ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1046
สรุปบท บทที่ 1046 อคติ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1046 อคติ – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1046 อคติ ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
การปรากฏตัวของหลินจือเฟย ทำลายสถานการณ์ที่กำลังเข้าตาจนอยู่ตอนนี้
เมื่อหลินเทียนเฟิงเรียกสติกลับคืนมาได้ ก็มองมายังฉู่หลิวเยว่ด้วยท่าทีที่สับสน
“คุณหนูตู๋กูไปช่วยจือเฟยก่อนเถิด”
ฉู่หลิวเยว่ยิ้มบางประหนึ่งมิได้ยิ้ม แล้วเอ่ยตอบกลับทันควัน
“โอ้? เช่นนั้นเรื่องของคุณชายหลู่…”
“สำหรับเรื่องนี้ ประมุขหลินอย่างข้าจะเป็นคนจัดการเอง คุณหนูตู๋กู…มิต้องเป็นกังวล”
แม้ว่าเสียงของหลินเทียนเฟิงจะไม่ดังนัก แต่น้ำเสียงของเขากลับฉายแววความสง่างามที่ไม่อาจฝ่าฝืนได้
“เช่นนั้นก็ขอบพระคุณ ประมุขหลินมาก”
ได้ยินดังนั้นฉู่หลิวเยว่ก็ยิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป
หลู่อี้ที่ยืนอยู่ข้างๆ พานใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
เอ่อ นี่พวกเขาไม่คิดจะวางแผนสืบสาวหาความผิดของตู๋กูเยว่แล้วกระนั้นหรือ?
“พี่เขย นางทำร้ายคนของข้าไปร่วมแปดคน แล้วเหตุใดจึงปล่อยให้เรื่องมันจบเช่นนี้เล่า!”
หลู่อี้ว่าพลางไล่ตามไป
หลินเทียนเฟิงขมวดคิ้วมุ่น
หลู่อวี้เออร์รู้สึกใจไม่ดี จึงรีบยื่นมือออกไปดึงหลู่อี้กลับมาไว้ได้ทันควัน ก่อนจะเรียกเตือนสติเขา
“หลู่อี้! คุณหนูตู๋กูเป็นเซียนหมอของจือเฟย ลำพังบนบ่าของนางก็แบกภาระอันหนักอึ้งไว้มากพอแล้ว เจ้าจะมาก่อปัญหาอันใดมิได้อีก!”
ได้ยินดังนั้น ในที่สุดหลู่อี้ก็เข้าใจเสียทีว่าเหตุใดเรื่องนี้จึงไม่ชอบมาพากล
เขาอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามอย่างไม่อยากจะไม่เชื่อ
“พี่สาว นี่ท่านพูดกระไร ตู๋กูเยว่…นาง…
นางคือเซียนหมอที่มาเยือนหน้าประตูจวนเพื่อจะช่วยรักษาหลินจือเฟยหรือ!”
“ก็นางน่ะสิ!”
นี่ยังไม่ชัดเจนพออีกหรือ!
หลู่อี้ตะลึงไปชั่วขณะ
“เอ่อ เป็นไปได้เยี่ยงไร…”
เมื่อสองวันก่อน ตอนที่เขาเพิ่งได้พบนางผู้นั้น นางยังเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่ไร้ตัวตนและภูมิหลังอยู่เลย แต่ผ่านไปแค่ไม่กี่ชั่วยาม นางจักกลายเป็นเซียนหมอของหลินจือเฟยไปเสียแล้ว!
เป็นนางนี่เองที่ได้เข้าร่วมงานวันคล้ายวันประสูติของโอรสสวรรค์ ในฐานะผู้ติดตามของตระกูลหลิน!
ความจริงที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันทำให้สมองของหลู่อี้ขาวโพลน
แม้ว่าเขาจะเป็นคนหุนหันพลันแล่นและเจ้าอารมณ์ แต่ก็มิใช่ผู้ที่จะไร้ปัญญาเสียทีเดียว
หากนางเป็นเซียนหมอผู้อื่นคงจะแล้วไป แต่บัดนี้ นางคือเซียนหมอของหลินจือเฟย!
อีกอย่าง ดูท่าแล้วหลินเทียนเฟิงค่อนข้างจะเชื่อใจและคอยปกป้องนางอยู่ไม่น้อย!
หรือแม้แต่หลินจือเฟยเองก็ออกหน้ารับแทนนางด้วย ซึ่งเป็นอันใดที่หาได้ยากนัก!
หลู่อี้รู้ดีว่าที่หน้าผาแดนสวรรค์แห่งนี้เขาดูเหมือนพวกไร้กฎเกณฑ์ แต่ความจริงแล้วเขาก็แค่อาศัยบุญบารมีของตระกูลหลินเท่านั้น
ไม่ว่าจะเป็นหลินเทียนเฟิงหรือหลินจือเฟย ก็ล้วนไม่ใช่ผู้ที่เขาควรจะไปรุกรานแบบโจ่งแจ้งอย่างแน่นอน!
หลังจากที่รอฉู่หลิวเยว่จากไป หลินเทียนเฟิงก็มองไปยังทั้งสองคน
ก่อนจะผละตัวออกจากเรียวแขนของหลู่อวี้เออร์ด้วยสีหน้าเรียบเฉย
หัวใจของหลู่อวี้เออร์จมดิ่งลง นางเกลียดตัวเองที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้ถามให้ชัดเจน จนทำให้เกิดเหตุการณ์ใหญ่โตเช่นนี้ต่อหน้าหลินเทียนเฟิง!
“อวี้เออร์ เจ้ารู้เรื่องนี้มาก่อนหรือไม่?”
หลินเทียนเฟิงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
“ข้า ข้าไม่รู้!”
อวี้เออร์ปฏิเสธในสภาวะน้ำตาคลอเบ้าทันควัน
“ก่อนหน้าที่ข้าถามเขา เขาเอาแต่ปฏิเสธที่จะพูด บอกเพียงว่าจะต้องพบคุณท่านเสียก่อน และขอให้ยืนหยัดในความถูกต้องเขาถึงจะยอมพูด ผู้ใดเล่าจักรู้ว่ามันจะเป็นเช่นนี้”
หากว่านางรู้ก่อนเขา แล้วนางจะพาหลู่อวี้มาที่นี่เหตุใด!
หลินเทียนเฟิงไม่ได้สนใจความเศร้าโศกของนางนัก
แน่นอนว่านางเองก็ไม่รู้จริงๆ มิเช่นนั้นคงไม่กระทำเรื่องอุกอาจเยี่ยงนี้
หลินเทียนเฟิงไม่ได้ให้ความสนใจกับหลู่อวี้เออร์มาก และหันไปมองหลู่อี้แทน
หลู่อี้ตัวสั่นเทิ้ม
“เมื่อครู่เจ้าบอกว่าตู๋กูเยว่ทำร้ายคนของเจ้าร่วมแปดคนอย่างนั้นหรือ?”
หลินเทียนเฟิงเอ่ยถาม
หลู่อี้ลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นตระหนก ก่อนจะพยักหน้า
หลินเทียนเฟิงจ้องมองเขานิ่งๆ ไม่ไหวติง
“เช่นนั้นเจ้าก็ว่ามาสิ ว่าเจ้าส่งคนแปดคนไปจัดการกับนางได้อย่างใด!”
…
“ขอบพระคุณ คุณชายสี่ที่ออกปากช่วยเหลือข้า”
หลังจากเดินเข้าไปในห้อง ฉู่หลิวเยว่จึงถือโอกาสเอ่ยคำขอบคุณ
หลินจือเฟยนั่งลงด้วยสีหน้านิ่งเรียบเช่นเคย
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...