ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1017
สรุปบท บทที่ 1017 รอไม่ได้: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1017 รอไม่ได้ – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1017 รอไม่ได้ ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ฉู่หลิวเยว่กวาดอากาศ
กายเนื้อของเจียงอวี่เฉิงถูกทำลายอย่างรวดเร็ว สุดท้ายก็เหลือเพียงกองเลือดสีดำเท่านั้น
มีอันใดบางอย่างพวยพุ่งอยู่ภายใน อีกทั้งหายไปอย่างรวดเร็ว
ตอนที่ฉู่หลิวเยว่รีบเข้ามา กองเลือดนั้นก็แห้งกรังหมดแล้ว มีเพียงกลิ่นอายของความตายที่กระจายอย่างเข้มข้น!
“ดูเหมือนว่าฝ่ายตรงข้ามจะเตรียมการมาเป็นเวลานาน เขาถึงสามารถพรากวิญญาณของเจียงอวี่เฉิงไปได้โดยตรง และทำให้เขาหนีไปได้อย่างรวดเร็ว”
องค์ปฐมกษัตริย์พูดขึ้นเสียงเรียบ
นางจ้องมองมันตาเขม็ง แววตาเย็นชามากขึ้น
“ลงมือได้รวดเร็วมาก…”
ฝั่งของนางเพิ่งสังเกตเห็นถึงสัญญาณ แต่อีกฝ่ายก็ลงมืออย่างไม่ลังเลเลย!
เห็นได้อย่างชัดเจนว่า อีกฝ่ายนั้นแข็งแกร่งกว่าที่นางคิดไว้เสียอีก อีกทั้งยังมีความระวังตัวสูงมาก!
ไม่อย่างนั้นเจียงอวี่เฉิงจะไม่มีทางถูกจัดการได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้!
เบาะแสนี้ ถูกตัดขาดไปอีกแล้ว!
“นังหนูไม่ต้องกังวลไป กายเนื้อของเจียงอวี่เฉิงถูกทำลาย ต่อให้มีวิญญาณ แต่พลังปราณตั้งต้นก็ได้รับความเสียหายร้ายแรง หากไม่สามารถเลี้ยงดูอย่างดี ต่อให้เจอกายเนื้อที่เหมาะสม ชาตินี้ทั้งชาติเขาก็จะต้องกลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนที่โดดเดี่ยวแล้ว”
“น่าเสียดายที่ไม่สามารถฆ่าเขาได้ด้วยมือตัวเอง…”
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพึมพำเสียงเบา
“ตอนนี้การฆ่าเขาหรือไม่นั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญก็คือ…ต้องค้นหาว่าใครอยู่เบื้องหลัง! เพราะนั่นคือคนที่คิดจะทำร้ายเจ้าตัวจริง!”
ฉู่หลิวเยว่ถอนหายใจออกมาเบาๆ และพยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นก็ถามขึ้นว่า
“องค์ไท่จู่ นอกจากที่นี่แล้ว ท่านสามารถมองเห็นอันใดได้บ้าง?”
“ฝ่ายตรงข้ามอำพรางวิธีลงมืออย่างมาก อีกทั้งเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนไม่ธรรมดา…หากต้องการจะสืบค้น เกรงว่าจะเป็นเรื่องยาก”
น้ำเสียงขององค์ปฐมกษัตริย์เคร่งขรึม
“เลือดสีดำและกลิ่นอายความตายเข้มข้นนั้น เป็นกุญแจดอกสำคัญ หากต้องการตามหาสถานที่ ก็มีเพียงหนทางเดียวเท่านั้น บางที…อาจจะต้องไปอาณาจักรเสิ่นซวี่ด้วยตัวเอง”
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า
ต่อให้องค์ปฐมกษัตริย์ไม่พูด นางก็จะไปอยู่แล้ว
นางมีลางสังหรณ์บางอย่าง ในช่วงเวลาที่นางสูญเสียความทรงจำ น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับอาณาจักรเสิ่นซวี่แน่นอน!
“แล้วให้เขาหนีไปแบบนี้หรือ น่าเสียดายออก”
ฉู่หลิวเยว่พูดขึ้น จากนั้นก็ใช้เปลวไฟทำความสะอาดบริเวณนั้นทันที
…
ภายในวันเดียวกัน ซั่งกวนหว่านเสียชีวิต เจียงอวี่เฉิงระเบิดตัวเองและหนีไป
นักโทษทั้งสองคนที่ถูกคุมขังอยู่ในตำหนักฮวาหยาง หายไปโดยไร้ร่องรอย
ตอนที่ฉู่หลิวเยว่กลับมายังตำหนักของตัวเองก็ดึกมากแล้ว
หลังจากนางล้างเนื้อล้างตัว เดิมทีนางคิดจะพักผ่อน แต่เมื่อล้มตัวนอนลงบนเตียง กลับนอนไม่หลับ
นางพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงครู่หนึ่ง จากนั้นก็ลุกขึ้นมานั่ง
อันที่จริงวันนี้วันเดียว นางผ่านเรื่องราวมามากมาย ไม่ว่าจะเป็นจิตวิญญาณหรือร่างกาย ต่างรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างมาก
แต่ภายในสมองของนาง กลับเหมือนเชือกที่ตึง ไม่ว่าอย่างใดก็ไม่สามารถผ่อนลงได้
ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หยิบหนังสือออกมา
มันเป็นบันทึกชีวิตประจำวันแปลกๆ ที่นางเจอบนชั้นหนังสือในตอนนั้น
นางรู้สึกอยู่เสมอว่าหนังสือเล่มนี้มีความสำคัญต่อนางมาก
ดังนั้นตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา นางจึงพกหนังสือเล่มนี้ติดตัวไปด้วยเสมอโนเวลพีดีเอฟ
นางพลิกอ่านอย่างละเอียด แต่ก็ยังไม่เข้าใจ
ตอนที่นางพลิกไปหน้าสุดท้าย นางก็เห็นตัวอักษรบรรทัดหนึ่งอีกแล้ว
“รัชศกซินหยวนลี่…”
ฉู่หลิวเยว่พึมพำเสียงต่ำ
หรือว่าจะเป็นรัชศกของอาณาจักรเสิ่นซวี่…
เมื่อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ฉู่หลิวเยว่ก็วางหนังสือกลับไป และกลับไปนั่งสมาธิ เริ่มต้นบำเพ็ญเพียรอีกครั้ง
หลังจากพลังดั้งเดิมภายในร่างกายเริ่มโคจรจักรวาล[1]แล้ว ความวุ่นวายในใจของนางก็สงบลง
…
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...