ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1042
สรุปบท บทที่ 1042 ลางสังหรณ์: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1042 ลางสังหรณ์ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1042 ลางสังหรณ์ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตู๋กูโม่เป่าเริ่มสัมผัสได้ถึงลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวที่แผ่ออกมาจางๆ
และเขาฉลาดพอที่จะไม่พูดถึงประเด็นนี้อีก
เวลานังหนูนี่คลั่งแล้วน่ากลัวมาก
หรือไม่ก็ให้หรงซิวมารับผิดไปคนเดียวเถอะ!
ในเมื่อเขาทำผิด ก็ต้องแก้ไขเอง!
ในเมื่อเขาโกหก ก็ต้องรับผิดชอบ!
ฉู๋หลิวเยว่ตรวจนับสมุนไพรและจัดเรียงสิ่งต่างๆ ให้เป็นระเบียบ พลางเหลือบมองตู๋กูโม่เป่าแวบหนึ่ง แล้วถามด้วยรอยยิ้มที่ดูเหมือนจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม
“เจ้าว่าเช่นนั้นหรือไม่ พี่เป่า?”
ตู๋กูโม่เป่าพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ
“อือ”
พรึบ!
พลันมีเปลวไฟสีแดงฉานจำนวนมากลุกซู่ขึ้นในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์!
ตู๋กูโม่เป่าตากระตุกยิบ
“แต่จะดีร้ายอย่างใด ก็ยังใช้ชื่อเดิมอยู่ดี”
ฉู่หลิวเยว่ใช้มือข้างหนึ่งควบคุมเปลวไฟในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ และใช้มืออีกข้างโยนผลว่านเซียงเซียนสีแดงชาดขนาดเท่ากำปั้นลงไปหม้อ
เปลวไฟสีแดงลุกโชนขึ้นมาทันทีและกลืนกินมันจนหมดสิ้น!
ในไม่ช้า ผลว่านเซียงเซียนก็ถูกสกัดเป็นผงสีแดงอ่อนจำนวนมาก
กลิ่นหอมหวานและขมจางๆ อบอวลอยู่ในอากาศ
“มิเช่นนั้น ท่ามกลางโลกอันกว้างใหญ่เช่นนี้ ต่อให้อยากหาอย่างใดก็หาไม่เจอแน่ๆ”
ฉู่หลิวเยว่ยกยิ้มมุมปากเล็กๆ พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงเนือยๆ เสมือนหยอกล้อ
เปลวไฟในหม้อโบกสะบัดพลิ้วไหวประหนึ่งร่ายร่ำ และสะท้อนเข้านัยน์ตาของนาง ทำให้คนที่มองอยู่เดาความคิดของนางไม่ได้
จู่ๆ ตู๋กูโม่เป่าก็เริ่มเสียใจที่ตามนางเข้ามา
ความจริงรออยู่ข้างนอกก็ดีนะ?
“พี่เป่า เจ้าบอกว่าข้าสูญเสียความทรงจำ แต่แล้วเหตุใดคนทั้งโลกถึงรู้ แต่ข้าไม่รู้ล่ะ?”
ฉู่หลิวเยว่เอ่ยถามอย่างเกียจคร้าน พลางโยนสมุนไพรชิ้นที่สองเข้าไป
มันคือรากซังเอ่อร์ที่หนาเกือบเท่าแขน
เปลวไฟสีแดงในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์แยกออกเป็นสองส่วนทันที แล้วห่อหุ้มมันไว้แน่น! ก่อนจะบีบอัดด้วยความเร็วและเผาไหม้อย่างบ้าคลั่ง!
เกิดเสียงแตกหักดังขึ้น พลันผิวรากซังเอ่อร์ที่เดิมทีเป็นสีเขียวและอ่อนนุ่มก็แห้งลงอย่างรวดเร็ว
ก่อนจะมีน้ำสีแดงสดไหลออกมาจากตัวรากแห้งเหี่ยวทีละหยด!
ตู๋กูโม่เป่ามองบานประตูที่ปิดอยู่ และค่ายกลโปร่งแสงนี้อย่างเงียบเชียบ
ถ้าเขาไม่ใช้พลังปราณดั้งเดิม ก็จะเปิดค่ายกลนี่ออกไปไม่ได้
“พี่เป่า ไฉนถึงไม่พูดอันใดสักคำ?”
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วหันไปมองเขา
ตู๋กูโม่เป่าเปลี่ยนท่านั่งแล้วหันหน้าออกไปอีกทาง
“เจ้าจะได้รู้ในสิ่งที่ควรรู้แน่นอน”
พูดเช่นนี้ก็เหมือนไม่พูดเสียดีกว่า
ฉู่หลิวเยว่โค้งริมฝีปากขึ้นนิดๆ แต่หาได้สนใจไม่
นางไม่ได้คาดหวังว่าจะได้ความอันใดจากตู๋กูโม่เป่าอยู่แล้ว
ถ้าเขาอยากพูดก็คงพูดมันออกมาตั้งนานแล้ว ไยจักต้องรอถึงตอนนี้?
หากแต่สิ่งนี้ทำให้นางมั่นใจมากขึ้นว่า เขารู้จักตัวตนของหรงซิวในฐานะ “โอรสสวรรค์” มาตั้งแต่แรกแล้ว
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...