ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1073
เจียงจื่อหยวน…พ่ายแพ้!
อวี๋มั่วยกมือขึ้นเพื่อเขียน
“เจียงจื่อหยวนจากเซียนสุ่ยหลิง : สี่สิบสามก้าว!”
ตัวเลขนี้มากกว่าผู้หญิงคนก่อนหน้า นับว่าเป็นตัวเลขที่ดีที่สุด แต่ยังไม่สามารถทำให้หรงซิวลงมือด้วยตัวเองได้
พรึ่บ…
หมากที่อยู่บนกระดานหายไปในชั่วพริบตา และกลับคืนสู่สภาพเดิม
ท้องพระโรงเงียบกริบ
สายตาของทุกคน หันไปมองกระดานหมากรุกจากนั้นก็หันไปมองเจียงจื่อหยวน
เจียงจื่อหยวนรู้สึกเหมือนมีหนามทิ่มแทงอยู่ด้านหลัง บนใบหน้าก็รู้สึกปวดแสบปวดร้อน
นางมองไปที่กระดานหมากรุกที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ
เป็นแบบนี้ไปได้อย่างใด?
กระดานหมากรุกตานี้ยากมาก หากเป็นคนอื่น เกรงว่าจะทำไม่ได้เช่นนางแน่นอน!
ดังนั้นนางถึงมั่นใจว่า ถึงคราวที่หรงซิวจะต้องลงมือด้วยตัวเองแล้ว แต่ว่า…
เปล่าเลย!
นั่นหมายความว่า ต้องมีใครบางคนเคยใช้วิถีการวางหมากแบบนี้ไปแล้ว และจำนวนก้าวยังมากกว่านางอีกด้วย!
แต่คนคนนั้นคือใครกัน?
หรือว่าจะเป็นท่านประมุข หรือผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหก?
เจียงจื่อหยวนเดาไม่ออก
“เอาล่ะจื่อหยวน เจ้าได้ที่หนึ่งแล้ว ดังนั้นอย่าคิดมากเรื่องอื่นเลย”
เจียงเห่อเทียนพูดปลอบใจ
ลูกสาวก็เหมือนพ่อ
เขาย่อมรู้ดีว่าภายในใจของเจียงจื่อหยวนตอนนี้ไม่มีความสุข และรู้สึกน้อยใจอย่างมาก
นางน่าจะต้องการรอจนกว่าหรงซิวจะลงมือ และทั้งสองคนก็เล่นด้วยกัน…
เจียงจื่อหยวนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วฝืนยิ้มออกมา
“ขอบคุณเจ้าค่ะท่านพ่อ ลูกทราบแล้ว”
เพียงแค่นางรู้สึกเสียใจเท่านั้น
หรงซิวมีทักษะในการเล่นหมากรุกได้อย่างยอดเยี่ยม เรื่องนี้นางรู้ตั้งนานแล้ว
น่าเสียดายที่นางไม่เคยเล่นหมากรุกกับเขาอย่างจริงจังเลย
ส่วนใหญ่แล้วเขามักจะเล่นหมากรุกกับท่านประมุข ส่วนนางก็นั่งอยู่ข้างๆ
นางมองมันอย่างกระตือรือร้นทุกครั้ง
นางต้องการที่จะตั้งกระดานหมากรุกเพื่อให้ได้มีช่วงเวลาที่ดีต่อกัน แต่เขามักจะปฏิเสธด้วยเหตุผลอันใดสักอย่างเสมอ
เดิมทีนางคิดว่าจะสามารถฉวยโอกาสในวันนี้…
เจียงเห่อเทียนกล่าวปลอบใจเสียงต่ำ
“ฝ่าบาทมีความสามารถเช่นนี้ ตอนนี้เจ้ายังคงห่างฉันอยู่ หลังจากนี้รอเจ้ามาพระราชวังเมฆาสวรรค์ ก็เรียนรู้กับฝ่าบาทเยอะๆ”
ในตอนแรกเจียงจื่อหยวนมีท่าทางไม่ยินยอม แต่ทันใดนั้นก็มีสีหน้าเขินอายปรากฏขึ้น
หลังจากนั้นนางก็พยักหน้าอย่างจริงจัง
“อื้อ ลูกทราบแล้ว”
ฉู่หลิวเยว่ที่นั่งเท้าคางอย่างเกียจคร้าน ในตอนนั้นนางก็เลิกคิ้วขึ้นมา
หื้อ?
หลังจากนี้?
มาที่พระราชวังเมฆาสวรรค์?
เรียนรู้กับฝ่าบาทให้มากๆ?
ริมฝีปากของฉู่หลิวเยว่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม
คิดว่าหลังจากนี้จะไม่มีใครสู้นางได้แล้วหรือ?
เยี่ยนชิงกวาดสายตามองทุกคน
“ยังมีใครจะประลองต่ออีกหรือไม่?”
เงียบกริบ
“หึๆ ใต้เท้าเยี่ยนชิง คนที่ตั้งใจอยากจะลอง เมื่อครู่นี้ก็ขึ้นไปลองหมดแล้ว อีกทั้งคะแนนที่ดีที่สุดในตอนนี้ก็ออกมาแล้ว ถ้าคิดว่า ด่านนี้ควรจะจบได้แล้วละมั้ง?”
เจียงเห่อเทียนหัวเราะแล้วพูด
แม้ว่าใบหน้าของเขาจะดูเป็นมิตร แต่น้ำเสียงของเขานั้นหนักแน่นอย่างมาก ไม่เหลือที่ว่างให้คนอื่นได้โต้เถียงเลย
“ช้าก่อน”
ทันใดนั้นเสียงของแม่นางคนหนึ่งก็ดังขึ้นทำลายความเงียบงัน
ริมฝีปากของฉู่หลิวเยว่ยกขึ้น
รักษารอยยิ้มอยู่สามส่วน
“ข้าเองก็อยากจะลองเหมือนกัน”
…
“เจ้าน่ะหรือ?”
เจียงเห่อเทียนถามกลับทันที พร้อมมองนางด้วยสายตาสงสัย
กระดานหมากรุกนี้มันยากแค่ไหน ทุกคนก็เห็นด้วยตามาแล้ว
แต่ถ้าขึ้นมาในตอนนี้ ก็เท่ากับหาเรื่องให้ตัวเองขายหน้าไม่ใช่หรือ?
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้ว
“เหตุใด ไม่ได้หรือ?”
“ได้ๆ ได้แน่นอนอยู่แล้ว!”
ฉู่หลิวเยว่ลงหมากต่ออย่างไม่ลังเล!
หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็ต้องตกใจเมื่อพบว่า ตอนที่นางวางหมาก เหมือนว่านางแทบจะไม่ต้องใช้ความคิดเลย การเคลื่อนไหวรวดเร็วจนทำให้คนเดือดดาล!
ในตอนนั้นเอง หมากสีทองที่อยู่บนกระดานยังไม่ทันได้วางเสร็จ ฉู่หลิวเยว่ก็วางหมากลงไปต่อแล้ว!
“เหตุ เหตุใดถึงได้เร็วขนาดนี้? นางคงไม่ได้วางแต่สุ่มๆ ใช่หรือไม่?”
คนจำนวนไม่น้อยเริ่มตั้งคำถามขึ้น
“ไม่หรอกมั้ง กระดานหมากรุกมันก็ยังไม่ขยับเลยไม่ใช่หรือ?”
“นางไม่ได้วางอย่างส่งๆ นาง…มีไหวพริบจริงๆ! ความคิดว่องไว สามารถพลิกแพลง ยืดหยุ่น…นี่…ความสามารถระดับนี้เกรงว่าจะเหนือกว่าคุณหนูใหญ่…”
ในตอนนั้นเองสีหน้าของเจียงจื่อหยวนก็เปลี่ยนจากความไม่พอใจเป็นประหลาดใจ
แน่นอนว่านางสามารถมองออก ระดับของตู๋กูเยว่ผู้นี้ เหนือกว่านาง!
อีกทั้งไม่ได้เหนือกว่าแค่เล็กน้อย!
นางจ้องไปที่กระดานหมากรุกนั้นตาเขม็ง
ในตอนแรกนางสามารถมองตามทัน แต่เมื่อเวลาผ่านไป การวางหมากก็ซับซ้อนมากขึ้น แต่ละก้าวนางจำเป็นจะต้องใช้เวลาคิดสักพัก
แต่คาดไม่ถึงว่าตู๋กูเยว่จะไม่หยุดคิดเลยสักนิด!
หลังจากนั้นไม่นาน สมองของเจียงจื่อหยวนก็เริ่มสับสน
“นางกำลังจะเดินเกินสี่สิบสามก้าว!”
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกนขึ้นมา
“หากนางเดินอีกก้าวเดียว นางก็จะชนะคุณหนูใหญ่เจียงแล้ว!”
เสียงนั้นยังไม่ทันได้พูดจบ ฉู่หลิวเยว่สะบัดข้อมืออีกครั้งโดยไม่ลังเล และวางหมากลงไปอีกครั้ง!
คนจำนวนไม่น้อยอ้าปากค้าง
…คะแนนของตู๋กูเยว่มากกว่าเจียงจื่อหยวนแล้ว!
“พระเจ้า ดูไม่ออกเลยจริงๆ ว่าตู๋กูเยว่ผู้นั้น แต่ว่า…ตอนนี้นางยังมีท่าทางผ่อนคลายอยู่เลยไม่ใช่หรือ หากจะทำให้ฝ่าบาทลงมือ ก็คงจะไม่ใช่เรื่องยาก?”
“แม้กระทั่งคุณหนูใหญ่เจียง ก็ยังไม่สามารถทำได้ แต่ตู๋กูเยว่กลับทำสำเร็จ นั่นก็หมายความว่า…”
เจียงจื่อหยวนกัดริมฝีปาก
…
ฉู่หลิวเยว่ไม่เคยใส่ใจสิ่งต่างๆ รอบตัว
สิ่งที่นางสนใจในตอนนี้มีเพียงแต่กระดานหมากรุกอันใหญ่ และ…หรงซิวเท่านั้น!
พรึ่บ!
นางวางหมากลง!
ในครั้งนี้บนกระดานหมากรุกไม่มีหมากสีทองปรากฏขึ้นอีกแล้ว!
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้น และมองไปทางชายหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วยิ้มออกมาอย่างสดใส
“ฝ่าบาท เชิญ!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...