ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 108

แขนเรียวยาวของหรงซิวเหยียดออกไปเพื่อต้องการดึงนางเข้าหา

ฉู่หลิวเยว่เลิกคิ้วเล็กน้อย เมื่อนางพลาดท่าเสียที นางก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

“องค์ชายต้องการทำสิ่งใด”

หรงซิวจ้องนัยน์ตาดำขลับอันเจ้าเล่ห์ราวกับปีศาจจิ้งจอกของนางก่อนจะถอนหายใจเบาๆ แล้วหัวเราะเสียงทุ้มต่ำ

“ข้าทำอะไรเจ้าไม่ได้จริงๆ…”

ยังไม่ทันสิ้นเสียง เขาก็ขยับตัวเล็กน้อยแล้วยื่นมือไปรวบข้อมือทั้งสองของนางด้วยความรวดเร็ว จากนั้นใช้มือข้างหนึ่งจับนางไว้ด้วยความอ่อนโยนและทะนุถนอม ขณะเดียวกันก็ใช้มืออีกข้างหนึ่งอ้อมไปเล็กน้อย นิ้วเรียวยาวของเขาค่อยๆ เกี่ยวขึ้นมาเบาๆ จนในที่สุดมีดคมไร้เทียมทานเล่มนั้นก็ตกมาอยู่ในมือของเขาได้สำเร็จ

ฉู่หลิวเยว่ต้องการขัดขืน อย่างไรก็ตาม พลังของหรงซิวนั้นแข็งแกร่งเกินไป นางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย นางทำได้เพียงถลึงตาดูฝ่ายตรงข้ามแย่งชิงสิ่งของของนางไปต่อหน้าต่อตา

เสียงหัวเราะทุ้มต่ำดังมาจากลำคอของหรงซิว เสียงนั้นช่างล้ำลึกและหวานใสราวกับสายลมที่พัดผ่านสายพิณ

หลังจากนั้นหรงซิวก็เก็บมีดบิน ทันใดนั้นร่างของเขาก็เอนเอียงและหงายหลังล้มตึง!

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจน ฉู่หลิวเยว่ไม่ทันตั้งตัว และได้ยินเสียงของร่างกายที่ตกกระทบกับเตียง ซึ่งฟังแล้วทำให้คนรู้สึกเจ็บแทน

แทบจะในเวลาเดียวกัน ฉู่หลิวก็ถูกเขาลากไปข้างหน้าด้วยเช่นกัน!