ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 111

วินาทีต่อมาราวกับมีเปลวเพลิงลุกโชนบ้าคลั่งใต้ฝ่ามือของนางที่วางบนประตู

ในชั่วพริบตา เปลวเพลิงก็ลามไปตามฝ่ามือและทั่วร่างของนางอย่างรวดเร็ว!

ทันใดนั้นรอบตัวนางก็ถูกแผดเผาด้วยอุณหภูมิที่ร้อนลวก

ทุกตารางนิ้วของร่างกายนางราวกับถูกไฟบรรลัยกัลป์แผดเผา

อวัยวะภายในเหมือนถูกบางสิ่งบีบรัดจนแน่น เจ็บปวดไปถึงขั้วหัวใจ!

ฉู่หลิวเยว่ทั้งตกใจทั้งโกรธเกรี้ยว เปลวไฟนี้ต้องการแผดเผาให้นางตายไป

นางต้องการหนี ก่อนจะพบว่าตนเองนั้นไม่สามารถขยับได้เลย ดูเหมือนทั้งร่างของนางจะถูกควบคุมอย่างแน่นหนา!

และเปลวไฟนั้นได้ลุกลามไปทั่วสรรพางค์กายอย่างรวดเร็วแล้วกำลังจะลามไปถึงจุดตันเถียนของนาง!

เจตนาฆ่าที่น่าสะพรึงกลัวนั้นทำให้ฉู่หลิวเยว่ขนลุก

ตันเถียนเป็นตำแหน่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้ฝึกยุทธ์ เมื่อได้รับความเสียหายก็จะไม่สามารถฝึกยุทธ์ได้อีกไปตลอดชีวิต!

แต่มันกำลังจะลุกลามไปถึงตรงนั้น!

ในขณะที่พลังอันแข็งแกร่งนั้นกำลังจะไหลลงในจุดตันเถียน หยดน้ำที่ลอยอยู่ในจุดตันเถียนของฉู่หลิวเยว่อย่างเงียบสงบก็หมุนตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว!

ตู้ม!

แรงบีบอัดที่ไร้รูปร่างระเบิดออกมาจากภายในร่างกายของฉู่หลิวเยว่แล้วพุ่งออกไปทันที

ฉู่หลิวเยว่สามารถสัมผัสได้ถึงการปะทะกันอย่างรุนแรงระหว่างพลังทั้งสอง จากนั้นพลังอันน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของนาง!

เวลานี้ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเหมือนมีหินหนืดร้อนลวกปะทุขึ้นในร่างกายของตนเอง ไม่มีที่ใดที่ไม่เจ็บปวด

โชคดีที่พลังของหยดน้ำที่ปล่อยออกมานั้นแข็งแกร่งมาก จนแทบจะสามารถสยบพลังที่กำลังจะทำลายฉู่หลิวเยว่ให้มอดม้วยมรณา

แต่ฉู่หลิวเยว่ก็ไม่กล้าเบาใจ สายตานางจ้องไปที่ลวดลายบนประตูใหญ่นั่น

เมื่อนางมองขึ้นไปก็เห็นว่านกอินทรีตัวนั้นหลับตาไปแล้ว! ราวกับว่าทุกอย่างเมื่อครู่นี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น!

ฉู่หลิวเยว่ค่อยๆ กำหมัดแน่น

ไม่

เมื่อครู่นี้มันไม่ใช่ภาพลวงตาแน่นอน!

หากไม่มีพลังจากหยดน้ำ เกรงว่าคราวนี้นางคงกลายเป็นศพจริงๆ ไปแล้ว

ไม่ว่าอย่างไรนางก็นึกไม่ออกจริงๆ นางไม่เคยเข้ามาในหอคอยจิ่วโยวมาก่อน ก็จะมาตายที่นี่เสียแล้ว

“เป็นอะไร มีปัญหาอะไรหรือเปล่า”

เมื่อเห็นว่าฉู่หลิวเยว่ยังคงยืนแน่นิ่งอยู่หน้าประตู ชายชราจึงถามด้วยความสงสัย

ฉู่หลิวเยว่หันหน้าไปมอง

ดูเหมือนชายชราคนนั้นและทุกคนที่ล้อมรอบจะไม่รู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้

หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง นางก็ส่ายหน้าเป็นคำตอบ

“ไม่มีอะไร”

เมื่อพูดจบ นางก็ไม่รั้งรออยู่ต่อและก้าวขาเดินเข้าไปทันที

…

หอคอยจิ่วโยวมีทั้งหมดเก้าชั้นและพื้นที่ภายในกว้างมาก แล้วยังมีห้องแยกหลายห้อง

คนพวกนั้นที่เข้าไปก่อนหน้านางต่างแยกย้ายไปและเริ่มฝึกยุทธ์กันที่ห้องโปรดของตัวเอง

มีบันไดเวียนตระหง่านอยู่ตรงกลางซึ่งนำไปสู่ยอดหอคอย บางคนไม่ได้หยุดอยู่ที่ชั้นแต่กลับเดินขึ้นไปข้างบน

ภายในหอคอยจิ่วโยว ยิ่งชั้นที่สูงขึ้นไปพลังก็จะยิ่งเข้มข้นมากขึ้นเรื่อยๆ

ถึงกระนั้นก็ยังมีด่านอุปสรรคระหว่างแต่ละชั้น

ผู้ใดก็ตามที่อยากไปชั้นที่สูงขึ้นก็จะต้องผ่านด่านในแต่ละชั้นเสียก่อน

ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของแต่ละคน

โดยทั่วไปนักเรียนที่มีระดับยุทธ์ค่อนข้างต่ำก็จะสามารถฝึกฝนอยู่ที่ชั้นแรกเท่านั้น

ฉู่หลิวเยว่ไม่รีบร้อนที่จะเลือกห้องฝึก กลับยืนนิ่งและมองลงมาที่ฝ่ามือของตัวเอง

มีรอยไหม้เกรียมสีดำปรากฏเด่นชัดบนฝ่ามือของนาง

ซึ่งก็คือมือข้างนั้นที่นางทาบลงไปบนประตูใหญ่ของหอคอยจิ่วฮวงเมื่อครู่นี้!

เปลวไฟอันน่าสยดสยองนั้นได้ลุกลามและแทรกซึมเข้าไปในร่างกายจากฝ่ามือของนาง!

รอยไหม้บนฝ่ามือก็เป็นหลักฐานที่ดีที่สุดสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้!

ทว่า…เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้

นักเรียนคนอื่นๆ ที่เข้าไปในหอคอยจิ่วโยวก็ไม่เห็นมีปัญหาใดๆ ทำไมมันถึงเกิดขึ้นกับนางแค่คนเดียว

ทำไมจู่ๆ นกอินทรีถึงลืมตาขึ้นและมีเจตนาฆ่าที่รุนแรงกับนาง