีนั้น: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1013 ร่องรอยในปีนั้น – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1013 ร่องรอยในปีนั้น ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ที่นี่เป็นสถานที่ที่เผาตัวนางในเมื่อชาติที่แล้ว ไม่มีใครรู้จักที่นี่ดีไปมากกว่านางอีกแล้ว!
อากาศเหมือนจะมีกลิ่นเผาไหม้อยู่บางๆ มันทั้งหนักหน่วงและอ้างว้าง
ฉู่หลิวเยว่สาวเท้าไปด้านหน้า
หลังจากเดินไปสักพัก ตรงด้านหน้าของนางก็คือบันได
ด้านข้างบันไดมีไข่มุกธาราประทีปฝังเอาไว้อยู่หนึ่งเม็ด นั่นคือแสงสว่างที่พวกเขาเห็นเมื่อครู่นี้
หากเดินต่อไปอีกไม่นาน จะเจอกระเบื้องหยก
กระเบื้องหยกนี้มีลักษณะทรงกลมและมีรูอยู่ด้านบน
ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ใช้มือกดเข้าที่ไข่มุกธาราประทีปเม็ดนั้น
แกร๊ก!
กระเบื้องหยกค่อยๆ เคลื่อนตัวออกอย่างช้าๆ
แสงสว่างปรากฏออกมาจากรอยแยกนั้น!
ฉู่หลิวเยว่ยกมือขึ้นมาบังดวงตา เมื่อกระเบื้องหยกถูกผลักออกไปจนหมด นางก็กระโดดเข้าไปทันที!
ชีหานและคนอื่นๆ ตามเข้าไปอย่างรวดเร็ว!
…
ทันใดนั้นพวกเขาก็สามารถออกจากอุโมงค์ที่คับแคบได้แล้ว หลังจากที่สายตาปรับแสงได้แล้ว ฉู่หลิวเยว่ก็มองไปรอบๆ นางมั่นใจว่า ที่นี่คือหอบรรพกษัตริย์ของตำหนักตะวันตกแน่นอน
เนื่องจากเกิดเหตุไฟไหม้เมื่อสองปีก่อน ที่นี่จึงเหลือเพียงแต่ซากปรักหักพัง
ร่องรอยความสูญเสียมากมาย สภาพทรุดโทรม รกร้างว่างเปล่า
หลังจากที่ฉู่หลิวเยว่เกิดใหม่ นี่คือครั้งแรกที่นางมาที่นี่
นางเม้มริมฝีปาก
ในตอนนั้นนางคิดเพียงแต่ว่า นางต้องการจะตายไปพร้อมกับเจียงอวี่เฉิง แต่คิดไม่ถึงว่าเปลวเพลิงเหล่านั้นจะทำลายหอบรรพชนทั้งหมดโดยตรง
“ที่แท้อุโมงค์นี้ เป็นเส้นทางตัดผ่านจากตำหนักฮวาหยางไปยังหอบรรพกษัตริย์…”
หลังจากชีหานออกมา เขาก็มาหยุดยืนอยู่ด้านหลังของฉู่หลิวเยว่ พร้อมมองไปรอบๆ และอดพึมพำเสียงเบาไม่ได้
ที่พวกเขาทำเช่นนี้จะต้องมีจุดประสงค์อย่างแน่นอน แต่ว่า…จุดประสงค์เหล่านั้นคืออันใด?
ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดถึงคำถามนี้
นางก้มหน้ามองกระเบื้องหยกแผ่นนั้นอย่างละเอียด นางสามารถมองเห็นเพราะขอบที่สึกหรอได้อย่างชัดเจน
อุโมงค์นี้…บางทีอาจจะมีก่อนหน้านี้มานานแล้ว!
หอบรรพชน โดยเฉพาะหอบรรพกษัตริย์ คนทั่วไปไม่สามารถเข้าใกล้ได้
แล้วเหตุใดพวกเขาถึงเสี่ยงขุดอุโมงค์เส้นทางนี้ขึ้นมา?
ความจริงแล้วในเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ฉู่หลิวเยว่ก็ไม่เข้าใจมาโดยตลอด
หากพวกเขาต้องการจะฆ่านาง ความจริงแล้วก็มีสถานที่มากมายให้ลงมือ แต่เหตุใดถึงต้องเลือกที่หอบรรพกษัตริย์
…
ฉู่หลิวเยว่นิ่งเงียบไปสักพักหนึ่ง แต่ก็ไม่พบเบาะแสอันใด
ทุกอย่างที่นี่ถูกเผาไหม้จนวอดวายไปหมดแล้ว
อีกทั้งหอบรรพกษัตริย์เป็นสถานที่ที่สำคัญ แม้ว่าซั่งกวนหว่านจะเดินออกมาจากอุโมงค์อย่างเงียบ ๆ แต่นางก็ต้องใช้ความระมัดระวังอย่างมาก
หลังจากมองภายในห้องอยู่ครู่หนึ่ง ฉู่หลิวเยว่ก็เดินออกมา แล้วตรงไปที่ตำหนักใหญ่
หลังจากที่เดินออกมา ฉู่หลิวเยว่ก็พบร่องรอยการซ่อมแซมที่สดใหม่มากอยู่ด้านนอกตำหนักตะวันตก
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นคำสั่งของซั่งกวนหว่าน
เพียงแต่ยังไม่ทันได้ซ่อมแซมเสร็จ ซั่งกวนหว่านก็เกิดเรื่องเสียก่อน เรื่องของฝั่งทางด้านนี้ จึงยืดเยื้อออกไปเช่นนี้
เมื่อกลับมาดูอีกครั้งทำให้คนอื่นรู้สึกปลงตกอย่างมาก
ฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่หน้าประตูครู่หนึ่ง จากนั้นนางก็รู้สึกว่ามีอันใดบางอย่างหยดลงบนใบหน้าของนาง
นางเงยหน้าขึ้นไปมอง ไม่รู้ว่าท้องฟ้ากลายเป็นสีมืดครึ้มไปตั้งแต่เมื่อไร อีกทั้งในตอนนี้ฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมาแล้ว
หลังจากนั้นไม่นาน ฝนก็ตกลงมาเป็นสาย เหมือนดั่งเส้นไหมจำนวนนับไม่ถ้วน พร้อมดึงฟ้าดินให้เชื่อมเข้าด้วยกัน
ฉู่หลิวเยว่มองตรงไป
ตำหนักหลักของหอบรรพกษัตริย์ที่เคยถูกไฟเผาไหม้ เมื่อดูจากด้านนอกแล้ว ทุกอย่างยังคงรักษาไว้ได้อย่างดีเยี่ยม
เพราะว่าองค์ปฐมกษัตริย์เคยวางค่ายกลเอาไว้ที่ด้านนอกของหอบรรพชนตั้งแต่ในปีนั้นแล้ว
หากเกิดเรื่องอันตราย ค่ายกลนั้นจะทำงานทันที
น่าเสียดายที่เปลวเพลิงในปีนั้นเกิดขึ้นจากด้านใน
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...